Παρουσίαση Βιβλίου: “Ανέγγιχτη”, του Βαγγέλη Ραπτόπουλου (Καλλιθέα)
Βαγγέλης Ραπτόπουλος | Ανέγγιχτη | Zatopek book cafe | Σάββατο 11/6, ώρα 11:00 – 14:00
Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος υπογράφει αντίτυπα του νέου του μυθιστορήματος
ΑΝΕΓΓΙΧΤΗ
Zatopek book cafe | Π. Τσαλδάρη 209, Καλλιθέα
Το βιβλίο
Εννιά χρόνια μετά τον θάνατο του παγκοσμίου φήμης μυθιστοριογράφου Αλέξανδρου Καστρινάκη, η πρώτη σύζυγός του αφηγείται την ιστορία του δεκαπενταετούς λευκού γάμου της με έναν άνθρωπο τόσο αφοσιωμένο στις πνευματικές και θρησκευτικές αναζητήσεις του, ώστε να την αφήσει ερωτικά ανέγγιχτη. Η αφήγηση της εγκαταλελειμμένης γυναίκας, που ξεκινάει το 1883 και φτάνει ως το 1966, σταθμεύοντας σε Κρήτη, Αθήνα, Βιέννη, Βερολίνο και αλλού, εξερευνά και όλες τις άλλες ερωτικές σχέσεις του πρώην άντρα της, καθώς και τις αντανακλάσεις τους στα πολυμεταφρασμένα έργα του, ορισμένα από τα οποία μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο ακόμα και από το Χόλιγουντ.
Ένα ιστορικό μυθιστόρημα εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη, συχνά πιστό αντίγραφό τους.
Έγραψαν για το βιβλίο
Εντυπωσιάζει το πόσο μεθοδικά ο Ρπατόπουλος οργανώνει την αφηγηματική δομή. […] Με τις ευρηματικές αφηγηματικές εναλλαγές, τις χρονικές παλινδρομήσεις και τις διαρκείς μετακινήσεις από την τουρκοκρατούμενη Κρήτη μέχρι την Ευρώπη του Μεσοπολέμου, το βιβλίο παραμένει μέχρι τέλους συναρπαστικό. Μπορεί να μην είναι το πιο αντιπροσωπευτικό της πεζογραφίας του Ρπατόπουλου, αλλά οπωσδήποτε είναι το καλύτερο.
Λίνα Πανταλέων, “Το δικό του βιβλίο”, Η Καθημερινή της Κυριακής, 15/05/2022
Ίσως το βιβλίο αυτό να είναι το πιο κομψό και απολαυστικό του έργο. Και είναι ιδιαίτερα εμπνευσμένη η ιδέα του να μιλήσει με τη φωνή της πρώτης του γυναίκας [του Καζαντζάκη] που τον αδίκησε και αισθάνεται την ανάγκη να αποκαταστήσει τον άνθρωπο και τον δημιουργό. Το έργο είναι καρπός εξαντλητικής έρευνας των πραγματικών γεγονότων. Η Ανέγγιχτη είναι ένα εμπνευσμένο έργο, γιατί ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος είναι γεννημένος συγγραφέας. Είναι ευτύχημα ότι εμπνεύστηκε από το Νίκο Καζαντζάκη και έγραψε ένα έργο που πλουτίζει τα γράμματά μας.
Ζαχαρίας Καραταράκης, patris.gr
H “Ανέγγιχτη” προκαλεί να δούμε πίσω από τη μυθοπλασία, την ανάγκη που τη γέννησε, να ανακαλύψουμε δηλαδή τον δημιουργό της και τη δική του προσέγγιση στη μορφή του σπουδαίου Κρητικού. Είναι άραγε μόνο η επιθυμία να βυθιστεί εκ νέου στον κλασσικό της λογοτεχνίας μας, εν μέσω μιας εποχής πολλών μεν σύγχρονων γραφών πλην συχνά άνευρων; Είναι ίσως ένα προσωπικό στοίχημα πειραματισμού στα όρια που η μυθοπλασία αγγίζει και ενσωματώνει (με την αναγκαία παραποίηση) τον αληθινό πυρήνα των γεγονότων; Ή, μήπως, μια πιο εσωτερική ανάγκη να αγγίξει μέσα από τη δική του γραφή πιο βαθιά τη σχέση του με τον συγγραφέα της Ασκητικής; Tο τελευταίο απηχεί μια πιο ευθεία, πιο αυθεντική σχέση του γράφοντος με τη θεματική του, και αποδίδει έτσι ακέραια, ισχυρή όσο και ευάλωτη (ισχύει το οξύμωρο) τη φύση του αληθινού συγγραφέα, που δεν ορρωδεί μπροστά στην αναμέτρηση με τα δικά του πρότυπα, ή αλλιώς φαντάσματα.
