Θα έχει λόγο ο Σαμαράς… – Τι είπε στο συνέδριο της ΝΔ
Είναι γνωστό ότι στη Νέα Δημοκρατία έχουν ξεκινήσει προ πολλού την επεξεργασία των ψηφοδελτίων εν όψει των επόμενων εκλογών.
Τα στελέχη που έχουν επιφορτιστεί με το έργο αυτό έχουν ασχοληθεί με όλες σχεδόν τις περιφέρειες, πλην της Μεσσηνίας. Όπως μαθαίνω, εκεί οι όποιες επιλογές θα περάσουν από την κρίση του Αντ. Σαμαρά.
Αν εκείνος δεν δώσει το πράσινο φως, κανένα πρόσωπο δεν μπαίνει στη λίστα.
Υπερβολές; Κάθε άλλο, μου λένε στελέχη που γνωρίζουν όσα γίνονται στο παρασκήνιο και δεν κρύβουν την έκπληξή τους.
«Αν και υπήρξε αρχηγός της παράταξης, έγινε και πρωθυπουργός, εντούτοις συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως… κομματάρχης παλαιάς εποχής», τονίζουν.
Ακολουθεί η ομιλία του πρώην Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά στο 14ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας
Ήρθα να σας μιλήσω σήμερα γι’ αυτό που μας ενώνει όλους τους Νεοδημοκράτες και τις Νεοδημοκράτισσες. Ήρθα να σας μιλήσω για την Πατρίδα μας! Ίσως βέβαια το να μιλάς σήμερα για την Πατρίδα, κάποιοι θα πουν πως δεν είναι «πολιτικώς ορθόν». Σας λέω λοιπόν, ότι εγώ δεν είμαι με τη λεγόμενη «Πολιτική Ορθότητα». Είμαι, απλά, με την Πολιτική Αλήθεια!
Κύριε Πρόεδρε, Συμμαχητές και Συμμαχήτριες,
Εδώ και δύο χρόνια βιώνουμε συνταρακτικά γεγονότα, εντός κι εκτός Ελλάδος. Μια σειρά από κρίσεις, αλλεπάλληλες και πρωτόγνωρες. Που αμφισβητούν τον τρόπο ζωής μας. Κρίσεις εθνικών θεμάτων, υγειονομικές, ενεργειακές, πρωτοφανή ακρίβεια, κρίσεις ταυτότητας, Παιδείας, Πολιτισμού. Ένα θεμελιώδες ερώτημα προκύπτει: «Πού πάμε – και πώς»; Για να υπάρξουν απαντήσεις, χρειάζονται καθαρές κουβέντες!
Αυτές έχει ανάγκη ο τόπος. Ζούμε σε περίεργους καιρούς. Σε καιρούς ανατροπών, πολλές φορές βίαιων, που έχουν μια ιστορική ιδιαιτερότητα: ενώ βλέπουμε καθαρά αυτά που χάνουμε στον τρόπο ζωής μας, δεν μπορούμε να δούμε σχεδόν τίποτα το θετικό σε όσα έρχονται. Αυτό το σοκ βιώνει ο Δυτικός κόσμος – όλοι μας: Πάρτε τον Πολιτισμό. Σχεδόν κανένα σύγχρονο ρεύμα δεν εμφανίζεται. Σε προηγούμενες ταραγμένες περιόδους, πάντοτε αναδείχτηκαν νέες τάσεις…Σήμερα επικρατεί το κενό… Στην Ποίηση και στη Λογοτεχνία, λείπουν οι μεγάλοι δημιουργοί, οι αναμορφωτές των συνειδήσεων, οι οραματιστές, οι μεγάλοι αμφισβητίες, οι φιλόσοφοι.
Στην Παιδεία, η διαρκής υπέρ-κατάτμηση της γνώσης, μπορεί να δημιουργεί εξειδικευμένους τεχνικούς, αλλά δεν παράγει καλλιεργημένους ανθρώπους. Είχε πει ο Αϊνστάιν: “η σκέτη Πληροφορία, δεν είναι ποτέ γνώση”. Στην Υγεία, έκρηξη τεχνολογίας!
Αλλά και ταυτόχρονα μέτρα “κοινωνικής απόστασης”, για να αντιμετωπίσουμε πανδημίες, οι οποίες όμως μας δημιουργούν νέα σύνδρομα, και διάχυτες φοβίες. Στην ποιότητα ζωής. Η συσσώρευση πληθυσμών σε Μεγαλουπόλεις και η ερήμωση της υπαίθρου, έχει πια κάνει τη ζωή ανυπόφορη για τους πολλούς, και προνομιακή μόνο για λίγους. Αλλά και έχει γίνει η αιτία εμφάνισης δύο νέων, τεράστιων, προβλημάτων: την προσφορά στέγης για όλους, αλλά και την ασφάλεια των πολιτών.
