Παναγής Καππάτος στο “Π”: Ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθοριστικός για την ελληνική πολιτική εθνικής ασφάλειας

Του
ΠΑΝΑΓΗ ΚΑΠΠΑΤΟΥ
Βουλευτή Κεφαλονιάς και Ιθάκης της Νέας Δημοκρατίας

Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί ένα μείζον ιστορικό γεγονός, το οποίο θα αλλάξει τον κόσμο όπως τον συνηθίσαμε τα τελευταία 30 χρόνια. Η Ευρώπη, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έχει καταφέρει να είναι μια ειρηνική ήπειρος τα τελευταία 70 χρόνια, μετά από αιώνες πολέμων και αιματοχυσίας. Αυτή η κατάκτηση των ευρωπαϊκών λαών τίθεται πλέον σε αμφισβήτηση.

Σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις της πανδημίας στην παγκόσμια οικονομία, η Ελλάδα οφείλει να προετοιμάζεται για ένα παγκόσμιο περιβάλλον απρόβλεπτο και ευμετάβλητο. Η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία θα είναι καθοριστική για τον βαθμό χρήσης (ή απειλής χρήσης) της στρατιωτικής βίας στις διεθνείς σχέσεις.

Οι κίνδυνοι στο διεθνές περιβάλλον οδηγούν σε μια αλλαγή της στάσης της ελληνικής κοινωνίας σε ζητήματα ασφάλειας. Η επιλογή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων δικαιώνεται απόλυτα. Η βάση κάθε πολιτικής για την προστασία των συμφερόντων της Ελλάδας είναι πρώτα και κύρια η δική μας ικανότητα να προστατεύσουμε την ανεξαρτησία μας.

Στο ίδιο πλαίσιο, οι αμυντικές συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, η ενεργητική εξωτερική πολιτική και η συνεργασία με κράτη στην ευρύτερη περιοχή ενισχύουν τη θέση της Ελλάδας.

Οι επιλογές αυτές αντιμετωπίστηκαν με αρνητισμό από την αξιωματική αντιπολίτευση τους προηγούμενους μήνες. Ωστόσο γίνεται πλέον φανερό ότι οι αντιλήψεις στις οποίες βάσισε την επιχειρηματολογία του ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις. Τα ευφυολογήματα, τα κενά περιεχομένου συνθήματα και η πολιτική με βάση επιθυμίες και ευχές δεν μπορούν να αποτελούν σοβαρή πολιτική πρόταση για τη θέση της Ελλάδας στο διεθνές περιβάλλον.

Οι επιλογές που έχει μπροστά της η Ελλάδα είναι συγκεκριμένες:

• Σταθερή προσήλωση στην ενίσχυση και στον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων.
• Επένδυση στις διμερείς αμυντικές συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ.
• Συνέχιση της προσπάθειας της εξωτερικής μας πολιτικής για οικοδόμηση διμερών, τριμερών και πολυμερών σχημάτων συνεργασίας με χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.
• Εμβάθυνση της ελληνικής συμμετοχής στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
• Ενεργητική παρουσία στις διεργασίες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κοινή πολιτική άμυνας και ασφάλειας και ενεργειακή αυτονομία των κρατών-μελών.

Η Νέα Δημοκρατία και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εγγυώνται μια υπεύθυνη εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας για τη χώρα μας. Σε ένα περιβάλλον με απειλές ασφάλειας, αναθεωρητισμό, υψηλό πληθωρισμό, αναδιάταξη των εφοδιαστικών αλυσίδων και ενεργειακή κρίση, είναι αυτονόητη η αξία της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ξεχνάμε αυτό που ζήσαμε το 2015, όταν η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ παιζόταν «στα ζάρια». Γι’ αυτό είμαστε αταλάντευτα απέναντι στις δυνάμεις του λαϊκισμού και του τυχοδιωκτισμού, που ρισκάρουν την πτώση της Ελλάδας στο διεθνές περιθώριο.

H θέση της Ελλάδας είναι ξεκάθαρη σε ό,τι αφορά τη ρωσική εισβολή. Οι πολιτικές αξίες μας για την προάσπιση των ατομικών ελευθεριών έναντι του αυταρχισμού και η ανάγκη σεβασμού του διεθνούς δικαίου δεν αφήνουν περιθώριο αποστασιοποίησης και ουδετερότητας. Η νομιμοποίηση της αλλαγής συνόρων με χρήση στρατιωτικής βίας βρίσκεται άλλωστε απέναντι στα εθνικά μας συμφέροντα και απειλεί τη διατήρηση της ειρήνης στην Ευρώπη.

Επιπλέον, η αναθεωρητική επιχειρηματολογία της Ρωσίας έναντι της Ουκρανίας έχει χαρακτηριστικές ομοιότητες με αυτήν της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας. Από την απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση και την εργαλειοποίηση μειονοτήτων μέχρι την επιχειρηματολογία για «λάθος σύνορα» και την αμφισβήτηση διεθνών συνθηκών.

Τέλος, η εισβολή σε ένα ανεξάρτητο κράτος, ο βομβαρδισμός πόλεων, ο θάνατος και η προσφυγοποίηση αμάχων δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει στο πλευρό του ουκρανικού λαού και της ουκρανικής κυβέρνησης. Η Ευρώπη κατάφερε να κλείσει αυτό το φρικτό κεφάλαιο της ιστορίας της μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τυχόν ανοχή μας στη ρωσική εισβολή απλά ανοίγει τον δρόμο για την επαναφορά ενός σκοτεινού παρελθόντος και την καθιέρωση της στρατιωτικής σύγκρουσης ως τρόπου επίλυσης των διαφορών μεταξύ κρατών.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