Διώνη Δημητριάδου, fractal, 10/05/2022
Για τον Βαγγέλη Ραπτόπουλο, η «Ανέγγιχτη» ήταν πρόσχημα για να μιλήσει για τον ίδιο τον Καζαντζάκη, τον ήρωά του στη γραφή. Από τότε που μικρός θυμόταν να μιλάνε οι μεγάλοι για κείνον, για τον «κοινωνικό επαναστάτη», που τον είχε βάλει και στο μάτι σύσσωμη η Εκκλησία. «Ηταν ένα είδος επιστροφής στην πηγή. Και ο τρόπος να ξαναγράψω τις φράσεις του και να ζυμώνομαι μαζί τους». Κι ένας τρόπος να ξαναδεί μέσα από τα μάτια του, εξαρχής, την «Ελλάδα που έχει φτάσει να σιχαίνεται τον εαυτό της». Χώρια η επιθυμία του να πάει, πίσω, σε μιαν άλλη εποχή. Κάπως έτσι έφτασε να μιλάει –και να γράφει– για τον κατ’ εξοχήν διεθνή έλληνα συγγραφέα, από τον οποίο ακόμη και ο Νταν Μπράουν δήλωσε ότι εμπνεύστηκε τον «Κώδικα Ντα Βίντσι». Από τον «Τελευταίο Πειρασμό» πήρε τη Σέχτα της Μαγδαληνής, διαπιστώνοντας ότι ο συγγραφέας είχε ψάξει καλά και πολύ τα απόκρυφα Ευαγγέλια. Δεν είναι τυχαίο ότι στον Καζαντζάκη έχουν καταφύγει και πολλοί άλλοι, μου λέει. Οπως δεν είναι τυχαίο ότι κι εκείνος σήμερα έγραψε την «Ανέγγιχτή» του, σε μια εποχή «που βρίσκεται σε σημείο αφασίας με το ερωτικό».
Παύλος Αγιαννίδης, protagon, 09/05/2022
Ξεχωρίζει το παράπονο και η πικρία της Μελίνας, την οποία ο Ραπτόπουλος αποδίδει εξαιρετικά, βάζοντας τον εαυτό του στη θέση της και διαθέτοντας πολύ καλή συγγραφική ενσυναίσθηση. Ιστορικό μυθιστόρημα λοιπόν η Ανέγγιχτη, χωρίς όμως η Ιστορία να υπερτερεί ποτέ εις βάρος της Λογοτεχνίας, ούτε η Αλήθεια εις βάρος της Μυθοπλασίας. Μα πάνω απ’ όλα μία γνήσια κατάθεση ψυχής μίας πικραμένης συζύγου.
Λεύκη Σαραντινού, literature.gr, 28/04/2022
Προφανώς θα έχη ενθουσιώδη υποδοχή από μέρους των φανατικών θαυμαστών του Καζαντζάκη. Το παράπονο της γυναίκας ως προς την «καταφυγή» του ανδρός εκτός γάμου για την ικανοποίηση των ερωτικών εκδηλώσεών του, ξεπερνά τα όρια της μυθιστορηματικής βιογραφίας και φθάνει σε επίπεδο ψυχαναλυτικό μιας γυναικείας διαμαρτυρίας που -όσο και αν φαίνεται παράξενο- εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα.
Χαρίκλεια Γ. Δημακοπούλου, Εστία της Κυριακής, 23/04/2022
Εμπνευσμένο από τη ζωή του μεγαλύτερου Έλληνα λογοτέχνη Νίκου Καζαντζάκη. Ένα βιβλίο που πρωτοτυπεί, καταφέρνει ωστόσο να σαγηνέψει τον αναγνώστη. Εξαιρετική και δύσκολη δουλειά η Ανέγγιχτη. Έρευνα, γνώση και τεχνική σε συσκευασία του ενός. Το απόλαυσα!
Άγγελος Χαριάτης, Fractal, 20/04/2022
«Κατά βάθος, δεν έχω ιδέα γιατί έγραψα την Ανέγγιχτη. Κι εγώ απορώ. Ίσως επειδή σε πολλά βιβλία μου έχω καταπιαστεί με τον ερωτισμό ή στενά με την πορνογραφία (από τη «Λούλα» ως τη «Λεσβία») εδώ να επιχείρησα να διερευνήσω την αναίρεση της σεξουαλικότητας με ορίζοντα έναν άλλο, υψηλότερο σκοπό. […] Παλιότερα, στο λογοτεχνικό σινάφι ήταν διαδεδομένη η άποψη ότι ο Καζαντζάκης σημείωνε επιτυχία στο εξωτερικό επειδή ακριβώς στις μεταφράσεις χανόταν η «απαίσια» γλώσσα του. Μια άποψη που μάλλον αποτελεί προέκταση της περιφρόνησης που είχε για εκείνον η κατεστημένη διανόηση. Για εμένα όμως, όπως συμβαίνει με τη γλώσσα κάθε μεγάλου λογοτέχνη, η γλώσσα του Καζαντζάκη ταιριάζει απόλυτα στο περιεχόμενό του. Το ανορθόδοξο όραμά του για τον κόσμο μπορούσε να εκφραστεί μόνο μέσα από αυτό το μπαρόκ ύφος. Ήταν λεξιλάγνος και λεξιπλάστης, συγκαιρινός του Τζέιμς Τζόις και έχει, κατ’ αναλογία, κάτι από αυτή τη στόφα. Απλώς επειδή έγραφε στα ελληνικά, οι πειραματισμοί του απόμειναν στη διάσταση του παράδοξου». Βαγγέλης Ραπτόπουλος | «Το ανορθόδοξο όραμα του Καζαντζάκη εκφράζεται από την μπαρόκ γλώσσα του».
Συνέντευξη στον Γρηγόρη Μπέκο, Το Βήμα της Κυριακής, 23/05/2022
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος (Αθήνα, 1959) έχει δημοσιεύσει περισσότερους από είκοσι τίτλους μυθοπλασίας, πέντε βιβλία μεταξύ χρονικού και αυτοβιογραφίας και μία συλλογή-σύνθεση με μεταφρασμένα αποσπάσματα από αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Έργα του εκδόθηκαν σε ξένες γλώσσες και διασκευάστηκαν για το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Το προσωπικό αρχείο του βρίσκεται στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Κατηγορία: Ελληνική Πεζογραφία
ISBN: 978-960-04-5178-8