Ο σκοπός της Ρωσίας κατά τη διάρκεια του ρωσοουκρανικού πολέμου – Του Εμμ. Γούναρη

Ο σκοπός της Ρωσίας κατά τη διάρκεια του ρωσοουκρανικού πολέμου – Του Εμμ. Γούναρη


Του
Δρος ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΓΟΥΝΑΡΗ
Εμπειρογνώμονος, Πρεσβευτού ε.τ.,
Διδάκτορος του Πανεπιστημίου του Βερολίνου (FU Berlin)


Ο ρωσοουκρανικός πόλεμος, με την εκτόξευση εκ μέρους της Ρωσίας διαφόρων πυραύλων, τόσο από ρωσικό έδαφος όσο και από τον ρωσικό στόλο, αλλά και τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς ουκρανικών πόλεων και χωριών, έχει φέρει σε αρκετά δύσκολη θέση την Ουκρανία.

Η τελευταία, δεχόμενη συνεχώς στρατιωτική και οικονομική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τις χώρες του ΝΑΤΟ –πλην της Τουρκίας–, αμύνεται, χωρίς όμως να φαίνεται στον ορίζοντα η λήξη του ρωσοουκρανικού πολέμου ή νίκη της Ουκρανίας, με αποτέλεσμα να έχουν σκοτωθεί χιλιάδες ουκρανοί και ρώσοι στρατιώτες, όπως επίσης αρκετοί ουκρανοί άμαχοι.

Ως ηθικός αυτουργός του πολέμου αυτού προσδιορίζεται από μερικούς η Αμερική, η οποία έχει παρασύρει και σχεδόν όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ και τις υπό ένταξη στο ΝΑΤΟ Φινλανδία και Σουηδία και την Ουκρανία, ώστε να πετύχουν έτσι την περικύκλωση της Ρωσίας από ΝΑΤΟϊκά κράτη. Τονίζεται βέβαια ότι η Ρωσία εκμεταλλεύεται τη δυτική θέση ώστε να πετύχει αλλαγή των μέχρι σήμερα συνόρων της, με επέκταση της ρωσικής κυριαρχίας σε ουκρανικά εδάφη και ιδίως στις παράκτιες περιοχές της Ουκρανίας, στη Μαύρη Θάλασσα και στη Θάλασσα του Αζόφ, και εκ των πραγμάτων να επεκτείνει τα κυριαρχικά δικαιώματά της στην ΑΟΖ και στην υφαλοκρηπίδα της Ουκρανίας.

Όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, με τη δημιουργία ανεξαρτήτων κρατών, όπως η Ρωσία, η Ουκρανία, το Καζακστάν, το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν, η Λευκορωσία, η Γεωργία, το Αρμενιστάν, η Λετονία, η Λιθουανία, η Εσθονία, το Αζερμπαϊτζάν, η Μολδαβία, θα μπορούσε η Ρωσία να είχε ζητήσει να υπαχθούν στη Ρωσία περιοχές που ήταν ρωσικές με βάση το Διεθνές Δίκαιο! Δεν το έπραξε όμως, με αποτέλεσμα η διεύρυνσή της τώρα εις βάρος της Ουκρανίας, και μάλιστα κατόπιν εισβολής, να είναι παράνομη και να έρχεται σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο και τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, προκαλώντας τον φόβο σε όλα τα γειτονικά, πρώην σοβιετικά κράτη, ότι μπορεί να έχουν την ίδια τύχη με την Ουκρανία.

Η άμεση λήξη του πολέμου αυτού και η επίλυση των προβλημάτων διά της διπλωματίας είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίον μπορεί να επέλθει η ειρήνη στην περιοχή αυτή. Διαφορετικά, ο πόλεμος θα συνεχισθεί και θα έχει επικίνδυνες επιπτώσεις στον επισιτισμό όλου του κόσμου, ενώ ήδη έχουν ανακύψει προβλήματα ενέργειας, ηλεκτροδότησης και επάρκειας καυσίμων.

Η Τουρκία βέβαια στον πόλεμο αυτό παρουσιάζεται ως μεσολαβητής και ειρηνοποιός, ενώ ο κύριος στόχος της είναι η κατάληψη των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Όσον αφορά το ΝΑΤΟ, η Τουρκία δεν φαίνεται να ευνοεί την είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας αλλά και των κρατών της Βαλτικής στο ΝΑΤΟ, εκβιάζοντας έτσι την Αμερική προκειμένου να λάβει από αυτήν νέους τύπους πολεμικών αεροσκαφών, τους οποίους θα λάβει προσεχώς και η χώρα μας. Αυτός είναι ο λόγος της αντίδρασης του τούρκου Προέδρου στον λόγο που εξέφρασε ο έλληνας πρωθυπουργός στο αμερικανικό Κογκρέσο, παρουσιάζοντας τις παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδος.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: insider.gr


Σχολιάστε εδώ