Στην Πολιτική: Που όλο και περισσότερο μοιάζει να ελέγχεται από κέντρα υπερεθνικά. Κι έτσι – το βλέπουμε κυρίως στην Ευρώπη – μεγαλώνει η απόσταση της Πολιτικής από τις κοινωνίες και τις ανησυχίες τους. Και μάλιστα, τώρα πια, σε συνθήκες Πολέμου!
Και έρχομαι στα δικά μας, στην Πατρίδα μας. Δεν έχει κανένα νόημα να χαϊδέψω αυτιά! Δεν θα ήμουν έτσι χρήσιμος στην χώρα, ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στην Παράταξη την οποία υπηρετώ εδώ και 45 χρόνια. Εξάλλου, τα θετικά επιτεύγματα φαίνονται κι αναγνωρίζονται. Και γι’ αυτό η Νέα Δημοκρατία παραμένει σήμερα η κυρίαρχη Πολιτική δύναμη. Κι αντίθετα απ’ ό,τι κάνει η Αριστερά, αρκετά από τα δικά μας λάθη αναγνωρίζονται κι αντιμετωπίζονται. Όπως έγινε τώρα με τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Καλώς σήμερα διορθώθηκαν! Με όσα εξαγγέλθηκαν, υπάρχει πράγματι ανακούφιση. Το ζήτημα, από δω και μπρος, είναι να υπάρξει μόνιμη λύση. Και Ευρωπαϊκή και Ελληνική. Γιατί αν δεν υπάρξει αλλαγή στην τιμολόγηση και αλλαγή στη φορολογία, είμαστε στον αέρα. Οι έκτακτες επιδοτήσεις δεν μπορεί να είναι μόνιμη λύση. Γιατί ασφαλώς δεν είναι μόνον οι τιμές ενέργειας. Είναι και οι, εξαρτημένες από την ενέργεια, πρώτες ύλες. Και τα λιπάσματα. Ο αγρότης, για παράδειγμα, με τέτοιες τιμές δεν πρόκειται να σπείρει.
Να θυμόμαστε πάντα, χωρίς ενέργεια, Πολιτισμός δεν υπάρχει! Καθορίζει η ενέργεια και την επιβίωση και την εξέλιξη. Ατομική, εθνική και παγκόσμια. Και θα το πω καθαρά: Αποδεικνύεται σήμερα ότι ολόκληρη η ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης ήταν λάθος! Γιατί στηρίχθηκε μονομερώς στην εξάρτηση από τη Ρωσία. Υπό τις ευλογίες της Γερμανίας! Ακριβώς λόγω της εξάρτησής της από τη Ρωσία. Κι ήταν ακόμα λάθος, γιατί στηρίχθηκε στο μύθο ότι μπορούμε τάχα, ταχύτατα, να αντικαταστήσουμε τους υδρογονάνθρακες, με τον ήλιο και τον άνεμο. Δυστυχώς, αυτό απλά δεν γίνεται τόσο γρήγορα!
Θυμίζω: Η δική μας κυβέρνηση από το 2012, είχε αναδείξει τον ενεργειακό πλούτο της χώρας μας! Κι είχε προχωρήσει στις απαραίτητες συμμαχίες για να πετύχουμε την ενεργειακή μας αυτάρκεια. Είχα τότε καλέσει δημόσια την Ευρώπη, να οργανώσουμε όλες οι χώρες την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, χαρακτηρίζοντας τα κοιτάσματα αυτά ευρωπαϊκά. Όμως κάποιοι τότε είχαν δεύτερες σκέψεις κι άλλα συμφέροντα. Και έκαναν πως δεν άκουγαν…
Αλλά και η επόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως ξέρουμε όλοι, αδράνησε. Κι αυτό ήταν λάθος… Δεν κρύβω ακόμα, ότι και τα τελευταία δυόμιση χρόνια, αργήσαμε κι εμείς να αξιοποιήσουμε τα ελληνικά ενεργειακά κοιτάσματα. Ήταν λάθος μας που το αργήσαμε… Και ήταν σφάλμα εκείνο που ειπώθηκε, ότι “δεν μας ενδιαφέρει να τρυπήσουμε το βυθό των θαλασσών”, γιατί εμείς, λέει, είμαστε με την πράσινη ενέργεια… Τι “μήνυμα” δώσαμε στις εταιρίες, που είχαν πάρει τα συμβόλαια έρευνας και εξόρυξης; Ότι η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται!
