Κώστας Γαβράς για τον Βαγγέλη Παπαθανασίου: Το αναζητούσε μέχρι το τέλος…
[Εξομολογήσεις…]
«Αν κρατάω τα στοιχεία της ελληνικής καταγωγής του Βαγγέλη Παπαθανασίου, που πέρασε στην παγκόσμια μουσική του, είναι σίγουρα το αίσθημα της αθωότητας – αυτής που ψάχνουμε όλοι ακόμη και σήμερα γύρω μας – και ο σεβασμός του για τον πολιτισμό της αρχαιότητας. Νομίζω ότι εκεί έφτανε στο βάθος που ήθελε ο ίδιος.
Όσες φορές βρεθήκαμε μαζί – θυμάμαι, για παράδειγμα, το studio στην οδό Μιμνέρμου, παρόλο που είχε το σπίτι κοντά στην Ακρόπολη – και μιλούσαμε για τη μουσική, μου υπενθύμιζε το ίδιο πράγμα. Τη μουσική της γλώσσας και τη μουσική του αρχαίου δράματος. Αναζητούσε συνέχεια πώς η μία αντανακλούσε στην άλλη. Αυτό ήταν που τον συγκινούσε. Ήξερε ότι υπήρχε κάτι μαγικό στη δεύτερη. Αλλά τη μουσική του δράματος τη χάσαμε για πάντα, κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα ποια όργανα χρησιμοποιούνταν και πώς ακούγονταν. Αυτό ήταν κάτι που αναζητούσε μέχρι το τέλος ως μια δική του ‘‘περιπέτεια’’».
Υπογραφή: Κώστας Γαβράς, Σκηνοθέτης