ΑΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το φιλοσοφικό ταξίδι αρχίζει με την έκπληξη, την απορία και τον θαυμασμό και ολοκληρώνεται με το θάμβος, την αγαλλίαση και το δέος απέναντι σε υπερβατικές πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας. Σε αυτή τη διαδρομή που παρουσιάζουμε, τα όρια της σκέψης και της γλώσσας δοκιμάζονται, παραδεδομένες βεβαιότητες αίρονται, νέες συγκινήσεις αναδύονται.

Επιμέλεια

Βάσω Κιντή

Ελένη Φιλιππάκη

Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η απορία και ο θαυμασμός θεωρούνται σύμφυτα με τη φιλοσοφική δραστηριότητα. Για πολλούς σημαντικούς φιλοσόφους, το θαυμάζειν δεν είναι μόνο η χρονική αφετηρία, αλλά και η αιτιώδης αρχή του φιλοσοφείν, η διανοητική στάση και θυμική διάθεση που κινητοποιούν την άσκηση της φιλοσοφίας τροφοδοτώντας τη διάνοια, το συναίσθημα και τη φαντασία του φιλοσόφου. Στην επιστήμη, το διακύβευμα είναι η ένταση ανάμεσα στην επιστημονική απορία (νοούμενη ως αναζήτηση κανονικοτήτων μέσα από αιτιότητες, εξηγήσεις, αποδείξεις για τα φυσικά φαινόμενα) και τον θαυμασμό. Αίρεται άραγε ο θαυμασμός για να εγκατασταθεί η επιστημονική απορία ή μπορούν αυτά με κάποιον τρόπο να συνυπάρχουν; Είναι το θαυμάζειν προϋπόθεση και αφετηρία ή παρελκόμενο της επιστημονικής απορίας και διερεύνησης; Μιλάμε άλλωστε για την ίδια σημασία του όρου στη μία και στην άλλη περίπτωση;

Στον παρόν βιβλίο, εξετάζονται αυτά και άλλα ερωτήματα που βρίσκονται στη καρδιά σύγχρονων φιλοσοφικών συζητήσεων και επιστημονικών πρακτικών.

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το πρώτο κεφάλαιο 

Λίγα λόγια για τους επιμελητές 

Η Ελένη Φιλιππάκη σπούδασε συγκριτική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον και εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή µε θέμα τον γαλλικό υλισμό του 18ου αιώνα στο κολλέγιο Τρίνιτυ του πανεπιστημίου του Καίμπριτζ. Υπήρξε υπότροφος της Βρετανικής Ακαδημίας, του Κολλεγίου Τρίνιτυ του Καίμπριτζ, και Stanley Seeger Research Fellow στο Πρίνστον. Ως επιστημονικός συνεργάτης δίδαξε ιστορία της φιλοσοφίας σχεδόν επί δεκαετία στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, όπως και στα πανεπιστήμια Αθηνών και Πατρών. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις της επικεντρώνονται στην αισθητική, την ηθική, την ιστορία της φιλοσοφίας, και στη σχέση λογοτεχνίας και φιλοσοφίας. Παράλληλα σπούδασε κλασικό πιάνο στην Αθήνα µε τον Βασίλη Τσαμπρόπουλο, την Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, και τη Λητώ Θώμου.