Χρήστος Κατσώτης στο “Π”: Σήμερα, μέρα Πρωτομαγιάς, θα ακουστεί η φωνή των εργαζομένων

-Δεν ανέχονται την αδικία

Του
ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΤΣΩΤΗ
Βουλευτή, Μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ

Την Κυριακή 1η Μάη οι εργαζόμενοι θα τιμήσουν τους ήρωες και τις ηρωίδες της τάξης τους. Αυτούς που εμπνεύστηκαν από τις αξίες και τα ιδανικά της, πρόσφεραν τη ζωή τους για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη ζωή. Μια ζωή απαλλαγμένη από τα δεσμά των καπιταλιστών. Για «να νιώσουμε τον ήλιο, να μυρίσουμε τα άνθη», όπως λέει το τραγούδι που τραγουδούσαν οι αμερικανοί εργάτες στην πρώτη πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση του Σικάγο, το 1886.

Οι μορφές των αγωνιστών από τις ηρωικές στιγμές μεγαλειωδών μαζικών αγώνων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο θα δεσπόζουν στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Θα εμπνέουν τους εργαζομένους στους αγώνες του σήμερα, για να αποκρουστεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα, που γεννά πολέμους και προσφυγιά, που οδηγεί στη φτώχεια και στην ανέχεια, που σκορπά το δηλητήριο του εθνικισμού.

Η φετινή πρωτομαγιάτικη απεργία γίνεται στη σκιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου που μαίνεται στην Ουκρανία. Οι πολεμικές συγκρούσεις της Ρωσίας από τη μία και των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ από την άλλη, για το μοίρασμα της λείας, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, αποδεικνύει για μία ακόμα φορά τη σήψη και τα ιστορικά όρια του εκμεταλλευτικού συστήματος. Οι λαοί γίνονται θύματα του αδυσώπητου ανταγωνισμού μεταξύ των παγκόσμιων ληστών.

Γι’ αυτό και η πλευρά της Ιστορίας στην οποία η κυβέρνηση καλεί τον λαό να ταχθεί, ουσιαστικά στο πλευρό του ενός ληστή έναντι του άλλου, δεν μπορεί να είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας. Ήταν και είναι η πλευρά του πισωγυρίσματος, η πλευρά της εποχής των τεράτων, ο καπιταλισμός στην πιο βάρβαρη, ωμή και επιθετική έκφρασή του. Ο λαός καλείται να πληρώσει με νέα βάρη αυτήν την εμπλοκή. Με την ενεργειακή ακρίβεια, με τη νέα κούρσα εξοπλισμών, ακόμη και με νέους κινδύνους από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο. Την ίδια ώρα, τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου ετοιμάζονται για χρυσές δουλειές, όπως οι έλληνες εφοπλιστές, που θα μεταφέρουν το πανάκριβο αμερικανικό LNG. Γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι οι θύτες και τα θύματα στην ίδια πλευρά.

Η μόνη σωστή πλευρά είναι με τους λαούς. Με αυτούς που αγωνίζονται για την απεμπλοκή της χώρας από αυτόν τον άδικο πόλεμο. Για να κλείσουν τα πολεμικά ορμητήρια και οι στρατιωτικές βάσεις. Για να μη φύγει ούτε ένας στρατιώτης εκτός συνόρων, ούτε μία σφαίρα, ένα όπλο, να μη δοθεί καμιά στρατιωτική υποδομή. Για να δυναμώσει η αλληλεγγύη και η φιλία των λαών, η πάλη ενάντια σε κάθε ντόπιο και ξένο δυνάστη, ενάντια στη βαρβαρότητα. Αυτά τα συνθήματα πρέπει να ακουστούν από άκρη σε άκρη στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα.

Οι εργαζόμενοι να μη δεχθούν να πληρώσουν τις πολεμικές δαπάνες με το πετσοκομμένο εισόδημα από τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, την άγρια φορολογία, την εκτίναξη της ήδη μεγάλης ακρίβειας. Να μην καταδικαστούν σε ακόμη πιο βαθιά ενεργειακή φτώχεια. Οι αυξήσεις που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στον μισθό, συνεχίζοντας την άθλια και απαράδεκτη παρέμβαση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, είναι πρόκληση. Όχι απλώς είναι πίσω από τις σημερινές ανάγκες αλλά υπολείπονται και από τις αυξήσεις του πληθωρισμού, που εξανεμίζουν καθημερινά τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Η φετινή Πρωτομαγιά μπορεί να αποτελέσει βήμα αγωνιστικής κλιμάκωσης για να έρθει η κάλυψη των λαϊκών αναγκών στο προσκήνιο. Οι κατακτήσεις των εργαζόμενων στη χώρα μας, σε κλάδους και χώρους δουλειάς, δείχνουν τον δρόμο. Όλες είναι αποτέλεσμα αγώνων που πίεσαν τις κυβερνήσεις και τους επιχειρηματικούς ομίλους, αχρήστευσαν το αντεργατικό οπλοστάσιο που διαμόρφωσαν διαχρονικά. Είναι αγώνες που δεν στοιχήθηκαν πίσω από κυβερνητικά σενάρια, που απέρριψαν στην πράξη τα εκβιαστικά διλήμματα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και τις σειρήνες αναμονής και αναστολής των διεκδικήσεων. Που έβαλαν μπροστά την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι τις αντοχές της οικονομίας, που έχει ως προτεραιότητα την εξασφάλιση και τη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων.

Την Πρωτομαγιά θα ακουστεί η φωνή των εργατών, που δεν ανέχονται την αδικία, που θέλουν να ζήσουν με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν και όχι ανασκαλεύοντας ένα μίζερο και θλιβερό σενάριο που ετοιμάζουν άλλοι για εμάς. Αυτή η φωνή μπορεί να δυναμώσει, να φτάσει και σε άλλους που προβληματίζονται. Μοναδική διέξοδος η συμπόρευση με το ΚΚΕ, ο δρόμος του αγώνα για την ανασύνταξη του κινήματος, για το δίκιο του εργαζόμενου λαού.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