Να αδράξει τη (μοναδική) ευκαιρία ο πρωθυπουργός
Προς
Μέγαρο Μαξίμου
Ενταύθα
Αξιότιμοι κύριοι,
Πέρα και ανεξάρτητα από την τιμή που επιφυλάσσεται (από το Κογκρέσο των ΗΠΑ) στον έλληνα πρωθυπουργό, με την ευκαιρία της εκεί συνάντησής του με τον Πρόεδρο Μπάιντεν, ασφαλώς άριστα γνωρίζετε ότι η τιμή αυτή προσφέρεται ως μοναδική ευκαιρία για την ευρύτατη δυνατή ενημέρωση και ανάδειξη των εθνικών μας δικαίων.
Και αλίμονο εάν η ευκαιρία, το προνόμιο αυτό πάει χαμένο…
Λογοκρισία στις ΗΠΑ δεν νοείται, για οποιονδήποτε πολίτη, πολύ περισσότερο για τον επίσημο προσκεκλημένο μιας ξένης χώρας, είτε πρόκειται περί συμμάχου και φίλης είτε και οποιασδήποτε άλλης.
Κατά συνέπεια, η αυτολογοκρισία δεν συγχωρείται (αλλά ούτε και θα συγχωρηθεί, σε οποιαδήποτε περίπτωση, εάν και εφόσον διαπιστωθεί).
Επιβάλλεται να πει ο πρωθυπουργός τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς εκπτώσεις, όσο κι αν προκληθούν… άβολα συναισθήματα στους εκεί ακούοντες!
Γιατί αυτό επιτάσσει το εθνικό καθήκον.
Άλλωστε, για να μετέλθουμε τη φρασεολογία των καιρών μας, η (εθνική) φαρέτρα έχει στη διάθεσή της τόσα βέλη, όσα δεν είχαν οι… Ινδιάνοι της Αμερικής!
Πολύ απλά, αρκεί ο πρωθυπουργός να αναδείξει ποιοι είμαστε εμείς και ποιοι είναι οι άλλοι, ανατρέχοντας τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν.
Να καταδείξει ποιος είναι ο ένας και ποιος ο άλλος.
Και τότε και τώρα…
Αναφερόμενα και στα ιστορικά γεγονότα, που είναι ανεπίδεκτα αμφισβήτησης, αλλά και στα τωρινά, τα σχετιζόμενα με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Με απλά λόγια, να εξηγήσει τους λόγους εκείνους για τους οποίους, αυταπόδεικτα, είναι παντελώς λανθασμένη (και γι’ αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτή και αποδεκτή από την Ελλάδα) η παγίως επαναλαμβανόμενη συμβουλή-προτροπή… «βρείτε τα»!
Η… χρυσόσκονη θα είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Ο πρωθυπουργός κρατά την ευκαιρία στα χέρια του.
Αλλά η ευκαιρία αυτή δεν είναι αυστηρά προσωπική…
Είναι της Ελλάδας!
Να καταστεί σαφές ότι οι προκλήσεις πρέπει να απαντηθούν ΚΑΙ από τις πλευρές εκείνες που βάζουν στην ίδια μοίρα Ελλάδα και Τουρκία.
Την αληθώς φίλη και σύμμαχο Ελλάδα και τη μονίμως καιροσκοπούσα και εκβιάζουσα (όχι, μόνο, την Ελλάδα) Τουρκία.
Την Ελλάδα, η οποία, στο όνομα της φιλίας και της συμμαχίας, τα δίνει όλα, και την Τουρκία (της μέχρι και χθες υβρίζουσας τις ΗΠΑ), η οποία τα θέλει όλα, ακόμα και εκείνα που δεν της ανήκουν.
Να αδράξει την ευκαιρία ο έλληνας πρωθυπουργός!
Σίγμα