Πριν λίγες μέρες, βέβαια -και πολύ σωστά- ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε το αντίθετο: ότι θα επιταχυνθούν οι έρευνες για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες. Αλλά οι εταιρείες δείχνουν ήδη απρόθυμες. Δυστυχώς, η ζημιά έχει γίνει. Και πρέπει γρήγορα να διορθωθεί. Και μπορεί να διορθωθεί… Όπως διορθώθηκε και το λάθος της άμεσης απολιγνιτοποίησης ως το 2024. Την ώρα που, για παράδειγμα, η ίδια η Γερμανία θα διατηρήσει παρόμοια εργοστάσια ως το 2035… Ευτυχώς, το έργο του υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG, που είχαμε προωθήσει το 2013, εγκαινιάστηκε από τον Πρωθυπουργό πριν λίγες μέρες. Αλλά προσοχή σε κάτι που είχα επισημάνει στην Ευρώπη από τότε: Άλλο πράγμα η Ελλάδα να γίνει κόμβος ενεργειακού εφοδιασμού από τρίτες χώρες. Κι εντελώς διαφορετικό -και πολύ πιο σημαντικό- να παράγει η ίδια υδρογονάνθρακες και να εφοδιάζει την Ευρώπη.
Αλλά ποια Ευρώπη; Μιαν Ευρώπη που συνεχώς αντιφάσκει; Ακούστε: η ίδια η Ένωση είχε ψηφίσει το φυσικό αέριο ως “καύσιμο Μετάβασης ”. Και είχε προγραμματίσει έργα δισεκατομμυρίων για υποδομές φυσικού αερίου, Αλλά στις αρχές του 2020 ανέτρεψε αυτή την πολιτική! “Απένταξε” τα σπουδαιότερα από αυτά τα έργα. Κι όταν ήλθε η κρίση της Ουκρανίας, βρέθηκε χωρίς εσωτερικούς αγωγούς και χωρίς τερματικούς σταθμούς LNG. Κι έτσι, χωρίς η Ευρώπη να χτίζει το δικό της φυσικό αέριο, διαιώνισε την εξάρτησή της από το Ρωσικό φυσικό αέριο. Κι εδώ μπαίνει πλέον η Ελλάδα. Που έχει κάθε λόγο να προωθήσει την ανάδειξη των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, ως τη σωτήρια λύση και για την Ευρώπη. Μόνο που αυτό προϋποθέτει ότι η Ελλάδα:
-πρώτον, θα διεκδικήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην περιοχή, όπως τα προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας
-και δεύτερον, θα κάνει όλες τις απαραίτητες συμμαχίες, για να ανατρέψει τα τουρκικά τετελεσμένα.
Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας που ισχύει σήμερα, προβλέπει με σαφήνεια, ότι τα Ελληνικά νησιά -συμπεριλαμβανομένου και του Καστελόριζου – έχουν πλήρη δικαιώματα σε ΑΟΖ. Πλήρη. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ελληνική ΑΟΖ “ακουμπά” την Κυπριακή. Δεν μπορεί εμείς να ξεκινάμε από κάτι λιγότερο! Δεν μπορεί ελληνικά στόματα να λένε, επισήμως, ότι είμαστε… “μοναχοφάηδες” όταν διεκδικούμε όσα το Διεθνές Δίκαιο προβλέπει ως δικά μας. Δεν μπορούμε να παραιτηθούμε από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Τα οποία είναι σε όφελος της Ευρώπης – και της Δύσης ολόκληρης. Και είμαι βέβαιος, ότι ο Πρωθυπουργός, στο ταξίδι του, σε λίγες μέρες, στις ΗΠΑ, θα τα εξηγήσει όλα αυτά διεξοδικά.
Δείτε τώρα, γιατί η ενεργειακή πολιτική «κουμπώνει» απόλυτα με τα εθνικά μας θέματα: Ξέρουμε πια ότι η Γερμανία είναι εξαρτημένη ενεργειακά από τη Ρωσία. Όμως είναι και η Τουρκία, εξαρτημένη από τη Ρωσία. Εξαρτημένη πολλαπλά μάλιστα: Και από το ρωσικό αέριο και από το πυρηνικό εργοστάσιο που κατασκευάζουν οι Ρώσοι στο Ακουγιού. Η Τουρκία είναι, επίσης, εξαρτημένη οικονομικά – μέσω της μαύρης οικονομίας – από το Κατάρ. Το οποίο, Κατάρ, μετέχει στην εταιρία Ροσνόφ, δηλαδή στο ρωσικό ενεργειακό μονοπώλιο. Είναι επομένως σφιχτά δεμένη, από κάθε πλευρά, η Τουρκία με τη Ρωσία και τις επιρροές της.
Μ’ άλλα λόγια, προσέξτε: Το δόγμα της “γαλάζιας πατρίδας”, που προωθεί ο Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο, βοηθά στην πραγματικότητα τη Ρωσία. Παίζει το παιχνίδι της Ρωσίας! Η “γαλάζια πατρίδα” μπλοκάρει το μόνο «ανταγωνιστή» του ρωσικού αερίου στην Ευρώπη! Δηλαδή τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου, όπου βρίσκονται και οι δικές μας ΑΟΖ! Και γι’ αυτό η Τουρκία υπονομεύει την ισχυρή συμμαχία Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου! Συμμαχία που είναι προϋπόθεση, για να αναδειχθούν τα κοιτάσματα αυτά και ο εθνικός μας πλούτος, που εκεί βρίσκεται.
