Γιώργος Καββαθάς στο “Π”: Δεν χρειάζεται θαύμα αλλά άλλο μείγμα πολιτικών

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΒΒΑΘΑ
Προέδρου ΓΣΕΒΕΕ

Είναι γεγονός ότι κάθε εορταστική περίοδος αποτελεί διέξοδο για την αγορά, η οποία συνήθιζε να αξιοποιεί τους αυξημένους τζίρους των γιορτών για να «κλείσει τρύπες». Η επιλογή της λέξης είναι απόλυτα συνειδητή, καθώς οι φετινές γιορτές δεν είναι σαν τις άλλες. Αφήνοντας στην άκρη τα δύο μη κανονικά, προηγούμενα χρόνια της πανδημίας, η φετινή κατάσταση δείχνει χειρότερη ακόμη και σε σύγκριση με τη μνημονιακή περίοδο, συγκρινόμενη ίσως μόνο με την πρώτη μνημονιακή διετία.

Οι επιχειρήσεις βιώνουν έναν δίδυμο κίνδυνο: Από τη μια την εκτίναξη του λειτουργικού τους κόστους λόγω της κατάστασης σε ενέργεια και πρώτες ύλες και από την άλλη τη συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών.

Οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης και του πληθωρισμού είναι δραματικές, με την επισήμανση ότι δεν ευθύνεται ο πόλεμος, τουλάχιστον για την ενεργειακή κρίση. Οι τιμές τόσο του φυσικού αερίου όσο και της κιλοβατώρας στην Ελλάδα άρχισαν να αυξάνονται από το καλοκαίρι του 2021, συνεπώς είναι μάλλον ανεδαφικό να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο τέλος του πολέμου για την επαναφορά των τιμών.

Τα μέτρα ενίσχυσης που πήρε η κυβέρνηση, όσο κι αν ανακούφισαν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, δεν πέτυχαν να διατηρήσουν το κόστος του ρεύματος στο επίπεδο του πρώτου εξαμήνου του 2021. Προφανώς, λοιπόν, η κυβέρνηση έχει περαιτέρω περιθώρια παρέμβασης, ιδίως όταν το πρωτογενές έλλειμμα του 2021 κινήθηκε τελικά σε επίπεδα χαμηλότερα των προβλέψεων του κρατικού προϋπολογισμού. Αξιοποιώντας και αυτούς τους πόρους, η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να επιβάλει πλαφόν στις τιμές ενέργειας και να μειώσει τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα καύσιμα.

Παράλληλα, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολη για τα οικογενειακά εισοδήματα. Βάσει της τελευταίας έρευνας εισοδήματος του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ), το 17% των νοικοκυριών δήλωσε πως κάποιο μέλος του έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές, το 65% αύξησε τις δαπάνες του για λογαριασμούς του σπιτιού, το 53% αύξησε τις δαπάνες του για είδη διατροφής και το 52% τις δαπάνες του για θέρμανση, ενώ το 51% των νοικοκυριών ξόδεψε λιγότερα για εξόδους, όπου περιλαμβάνεται η εστίαση, ο καφές, ο κινηματογράφος κ.ά. Η κατάσταση από τότε έχει επιδεινωθεί περαιτέρω, καθιστώντας αναγκαία την εξέταση του αιτήματος που εδώ και πολύ καιρό έχουμε καταθέσει στον δημόσιο διάλογο και δεν είναι άλλο από τη μείωση του ΦΠΑ στα βασικά είδη κατανάλωσης, προκειμένου να πάρουν μια ανάσα τα νοικοκυριά, να τονωθεί η ενεργός ζήτηση και να αυξηθούν οι πιθανότητες επιβίωσης των επιχειρήσεων, ιδίως των μικρότερων.

Αυτή η κατάσταση απαιτεί γενναίες παρεμβάσεις, όπως διαγραφή των οφειλών που δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας και επιδότηση του μη μισθολογικού κόστους για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.

Απαιτεί πρωτίστως μια άλλη κατανόηση του οικονομικού περιβάλλοντος και της κοινωνικής πραγματικότητας. Διότι ούτε οι μικρές επιχειρήσεις είναι βαρίδια ούτε οι δαπάνες ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους είναι μη αναπτυξιακές ούτε, βεβαίως, η ανάπτυξη έρχεται με αποκλεισμούς, με συγχωνεύσεις, με βίαιη αναδιάρθρωση της αγοράς και με δημόσιο χρήμα σε λίγους και εκλεκτούς.

Άλλωστε, όταν στερείς από τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα πόρους, υποστήριξη και πληροφόρηση, ενώ παράλληλα συρρικνώνεις την εγχώρια κατανάλωση, διαμορφώνεις το έδαφος για την εφαρμογή της τέλειας αυτοεκπληρούμενης προφητείας: του μικρού που δεν θα μεγαλώσει ποτέ και είναι καταδικασμένος να αποτύχει.

Για τους χιλιάδες συναδέλφους ελευθεροεπαγγελματίες, εμπόρους, βιοτέχνες είναι προφανές, λοιπόν, ότι μέρες που είναι δεν χρειάζεται ένα θαύμα αντίστοιχο με την Ανάσταση του Θεανθρώπου, το μόνο που χρειάζεται είναι ένα άλλο μείγμα πολιτικών.

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