Μανώλης Κεφαλογιάννης στο “Π”: Ώρα ιστορικών αποφάσεων στην Ευρώπη

Του
ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας

Το βλέμμα ολόκληρου του πλανήτη είναι στραμμένο στην Ουκρανία. Στην παράνομη ρωσική εισβολή σε ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο, που αλλάζει τον ρου της ευρωπαϊκής ιστορίας. Που αλλάζει τον κόσμο έτσι όπως τον ξέραμε και τον γνωρίσαμε.

Μια ρωσική εισβολή ασύμβατη τελείως με το Διεθνές Δίκαιο, από μία χώρα που δεν είναι απλά μέλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αλλά ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού, θεματοφύλακας της διεθνούς ειρήνης και της σταθερότητας.

Ο ανιστόρητος «ιστορικός αναθεωρητισμός» της Ρωσίας, που εκδηλώθηκε με την απρόκλητη και βίαια στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, καταδικάσθηκε απερίφραστα από όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Ένας αναθεωρητισμός, και αυτό μας αφορά άμεσα ως Ελλάδα, εφάμιλλος του τουρκικού νεοοθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού, που επίσης στέκεται απέναντι στο Διεθνές Δίκαιο, το οποίο διαρκώς παραβιάζει.

Η ρωσική εισβολή και τα φρικιαστικά εγκλήματα του Ρωσικού Στρατού, που επακολούθησαν, ένωσαν όλη την Ευρώπη, η οποία από την πρώτη στιγμή πήρε βαρύτατες οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Κυρώσεις που διαρκώς κλιμακώνονται, ασκώντας μεγαλύτερες πιέσεις κατά του καθεστώτος Πούτιν. Ας σημειώσουμε εδώ ότι η Τουρκία, παίζοντας για μία ακόμη φορά τον γνωστό της ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου», μία υπό ένταξη χώρα στην ΕΕ και χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, δεν συμμετέχει στις κυρώσεις. Και αυτό ασφαλώς είναι κάτι που δεν περνάει απαρατήρητο από τις Βρυξέλλες.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε εμφατικά την ανάγκη ενεργειακής αυτονομίας της Ευρώπης, η οποία αναζητά τον βηματισμό της στο νέο τοπίο ενέργειας. Όλοι στην Ευρώπη συνειδητοποιούν πλέον με δραματικό τρόπο ότι βιώνουμε το τέλος μίας εποχής και την αρχή μίας νέας. Συνειδητοποιούμε με τον πιο σκληρό τρόπο τη σημασία της ενεργειακής αυτονομίας και ασφάλειας. Και σε αυτό το νέο ενεργειακό περιβάλλον η μείωση της εξάρτησής μας από το ρωσικό αέριο και η αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων, που θα εγγυηθούν από τη μία σταθερές τιμές ενέργειας για όλους και από την άλλη επάρκεια ενεργειακής ισχύος, αποτελούν σήμερα μονόδρομο για την Ευρώπη. Και η χώρα μας μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στον νέο χάρτη διαμετακόμισης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), στο οποίο πλέον ποντάρει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η Ελλάδα διαθέτει το 17% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς LNG και σημαντικές υποδομές τερματικών σταθμών αποθήκευσης, όπως στη Ρεβυθούσα.

Αλλά η ρωσική εισβολή ανέδειξε, επίσης, ένα μεγάλο ζητούμενο για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ύπαρξή της στο μέλλον. Μία εισβολή που την αναγκάζει να περάσει σε μία φάση ουσιαστικής ενηλικίωσης. Μέχρι σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας οικονομικός γίγαντας που δυστυχώς παραμένει ένας πολιτικός νάνος. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η βιαιότητα των γεγονότων αναδεικνύουν την αναγκαιότητα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης. Της ενιαίας φωνής και απόφασης στις γεωπολιτικές εξελίξεις.

Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν πρέπει να αποτελεί πεδίο μίας ακόμη φιλολογικής συζήτησης στην Ευρώπη. Είναι πλέον ιστορική αναγκαιότητα. Είναι η δική μας ιστορική ευθύνη. Η πολιτική μας οικογένεια, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ήταν στην πρωτοπορία για την ενοποίηση της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και πάλι σήμερα είναι στην πρωτοπορία για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ευρώπη χωρίς κοινή αμυντική πολιτική, χωρίς κοινό στρατό, που θα φυλάσσει τα κοινά ευρωπαϊκά σύνορα, χωρίς κοινή πολιτική ασφάλειας, χωρίς κοινή εξωτερική πολιτική, χωρίς κοινή οικονομική και νομισματική πολιτική παραμένει μία άχρωμη και άγευστη Ευρώπη. Δεν είναι η Ευρώπη που θέλουμε. Δεν είναι η Ευρώπη που επιθυμούμε. Δεν είναι η Ευρώπη που οραματιστήκαμε. Και δεν θα είναι η Ευρώπη που θα παραδώσουμε.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: skai.gr