Συμμαχητές και συμμαχήτριες.
Η κυβέρνησή μας αγόρασε τα γαλλικά πολεμικά αεροσκάφη – και καλά έκανε. Αγόρασε και τα γαλλικά πολεμικά σκάφη ανοικτή θαλάσσης. Επίσης σωστό. Και υπέγραψε την Ελληνογαλλική Συμφωνία Αμυντικής Συνδρομής, πράγμα που ήταν το πιο σωστό απ’ όλα! Θυμίζω, όμως, ότι υπάρχει το γνωστό “λόμπι του Κατευνασμού” στην Ελλάδα. Που έχει διεισδύσει σε όλα τα πολιτικά κόμματα. Δηλαδή, οι οπαδοί της εύκολης «τακτοποίησης» των εθνικών μας θεμάτων. Που ζητούσαν και επέμεναν, να μην πάρουμε πλοία ανοικτής θαλάσσης, και να μην υπογράψουμε την Αμυντική Συμφωνία με τη Γαλλία. Γιατί δεν έπρεπε, λέει, να εγκαταλείψουμε “το άρμα της Γερμανίας”! Δηλαδή μας έλεγαν, να μην πάμε με τη μόνη χώρα που μας στήριζε ανοικτά – τη Γαλλία, για να μην εγκαταλείψουμε τη χώρα που δεν μας στήριζε – τη Γερμανία. Ωραία “πολιτική συμμαχιών”…!
Στις δημόσιες παρεμβάσεις μου, εδώ και χρόνια, συγκρούστηκα με αυτούς τους κυρίους. Διαφώνησα ευθέως με την επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών. Δεν διαφωνούσα “να συζητάμε γενικά” με την Τουρκία… Διαφώνησα με το να κάνουμε επίσημο διάλογο, την ώρα που συνεχίζονταν και κλιμακώνονταν οι προκλήσεις και τα τετελεσμένα του Ερντογάν. Κι ο Ερντογάν κατάφερε έτσι τελικά να αποφύγει τις κυρώσεις! Όπως ακριβώς επεδίωκε η κα. Μέρκελ. Γιατί τα λέω; Γιατί αυτά γίνονταν την ώρα που ο Ερντογάν και η Τουρκία συνέχιζε να προωθεί το παράνομο Τουρκο-λιβυκό σύμφωνο στον ΟΗΕ, οργίαζε με το Ορουτς Ρέις, κλιμάκωνε τις νέες προκλήσεις στην Κύπρο, ενώ και σήμερα σαρώνει με τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο. Και κανείς δεν της επέβαλε ποτέ κυρώσεις! Γιατί κυρώσεις, από τρίτους, σε επεκτατιστή, δεν επιβάλλονται, όταν βρίσκεσαι σε επίσημο διάλογο μαζί του. Και γι’ αυτό διαφώνησα τότε με τις διερευνητικές. Γι’ αυτό είπα τότε: «Με Πειρατές δεν κάνεις διάλογο». Γιατί τέτοιος “διάλογος” ενθαρρύνει – και “νομιμοποιεί” στα μάτια τρίτων – την κλιμάκωση των προκλήσεων.
Στο μεταξύ, βέβαια, δεν υπήρξε “ύφεση” στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό. Δεν είχαμε “ημέρωμα του θηρίου”. Δεν είχαμε “ήρεμα καλοκαίρια”. Συνεχή κλιμάκωση είχαμε, σε όλα τα μέτωπα… Έχουν μεταπηδήσει, από τις «γκρίζες ζώνες», στην αποστρατικοποίηση του Αιγαίου. Ληστεύουν τον πλούτο της Κύπρου. Προχωρούν ήδη σε εποικισμό της Αμμοχώστου, όπου εγκαθιστούν τα πιο σύγχρονα πολεμικά μέσα. Επεμβαίνουν διαρκώς σε όλα τα Βαλκάνια με όπλο το μουσουλμανικό στοιχείο. Και δημιουργούν σταθερά και με στόχο μακροχρόνιο, ζητήματα στη Θράκη. Φωνάζω χρόνια για την Θράκη! Είναι το επόμενο βήμα της Τουρκίας, ειδικά σε μια περίοδο, όπου έχουν ξεσπάσει παντού οι θύελλες του αναθεωρητισμού.
