Μάκης Κουρής: Στην αναμονή της Ανάστασης για την επόμενη μέρα της χώρας μας
Πάσχα, Κυρίου Πάσχα… Είναι η κατάληξη της Μεγάλης Εβδομάδας, μετά από… νηστεία και προσευχή. Με την ελπίδα της Ανάστασης να γεννιέται σε κάθε σπίτι. Και κυρίως με την ελπίδα της Ανάστασης της πατρίδας μας…
Μιας Ανάστασης που την έχει ανάγκη ο κάθε Έλληνας. Να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα για τη γη που τον γέννησε. Μια άσπρη μέρα για όλους. Με πρώτους τους μη έχοντες, που η ζωή μέχρι τώρα δεν τους άπλωσε το χέρι. Τους προσπέρασε. Άραξε, πρωτίστως, στους έχοντες, αγνοώντας ότι πίσω από τους τοίχους του σπιτιού υπάρχει φτώχεια. Ότι με δυσκολίες καταφέρνει το νοικοκυριό να υπάρχει ένα πιάτο φαγητό για όλη την οικογένεια.
Μιας Ανάστασης για τους νέους μας. Με τον δρόμο να είναι ανοιχτός για ΟΛΟΥΣ, χωρίς καμία εξαίρεση. Και όχι μόνο για εκείνους που έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη». Να μπορούν, παλεύοντας μέρες αμέτρητες, να κάνουν πραγματικότητα το όνειρό τους, ανεξάρτητα από το τι λέει η «ταυτότητά» τους. Και αυτό θα είναι το δώρο στον εαυτό τους. Χωρίς να σταματάνε στο χθες. Αλλά και η απόδειξη για όλους τους πολίτες της χώρας ότι οι συνθήκες είναι οι ίδιες για ΟΛΟΥΣ, θα το ξαναπούμε, με κεφαλαία γράμματα.
Να μην ξεχνάμε, όμως, ότι για να υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες, κύρια, αδιαμφισβήτητη προϋπόθεση είναι η Ελλάδα, η χώρα μας, να είναι ισχυρή απέναντι στον κάθε γείτονα που… ορέγεται το δικό μας «οικόπεδο», το οποίο χιλιάδες χρόνια έχει ποτισθεί με αίμα αμέτρητο και ιδρώτα από τον Έλληνα, που ήταν πάντα παρών, στις Θερμοπύλες, στην Πίνδο, στο Αιγαίο, όποτε η γη των προγόνων μας κινδύνεψε.
Δεν είναι καθόλου τυχαίος ο τίτλος.
Η Ελλάδα, η πατρίδα μας, η γη του Περικλή, του Λεωνίδα, του Ρήγα Φεραίου, του Κολοκοτρώνη, των ηρώων του Σαράντα, κρατήθηκε όρθια γιατί στο προσκλητήριο ήταν πάντα όλοι παρόντες…
Είναι ώρα μιας εκ βάθρων ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ της πατρίδας μας.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