Βασίλης Ταλαμάγκας στο “Π”: Χημικά βιολογικά όπλα: Φόβοι ΗΠΑ για κάτι μεγάλο

Του
ΒΑΣΙΛΗ ΤΑΛΑΜΑΓΚΑ

Η απόφαση των ΗΠΑ να στείλουν στην Ουκρανία προμήθειες και εξοπλισμό για το ενδεχόμενο ρωσικής επίθεσης με χημικά ή βιολογικά όπλα, όπως γνωστοποιήθηκε από τον Λευκό Οίκο, ερμηνεύθηκε ποικιλοτρόπως από διάφορες πλευρές.

Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζεν Ψάκι δήλωσε ότι οι προμήθειες παρέχονται δεδομένης της προειδοποίησης από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες για το ενδεχόμενο η Ρωσία να αναπτύξει τέτοιου είδους όπλα στην Ουκρανία προκειμένου να σκηνοθετήσει μια επιχείρηση και να θέσει τις βάσεις για να εξαπολύσει η ίδια μια επίθεση με χημικά ή βιολογικά όπλα.

Διπλωματικοί κύκλοι ανέφεραν ότι το ζήτημα συζητήθηκε και μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν και του ουκρανού ομολόγου του Ντμίτρο Κουλέμπα. Ουάσινγκτον και Λονδίνο έχουν κρούσει κατ’ επανάληψη τον κώδωνα του κινδύνου τον τελευταίο καιρό, προειδοποιώντας ότι η Ρωσία θα μπορούσε να προχωρήσει σε μια επίθεση με χημικά εντός των ουκρανικών συνόρων, την οποία εν συνεχεία θα επιχειρήσει να χρεώσει στην ουκρανική πλευρά καταγγέλλοντας ουκρανική προβοκάτσια.

Ο βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, ο επικεφαλής της CIA Γουίλιαμ Μπερνς, ο ίδιος ο αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και άλλοι έχουν εκφράσει δημόσια την ανησυχία τους για ένα τέτοιο ενδεχόμενο επίθεσης με χημικά από τους Ρώσους εντός των ουκρανικών συνόρων, υπογραμμίζοντας μάλιστα πως εάν όντως λάβει χώρα μια τέτοια επίθεση, εκείνη δεν θα είναι πρωτοφανής, αλλά, αντιθέτως, βγαλμένη μέσα από το ρωσικό εγχειρίδιο δράσης.

Υπενθυμίζεται πως το καθεστώς του υποστηριζόμενου από τη Ρωσία Μπασάρ αλ Άσαντ έχει κατηγορηθεί τα προηγούμενα χρόνια πως έχει πραγματοποιήσει επιθέσεις με χημικά κατά αμάχων στη Συρία.

Στη σύγχρονη εποχή υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες χημικών όπλων:

• Ασφυξιογόνα αέρια, όπως το φωσγένιο.
• Κνιδογόνα ή καυστικά αέρια, όπως το αέριο μουστάρδας, που προκαλούν εγκαύματα.
• Νευροτοξικά ή νευροπαραλυτικά αέρια, όπως το Σαρίν, που χτυπούν το νευρικό σύστημα και προκαλούν παράλυση.

Σύμφωνα με τη Σύμβαση για την Κατάργηση των Χημικών Όπλων (Chemical Weapons Convention – CWC), που υπεγράφη το 1993 και τέθηκε σε ισχύ το 1997, η παρασκευή, η αποθήκευση και η χρήση τέτοιου τύπου όπλων απαγορεύονται κατηγορηματικά.

Υπενθυμίζεται πως η ρωσική πλευρά έχει κατηγορηθεί τα περασμένα χρόνια για δολοφονίες και απόπειρες δολοφονίας που έγιναν με τη χρήση τέτοιου τύπου δηλητηρίων (υποθέσεις Λιτβινένκο, Σκριπάλ, Ναβάλνι κ.ά.).

Τα χημικά όπλα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο για να σπάσουν το ηθικό, να τραυματίσουν και να σκοτώσουν παγιωμένους υπερασπιστές, κατά των οποίων η αδιάκριτη και γενικά αργή κίνηση των νεφών αερίου θα ήταν πιο αποτελεσματική. Οι τύποι των όπλων που χρησιμοποιήθηκαν κυμαίνονταν από χημικές ουσίες που έκαναν τους στρατιώτες ανίκανους να πολεμήσουν, όπως τα δακρυγόνα και το καυστικό αέριο μουστάρδας, μέχρι θανατηφόρους παράγοντες, όπως το φωσγένιο και το χλώριο. Εκείνος ο χημικός πόλεμος ήταν ένα σημαντικό συστατικό του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου και του πρώτου ολοκληρωτικού πολέμου του 20ού αιώνα.

Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έγινε μεγάλης κλίμακας χρήση χημικών όπλων μόνο σε δύο περιπτώσεις: Στον πόλεμο Ιράν – Ιράκ από τους Ιρακινούς το 1980 και στις μάχες μεταξύ Συριακού Στρατού και ανταρτών από τον Συριακό Στρατό το 2013. Έγινε όμως σημαντική χρήση σε τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως η επίθεση με Σαρίν στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Τόκιο, καθώς και σε αντιτρομοκρατικές επιθέσεις, όπως στην περίπτωση της ανακατάληψης του θεάτρου Ντουμπρόβκα στη Μόσχα, που είχε καταληφθεί από τσετσένους αντάρτες.

Η αμερικανική πλευρά ανησυχεί –και δεν το κρύβει– ότι αυτή η ιστορία στην Ουκρανία σε κάποια φάση της μπορεί να φέρει στην επιφάνεια γεγονότα με χημικό πόλεμο. Μακάρι να μην το ζήσει και αυτό η Ευρώπη.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