Η Τουρκία προσπαθεί να επιβάλει στην πράξη την αμφισβήτηση, όχι μόνο των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, αλλά και της ίδιας της εθνικής μας κυριαρχίας. Κι όταν εγώ ζήτησα κυρώσεις, ειπώθηκε τότε, ότι «η απειλή κυρώσεων είναι πιο ισχυρό όπλο από τις ίδιες τις κυρώσεις». Δεν βλέπω όμως, να κάμφθηκε από την “απειλή” αυτή η Τουρκία. Αντιθέτως, αποθρασύνθηκε.
Τότε κάποιοι προσπάθησαν να με βαφτίσουν…«ακραίο»! Λόμπυ του Κατευνασμού είναι αυτό: Που συστηματικά ξεχνάει ότι οι εθνικές επιλογές, πρέπει να αντανακλούν τα συμφέροντα μιας και χώρας και τις ελπίδες ενός έθνους! Όχι να εκμεταλλεύονται τις φοβίες ενός λαού. Είναι ένα λόμπυ που μας ζητάει, να υποχωρήσουμε πλήρως απέναντι στην Τουρκία, που είναι “ισχυρή”. Όπως μας ζητούσε προηγουμένως να υποχωρήσουμε και απέναντι στα… Σκόπια, επειδή είναι “αδύναμα”. Έτσι κι αλλιώς, έχουν βρει το φάρμακο “για πάσαν νόσο”: Κατευνασμό πάση θυσία!
Και δείτε και την καινούργια τους αντίφαση σήμερα: Όταν έγινε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η διεθνής κοινότητα επέβαλε, χωρίς δισταγμό, τις πιο σκληρές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Κυρώσεις που συνεχώς κλιμακώνονται. Γι’ αυτό τον πόλεμο βέβαια -στην Ουκρανία- κανείς δεν μίλησε για “απειλές κυρώσεων” Κατευθείαν “στο ψαχνό”. Και σωστά. Γιατί η Ρωσία ποδοπάτησε το Διεθνές Δίκαιο!
Αλλά το ίδιο ακριβώς δεν είχε κάνει και η Τουρκία; Και συνεχίζει να το κάνει; Και δεν μιλάω μόνο για το συνεχιζόμενο έγκλημα, που ξεκίνησε το 1974 στην Κύπρο. Το κάνει και σήμερα στην Ανατολική Μεσόγειο. Το κάνει στο Τουρκολυβικό. Το κάνει στο Αιγαίο. Το κάνει στον αέρα, κάθε μέρα. Το κάνει ξεδιάντροπα στην Αμμόχωστο, παρά τις ρητές διαμαρτυρίες και του ΟΗΕ και της Αμερικής και της Ευρώπης. Το κάνει παντού! Αλλά για την Τουρκία, κυρώσεις δεν παίρνονται! Και να τώρα η καινούργια αντίφαση των υποκριτών του Κατευνασμού: Με την ίδια ευκολία που ζητούν από τους Ουκρανούς να δώσουν τον “υπέρ πάντων αγώνα” – και σωστά κάνουν- από μας ζητάνε να… τα δώσουμε όλα να τελειώνουμε. Όταν λοιπόν, οι Ουκρανοί υπερασπίζονται την Πατρίδα τους, θεωρούνται ήρωες.
Αναρωτιέμαι: όταν οι Έλληνες κάνουν ακριβώς το ίδιο, θεωρούνται…“εθνικιστές”; Κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Ζούμε σε περίεργους καιρούς. Πέρυσι, η Γερμανία, που ήταν ενεργειακά εξαρτημένη από τη Ρωσία, μπλόκαρε τις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Τουρκίας – που ήταν επίσης εξαρτημένη από τη Ρωσία. Έπαιζαν και οι δύο το παιγνίδι της Ρωσίας. Σύμπτωση; Δεν νομίζω… Δεν λέγεται “σύμπτωση” αυτό, φίλες και φίλοι.
Γεωπολιτική λέγεται… Ας μιλήσουμε λοιπόν για Γεωπολιτική: Τη Δύση δεν την συμφέρει να σπρώξει για πάντα τη Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας. Πολύ περισσότερο που και η Ινδία, παγκόσμια πλέον δύναμη, έχει ιδιαίτερους δεσμούς με τη Ρωσία. Και κινδυνεύουμε να δούμε έτσι, έναν ευρύτατο συνασπισμό Ρωσίας-Κίνας-Ινδίας απέναντι στη Δύση. Κι αυτός ιστορικά υπήρξε πάντα ο μεγαλύτερος εφιάλτης της Δύσης και κυρίως της Αμερικής: να τους ενώσει όλους εναντίον της. Κι απέναντι σε κάτι τέτοιο, δύσκολα και η Δύση θα παραμείνει ενωμένη.
