Γιάννης Δελής στο “Π”: Για τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα

Του
ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΛΗ
Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ

«Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα έρχονταν σα Νέο. Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρωμούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει.»

(Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Η παρέλαση του Παλιού Καινούριου»)

Πολλή δουλειά έχει πέσει το τελευταίο διάστημα στο αστικό, πολιτικό και κομματικό, οικοδόμημα, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια καλλιέργειας προσδοκιών στον λαό.

Τις τελευταίες μόνο εβδομάδες, έγιναν, το ένα μετά το άλλο, τα συνέδρια του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και του ΜέΡΑ25, ενώ πραγματοποιήθηκαν και ψηφοφορίες για αρχηγούς κομμάτων σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για την μετονομασία –ξανά– του ΚΙΝΑΛ σε ΠΑΣΟΚ. Όλα δείχνουν ότι ξεκίνησαν εντατικές και κατεπείγουσες εργασίες αναπαλαίωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Με τις εκλογές να πλησιάζουν (το αργότερο σε έναν χρόνο), το αστικό πολιτικό σύστημα προετοιμάζεται πυρετωδώς, φτιασιδώνεται όπως όπως και φυσικά εξοπλίζεται, προκειμένου να μπορεί να παγιδεύει και να ενσωματώνει στο πλαίσιό του πιο αποτελεσματικά, τις λαϊκές και εργατικές μάζες, τις οποίες –εν τω μεταξύ– τσακίζει με την πολιτική του.

Με τα δοκιμασμένα και διαχρονικά τους όπλα, εκείνα των κάλπικων διαχωριστικών γραμμών, τις οποίες επινοούν και προβάλλουν μεταξύ τους όλα τα αστικά κόμματα, έχουν μόνιμο στόχο τη χειραγώγηση της λαϊκής δυσαρέσκειας και την υποταγή του λαού στα σχέδια του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και των αμερικανονατοϊκών συμμαχιών, στο πλαίσιο των οποίων η Ελλάδα εξελίσσεται εσχάτως σε πρωτοπαλίκαρο.

Γι’ αυτό, παράλληλα με τα παραπάνω εξελίσσονται και πολλές παρασκηνιακές διεργασίες, προκειμένου να αναζητηθούν οι καινούριοι ρόλοι των αστικών κομμάτων αλλά και να βολιδοσκοπηθούν οι μετεκλογικές τους συνεργασίες και οι πιθανές κυβερνητικές τους συμπράξεις. Αυτές τις πλαστές τους όμως διαχωριστικές γραμμές τις σαρώνει η ίδια η πραγματικότητα και η ουσία της πολιτικής τους.

Για παράδειγμα, όλα τα αστικά κόμματα, με μπροστάρηδες τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, υποστηρίζουν με υποδειγματική προσήλωση την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, για την προστασία –λένε– των εθνικών συμφερόντων, αντί να πουν για την προστασία των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου, όπως είναι η αλήθεια!

Η ολοένα και ενεργότερη όμως τα τελευταία χρόνια, και με ευθύνη όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, υπαγωγή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στους αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς ουδόλως εμπόδισε –το αντίθετο αναβάθμισε– την έμπρακτη αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας από τη «σύμμαχο» Τουρκία!

Τελικά, στην πραγματικότητα, αυτή η πρόθυμη συμμετοχή της χώρας μας σε όλα τα ευρωατλαντικά ιμπεριαλιστικά εγχειρήματα δεν αποτελεί παρά το σημερινό ανανεωμένο εισιτήριο των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων, προκειμένου να πάρουν μέρος στη μοιρασιά της πλούσιας λείας της ευρύτερης περιοχής, ειδικά τώρα, σε μια περίοδο έντονων ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων, όπως δείχνει και ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Ουδεμία επίσης διαχωριστική γραμμή ανιχνεύεται ανάμεσα στα αστικά κόμματα, στο μοίρασμα του πακτωλού των δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ. Συμφωνούν όχι μόνο με τον προορισμό του κύριου όγκου αυτών των χρημάτων στα αρπακτικά της λεγόμενης πράσινης και ψηφιακής μετάβασης, αλλά συναινούν και με τα αντιλαϊκά μέτρα –εν είδει νέου Μνημονίου–, τα οποία προαπαιτούνται και συνοδεύουν αυτά τα χρήματα.

Καθόλου τυχαία δεν ήταν η επίσημη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για κοινή επιτροπή με τη ΝΔ, σχετικά με τη διαχείριση αυτού του πακτωλού του Ταμείου Ανάκαμψης.

Βέβαια, το απότοκο αυτής της μετάβασης το πληρώνει ήδη ο ελληνικός λαός με την ενεργειακή ακρίβεια και την απαξίωση των εγχώριων πηγών ενέργειας, που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις με χαρακτηριστική σύμπνοια.

Δεν υπάρχουν, συνεπώς, διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα αστικά κόμματα, στις βασικές στρατηγικές τους επιλογές, οι οποίες όμως καθορίζουν τελικά και όλα τα επιμέρους θέματα, ενώ και τα υλικά με τα οποία επιχειρούν την αναπαλαίωσή τους είναι πολυχρησιμοποιημένα, φθαρμένα και σάπια.

Οι διεργασίες στο σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα δεν φέρνουν τίποτα θετικό για τον λαό!

Ο δικός του δρόμος είναι άλλος: Η οργάνωσή του και η αντεπίθεσή του απέναντι σε όλους αυτούς, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Αυτή είναι η εγγύηση για το σήμερα και το αύριο.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