Λευτέρης Νικολάου στο “Π”: Γαλλικές εκλογές: Το μικρότερο κακό οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο

Του
ΛΕΥΤΕΡΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ευρωβουλευτή του ΚΚΕ

Μπροστά στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, ο λαός της Γαλλίας και ολόκληρος ο κόσμος βομβαρδίζεται από αναλύσεις Μέσων Ενημέρωσης, αστικών κομμάτων κι άλλων επιτελείων που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Τον καλούν να επιλέξει το «φως» έναντι του «σκότους», να υπερασπιστεί τις «ευρωπαϊκές αξίες, τη δημοκρατία, την ελευθερία κόντρα στην Ακροδεξιά». Κοντολογίς, να ψηφίσει Μακρόν και όχι Λεπέν.

Φυσικά, η αποκρουστική υποψηφιότητα της Λεπέν εκπροσωπεί τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, που ο γαλλικός λαός πρέπει να απομονώσει με την πάλη του. Μπορεί όμως αυτό να γίνει στηρίζοντας τον Μακρόν;

Δεν είναι νέο το δίλημμα. Έχει μπαγιατέψει. Τέθηκε για πρώτη φορά το 2002, όταν ο Σιράκ αναμετρήθηκε με τον πατέρα Λεπέν. Τέθηκε ξανά το 2017, αυτήν τη φορά με την κόρη Λεπέν εναντίον του Μακρόν.

Τίθεται και τώρα. Σήμερα, 20 χρόνια μετά, βλέπουμε ότι η πανστρατιά στη λογική του μικρότερου κακού οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στο μεγαλύτερο κακό. Αποτέλεσε κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τη σκληρή, αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε και θα συνεχίσει η κυβέρνηση Μακρόν, με τις ιδιωτικοποιήσεις, την απελευθέρωση των απολύσεων, τους αντιασφαλιστικούς νόμους, την ένταση της καταστολής, τις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στο Σαχέλ, στη Μέση Ανατολή, στον πόλεμο που έχει ξεσπάσει στην Ουκρανία μετά την καταδικαστέα ρωσική εισβολή.

Τελικά, τα κοινά καλέσματα των αστικών πολιτικών δυνάμεων στη Γαλλία αβάνταραν την Ακροδεξιά, εμφανίζοντάς την ως «αντισυστημική» δύναμη, σπρώχνοντας σε αυτήν λαϊκές δυνάμεις που έχουν συσσωρευμένη οργή από την καπιταλιστική βαρβαρότητα και την πολιτική όλων των κυβερνήσεων. Οδήγησαν στον αφοπλισμό και στον συμβιβασμό το εργατικό-λαϊκό κίνημα, μετατρέποντάς το σε χειροκροτητή κυβερνήσεων –που έγδαραν τον λαό στη συνέχεια– στο όνομα του σκιάχτρου της Ακροδεξιάς.

Οδήγησε στην αντιδραστικοποίηση συνολικά του πολιτικού σκηνικού, με την καθολική αποδοχή του πλαισίου των δήθεν αξιών της ΕΕ και από τις λεγόμενες αριστερές δυνάμεις τύπου Μελανσόν, καθώς και του μεταλλαγμένου Γαλλικού ΚΚ. Ήταν αυτές ακριβώς οι αξίες που οδήγησαν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (Γιουγκοσλαβία, Συρία, Λιβύη), στην απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων και συμβόλων στο ένα τρίτο των κρατών της ΕΕ, στην αναγόρευση των συνεργατών των Ναζί στις βαλτικές χώρες και αλλού σε ήρωες. Μέσω των εκβιαστικών διλημμάτων δόθηκε διαχρονικά λευκή επιταγή στο τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων, με τις μισές χώρες της ΕΕ να μην αναγνωρίζουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τη συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα της διεκδίκησης και της απεργίας.

Έτσι φτάσαμε, βήμα το βήμα, στην εκλογική άνοδο των αντιδραστικών δυνάμεων. Από το 17% το 2002 στο 21% το 2017 και σήμερα στο 23%. Εάν στο ποσοστό της Λεπέν προστεθούν και τα άλλα ακροδεξιά μορφώματα που εμφανίστηκαν (Ζεμούρ, Αινιάν), το άθροισμα φτάνει το 32%.

Είναι, επομένως, παντελώς αστήριχτες οι αναλύσεις που κάνουν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και άλλοι στην Ελλάδα, που προσπαθούν να εμφανίσουν ως απάντηση στην Ακροδεξιά τη συνταγή εκείνη που οδήγησε στη γιγάντωσή της. Ακούγεται βεβαίως σαν κακόγουστο αστείο, οι χειροκροτητές της αντιδραστικής κυβέρνησης Ζελένσκι και των Ναζί του Αζόφ να ανησυχούν για τη Λεπέν στη Γαλλία…

Τέτοιου είδους κάλπικα διλήμματα εξυπηρετούν τελικά μόνο στο να στοιχίσουν τον λαό πίσω από δυνάμεις που θα βάλουν τα δικαιώματά του στη λαιμητόμο της καπιταλιστικής κερδοφορίας, την οποία εξυπηρετούν τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων (σοσιαλδημοκρατικά, φιλελεύθερα και ακροδεξιά).

Απάντηση μπορούν και πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρα, οργανώνοντας τη δική τους ανεξάρτητη πάλη με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες τους. Δίνοντας τη μάχη μαζί με ένα κομμουνιστικό κόμμα και ένα δυνατό εργατικό-λαϊκό κίνημα, που θα στοχεύουν στην ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που γεννά φτώχεια, ανεργία, κρίσεις και πολέμους, ανοίγοντας τον δρόμο για να γίνουν πράξη οι ελπίδες και τα οράματα των λαών με βάση τις σημερινές δυνατότητες.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: newsville.be