Καταδικάσαμε, λοιπόν, τη ρωσική εισβολή και υποστηρίξαμε από την πρώτη στιγμή την Ουκρανία. Αλλά να ξέρουμε ότι, μετά τον Πόλεμο, έρχεται η Ειρήνη. Και πρέπει να έχουμε από τώρα στο μυαλό μας την “επόμενη μέρα”…Κι αφού μιλάμε για Γεωπολιτική, ας έλθουμε στη γειτονιά μας: Για τα Βαλκάνια δεν μιλάει κανείς αυτή τη στιγμή. Όμως η ένταση ανεβαίνει συνεχώς: Η Ρωσία εξοπλίζει τους Σερβοβόσνιους. Η Κίνα εξοπλίζει την ίδια τη Σερβία. Η Δύση εξοπλίζει τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου.
Οι σέσεις Βουλγαρίας – Σκοπίων που διαταράχθηκαν μετά την άθλια Συμφωνία των Πρεσπών παραμένουν στο “κόκκινο”. Την ίδια ώρα, στο Αμερικανικό Κογκρέσο, κατατέθηκε το ψήφισμα 741, που αν υιοθετηθεί, θα καθιερώσει το Σεπτέμβριο του 2022, ως μήνα «Μακεδονικής γλώσσας, Ιστορίας και Πολιτισμού στις ΗΠΑ». Και θα καλεί τις αμερικανικές αρχές να οργανώσουν και εκδηλώσεις, για τη συμβολή των ψευτομακεδόνων στην Αμερικανική κοινωνία. Να γιατί ήταν έγκλημα η Συμφωνία των Πρεσπών! Άλλωστε, τον σφετερισμό της Ιστορίας της Μακεδονίας από τα Σκόπια, τον καταγγέλλει σήμερα και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Βουλγαρίας. Να γιατί η εθνικά επικίνδυνη Συμφωνία των Πρεσπών δυναμιτίζει και τα Βαλκάνια συνολικά. Όπως βλέπετε, οι φωτιές που άναψαν, κινδυνεύουν να διαδοθούν παντού. Γι’ αυτό μιλάω εδώ και χρόνια, για το κίνδυνο μελλοντικών ανατροπών στις ισορροπίες που υπήρχαν ως τώρα. Και επαληθεύεται ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που έλεγε τριάντα χρόνια πριν, ότι «κανείς δεν δύναται να προβλέψει από σήμερα τους μελλοντικούς συνδυασμούς δυνάμεων» σε αυτή την ταραγμένη περιοχή. Αυτό το «αύριο» ίσως να έχει ήδη φτάσει…
Φίλες και φίλοι,
Στη μάχη των ιδεών, ένα κόμμα δεν μπορεί να εκφράζει τους πάντες. Γι’ αυτό και προ καιρού δήλωσα, ότι η ΝΔ δεν είναι και δεν μπορεί ποτέ να γίνει “Ποτάμι”. Να ανοιχθούμε σε όλους ναι – αλλά να μη χάσουμε τον εαυτό μας! Ανοιχτή αγκαλιά ναι – αλλά μη ξεχάσουμε τι εκπροσωπούν οι ιδέες μας.
Να το ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν: Κεντροδεξιά χωρίς Δεξιά δεν υπάρχει! Και στη Δεξιά δεν χωράει η ακροδεξιά. Το νεοναζιστικό μόρφωμα, εμείς το παραπέμψαμε στη Δικαιοσύνη. Και σήμερα είναι στη φυλακή.
Γιατί τα λέω αυτά; Γιατί βλέπω γύρω μου, ότι όπου μεταλλάχθηκαν παραδοσιακά κόμματα της Κεντροδεξιάς, συρρικνώθηκαν δραματικά. Στην Ιταλία, το Κόμμα που ανήκει στο ΕΛΚ έχει πέσει στο 9% – από 40% που είχε στο παρελθόν. Στη Γερμανία, οι Χριστιανοδημοκράτες έλαβαν στις εκλογές το ιστορικά χαμηλότερο ποσοστό τους. Στη Γαλλία, 4,5% πήρε η υποψήφια των Γκωλικών, που κυβερνούσαν μέχρι πριν λίγα χρόνια. Δείτε τι έγινε ακριβώς στη Γαλλία: Η νίκη Μακρόν πανηγυρίστηκε απ’ όλους εμάς. Γιατί εκτός των άλλων, εδώ που τα λέμε, είναι ο Ευρωπαίος ηγέτης που κατά την τελευταία ελληνοτουρκική κρίση, στάθηκε περισσότερο στην Ελλάδα, από οποιονδήποτε άλλο… Αλλά, ο “κεντρώος” Μακρόν, πολιτικά έχει μετατοπιστεί προς τα Δεξιά! Όπως και ολόκληρη η Γαλλική κοινωνία… Οι θέσεις του σε μια σειρά ζητήματα, από την ασφάλεια έως το Μεταναστευτικό, θα προκαλούσαν… εγκεφαλικά σε κάποιους μοντέρνους ιεροκήρυκες της “Πολιτικής ορθότητας” στην Ελλάδα! Κι όχι μόνον ο «κεντρώος» Μακρόν.
