Επιδεινώθηκε η ψυχική υγεία του πληθυσμού

Επιδεινώθηκε η ψυχική υγεία του πληθυσμού

Σύμφωνα με τη μελέτη του Απόστολου Δαβίλλα, αναπληρωτή καθηγητή Οικονομικών της Υγείας στην Ιατρική Σχολή Norwich του Πανεπιστημίου East Anglia

-Τον Μάρτιο του 2021 ήταν χειρότερα απ’ ό,τι πριν από την πανδημία
-Η ηλικία και το φύλο έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις νεότερες γενιές – Ποια είναι η κύρια αιτία

«Οι ψυχικές διαταραχές αυξήθηκαν από 18,5% σε 27,7%, μεταξύ του 2019, δηλαδή πριν από την πανδημία, και του Απριλίου του 2020, κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κατά τους επόμενους μήνες και μέχρι τον Ιούλιο του 2020 παρατηρήθηκε κάποια σχετική αναστροφή στα επίπεδα ψυχικών διαταραχών, όταν οι τότε περιορισμοί χαλάρωσαν.

Καθώς όμως η πανδημία εξελίχθηκε μετά το καλοκαίρι του 2020, η ψυχική υγεία του πληθυσμού επιδεινώθηκε ξανά, με τις αρνητικές συνέπειες να κορυφώνονται τον Νοέμβριο του 2020 και τον Ιανουάριο του 2021, όταν επανήλθαν οι περιορισμοί. Τα τελευταία δεδομένα μας δείχνουν ότι και τον Μάρτιο του 2021 η ψυχική υγεία του πληθυσμού ήταν χειρότερη σε σχέση με πριν από την πανδημία, περίπου ενάμιση χρόνο νωρίτερα.

Η πανδημία δεν έχει οδηγήσει μόνο στην υποβάθμιση της ψυχικής υγείας του πληθυσμού αλλά έχει αυξήσει και διευρύνει την ανισότητα στην ψυχική υγεία, όπως έδειξε η μελέτη μας. Καθώς οι κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες μεταβλήθηκαν, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού να μην αντιμετωπίζουν τις ίδιες επιπτώσεις ψυχικής υγείας σε σχέση με άλλες. Η ανάλυσή μας έδειξε ότι η ηλικία και το φύλο κατέχουν έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, με την πιο αξιοσημείωτη αύξηση των προβλημάτων ψυχικής υγείας να είναι εμφανής στις νεότερες γυναίκες.

Κατά τη διάρκεια των λοκντάουν, οι συνθήκες στέγασης (π.χ. μέγεθος της κατοικίας) έγιναν πιο σημαντικές για την ψυχική ευεξία, ίσως επειδή οι περισσότερες καθημερινές δραστηριότητες περιορίζονταν στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένων της φροντίδας των παιδιών, της εκπαίδευσης στο σπίτι, της εργασίας εξ αποστάσεως και της αυτο-καραντίνας. Η σύνθεση των νοικοκυριών (π.χ., μονογονεϊκές οικογένειες, μοναχικά ηλικιωμένα άτομα) είχε επίσης αυξανόμενη συνεισφορά στην ανισότητα στην ψυχική υγεία με την πρόοδο της πανδημίας.

Το καθεστώς απασχόλησης αντιπροσωπεύει περίπου το 10% των εξηγούμενων ανισοτήτων στην ψυχική υγεία. Η σταθερή εργασία μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της αβεβαιότητας και να διαδραματίσει κοινωνικό ρόλο κατά τη διάρκεια των λοκντάουν, γεγονός που υποδηλώνει επίσης τη σημασία των πολιτικών υποστήριξης που αφορούν την αγορά εργασίας. Τα άτομα με χρόνιες νόσους είναι επίσης ευάλωτα, καθώς συνεισφέρουν περίπου στο 30% της παρατηρούμενης ανισότητας στην ψυχική υγεία.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εκτιμήσουμε τις μελλοντικές συνέπειες της πανδημίας στη μετέπειτα ενήλικη ζωή τους όσον αφορά τις προοπτικές τους στην αγορά εργασίας, την ποιότητα ζωής και την ευημερία τους. Αυτά τα θέματα αποτελούν σημαντικούς πυλώνες για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη των ατόμων και των χωρών γενικότερα.
Η μελέτη μας δείχνει πώς η πανδημία έχει επιδράσει στην ανθρώπινη υγεία πέρα από τις άμεσες επιδράσεις που έχει ο ίδιος ο ιός».

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