Πάμε και πιο πέρα; Η Σουηδή Πρωθυπουργός – Σοσιαλδημοκράτισσα παρακαλώ – μόλις πριν λίγες μέρες, είπε ότι η μεταναστευτική πολιτική της χώρας της απέτυχε. Το ίδιο και χειρότερα είχε πει η – επίσης Σοσιαλδημοκράτισσα – Πρωθυπουργός της Δανίας. Η οποία τώρα βρίσκεται σε συνομιλίες με την Ρουάντα, ώστε να στέλνει εκεί τους παράνομους μετανάστες. Το λέω αυτό γιατί, ενώ όλες οι κοινωνίες της Ευρώπης μετατοπίζονται προς τις δικές μας βασικές αξίες, εμείς δείχνουμε πολλές φορές ότι «ψαχνόμαστε». Τα δικά τους, λοιπόν, καράβια στα δικά μας λιμάνια έρχονται. Δεν έχουμε εμείς ανάγκη, να σαλπάρουμε για λιμάνια ξένα…
Συμμαχητές και συμμαχήτριες, ζούμε, πράγματι, σε περίεργους καιρούς. Βρισκόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά, παντού. Με απρόβλεπτες αναταράξεις… Γι’ αυτό και πολλοί συμπολίτες
μας πιάνουν τον εαυτό τους, να ταλαντεύεται ανάμεσα στην αισιοδοξία και την απελπισία.
Ναι, μας ενοχλούν πολλές από τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης. Αλλά μας δίνει ανακούφιση η αντοχή και η Πίστη του λαού μας,στην Πατρίδα και στις δυνάμεις της.
Ναι, μας ενοχλούν όσοι θεωρούν «ντεμοντέ» κάθε εθνική ταυτότητα και επιδιώκουν η Ελλάδα, από χώρα να γίνει «χώρος». Αλλά μας εμπνέει ο Ελληνισμός της Διασποράς, που δακρύζει με τον εθνικό μας ύμνο και διαπρέπει σε κάθε γωνιά της γης.
Ναι, μας εξοργίζουν τα αποτρόπαια εγκλήματα που κατακλύζουν κάθε μέρα την επικαιρότητα στην τηλεόραση, η ωμή βία, ο κυνισμός. Αλλά μας εγκαρδιώνει, ότι εκατομμύρια Έλληνες παρακολουθούν, στην ίδια Τηλεόραση, τη ζωή του Αγίου Παϊσίου.
Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες, μπαίνουμε στην τελευταία χρονιά των εκλογών. Που θα γίνουν με απλή αναλογική. Μια ακόμα ολέθρια επιλογή της Αριστεράς, γιατί οδηγεί σε ακυβερνησία. Ή σε αδύναμες και εξαρτημένες κυβερνήσεις. Και γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο σήμερα, που κάποια κέντρα σχεδιάζουν – και δεν το κρύβουν – να σύρουν την Ελλάδα σε συνολική “συνθηκολόγηση” με την Τουρκία. Να “μοιράσουμε” – δηλαδή να εκχωρήσουμε – τα δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο…
Δηλαδή ο Ελληνισμός να υποστεί νέο εθνικό ακρωτηριασμό! Τις “Πρέσπες του Αιγαίου”! Αυτό, η παράταξή μας και ολόκληρος ο Ελληνικός λαός, δεν θα το επιτρέψει! Τους το λέω ξεκάθαρα: Μην υποτιμάτε τους Έλληνες!
Οι ερχόμενες εκλογές είναι απολύτως κρίσιμες. Δεν μπορούμε να ξαναπεράσουμε όσα ζήσαμε με το ΣΥΡΙΖΑ! Θα ήταν πια, η επανάληψη της τραγωδίας ως φάρσα… Της τραγωδίας ως φάρσα! Όπως έλεγε και ο Μάρξ,για να με καταλάβει καλύτερα ο κ. Τσίπρας…
Ο ΣΥΡΙΖΑ διχάζει τον κόσμο και το έχει αποδείξει. Με το ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα χάνει και χρόνο και δύναμη,ενώ διολισθαίνει μόνο σε εθνικές ήττες. Θα ήταν εθνικά αδιανόητη η επιστροφή τους στην εξουσία. Κι είμαστε εδώ για να μη το επιτρέψουμε!
Φίλες και φίλοι, πρέπει σε αυτούς τους περίεργους καιρούς, να δώσουμε νέο όραμα. Να πούμε δυο καθαρές αλήθειες στους Ευρωπαίους συμμάχους μας.
Είχα την τιμή να εκπροσωπώ, ως Υπουργός Εξωτερικών, την Ελλάδα 33 χρόνια πριν. Τότε, οι 12 ηγέτες της Ευρώπης, έδιναν μάχη για περισσότερη πολιτική συνοχή και σύγκλιση των λαών της. Σήμερα, δυστυχώς, οι ηγέτες της Ευρώπης, απελπισμένα προσπαθούν να σταματήσουν την συνεχιζόμενη, όχι σύγκλιση, αλλά απόκλιση συμφερόντων, απόψεων και ιδεών, των 28 χωρών πλέον της Ευρώπης, που μόνο για μεγαλύτερη συνοχή δεν ενδιαφέρονται πια!
Όμως προσέξτε: Όταν οι ηγεσίες των λαών δεν δείχνουν αποφασιστικότητα και συνέπεια σε όσα διακηρύσσουν, τότε οι λαοί τους δεν δεσμεύονται σε ένα κοινό μέλλον, παλινδρομούν και τελικά διαιρούνται! Στη χώρα μας τώρα, οφείλουμε να εξηγήσουμε στους νέους ανθρώπους, πώς θα ζήσουν και πως θα δημιουργήσουν οικογένεια. Με φιλότιμο και αξιοπρέπεια. Να τους απαντήσουμε πως θα τα βγάλουν πέρα, όταν ο μισθός τους είναι 700 ευρώ και το ενοίκιο 500… Πρέπει επίσης, να αποκαταστήσουμε πλήρως το Κράτος Δικαίου. Γιατί εάν ακόμα και σήμερα, δύο κουκουλοφόροι, αποδεδειγμένα ψευδομάρτυρες, παραμένουν ατιμώρητοι, και επηρεάζουν την πολιτική ζωή του τόπου, τι να περιμένει ο απλός πολίτης;
Πρέπει να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Να ξαναβρούμε τις προτεραιότητές μας, τις αξίες μας και τα ιδανικά μας. Να ανταμείβουμε, συστηματικά, τους συνεπείς πολίτες! Και να στηρίξουμε, με κάθε τρόπο, τη μεσαία τάξη. Ιδιαίτερα την Ασφάλεια των πολιτών! Βήματα γίνονται, αλλά οι συμμορίες οργιάζουν ακόμα. Δείτε τι έγινε προχθές με τις εκτεταμένες καταστροφές στο Αριστοτέλειο. Πώς να το κάνουμε; Δεν είναι “δικαίωμα” των συμμοριών να βανδαλίζουν. Είναι υπέρτατο δικαίωμα της κοινωνίας, να νοιώθει ασφαλής. Η ανεξέλεγκτη βία προσβάλλει την αξιοπρέπεια των πολιτών. Και αποξενώνει τη μεσαία τάξη.
Ακούστε: Δεν ήλθα εδώ απλώς για να σας βγάλω ένα “πατριωτικό” λόγο. Ήλθα να σας μιλήσω για το παρόν και το μέλλον. Μη κάνετε λάθος: Ο Πατριωτισμός δεν είναι μόνο ρομαντική ανάμνηση από το χθές. Είναι και σύγχρονη πυξίδα για το αύριο! “Πατρίδα” είναι το εθνικό συμφέρον που πρέπει να προασπιστούμε προς τα έξω. Όπως κάνουν όλες οι χώρες
που προκόβουν. “Πατρίδα” είναι και το “δημόσιο συμφέρον”, χωρίς το οποίο δεν θα λειτουργήσει η δημοκρατία μέσα στη χώρα. “Πατρίδα” είναι ό,τι μας ενώνει, ό,τι μας συγκινεί, ό,τι μας κάνει περήφανους, ό,τι μας θυμίζει ποιοί είμαστε, ό,τι μας σπρώχνει να πάμε, όλοι μαζί, μπροστά!
Αυτό το “όλοι μαζί” είναι η Πατρίδα. Και το Σύνταγμά μας, στο ακροτελεύτειο άρθρο του εναποθέτει την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, πού; Στον πατριωτισμό των Ελλήνων!
Υπέρτατο κριτήριο, για τον καθέναν από μας, για κάθε μας απόφαση, είναι η Πατρίδα! Με την πατρίδα μας, δεν θα παίξουμε. Η Ελλάδα, νέο εκτροχιασμό δεν αντέχει και δεν θα δεχθεί! Τελεία και παύλα! Κι αυτό μόνον η δική μας Παράταξη μπορεί να το εγγυηθεί. Η δική μας παρουσία! Η κυβέρνησή μας, ο Πρωθυπουργός μας, οι βουλευτές μας, όλοι εμείς, οι Φιλελεύθεροι, οι Κεντρώοι, οι Συντηρητικοί, οι Δεξιοί, οι Πατριώτες! Είμαστε η Λαϊκή, η Αστική, και πάνω από όλα, η Πατριωτική Παράταξη, η Νέα Δημοκρατία!
Σας ευχαριστώ!
ΤΟ ΠΑΡΟΝ