Γιάννης Δελής στο “Π”: Ιμπεριαλιστικός ο πόλεμος… χαμένοι οι λαοί

Του
ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΛΗ
Βουλευτή του ΚΚΕ

Ο πόλεμος συνεχίζει –μέρες τώρα– να μαίνεται στην Ουκρανία. Η απαράδεκτη και καταδικαστέα ρωσική εισβολή φαίνεται να ανοίγει μια πολύ μεγάλη πληγή και η συνέχεια για τους λαούς προβλέπεται δύσκολη.

Και όμως μέχρι το 1991, και για πολλές δεκαετίες, οι δύο λαοί ζούσαν αδελφωμένοι μαζί με όλους τους λαούς της Σοβιετικής Ένωσης. Ώσπου έγινε η ανατροπή του σοσιαλισμού και η ΕΣΣΔ έπαψε να υπάρχει.

Τότε ήταν που έπεσε στην περιοχή αυτή και ο σπόρος-δηλητήριο των εθνικισμών και των ανταγωνισμών, που βλάσταινε συνεχώς όσο ευδοκιμούσε και βάθαινε ο καπιταλισμός σε αυτές τις χώρες. Και, βέβαια, οι καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί κάποια στιγμή από οικονομικοί γίνονται και πολεμικοί.

Αυτό ζει και αυτό πληρώνει τώρα ο λαός της Ουκρανίας.

Τον πολεμικό ανταγωνισμό τις καπιταλιστικής Ρωσίας με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για το μοίρασμα των αγορών και τον έλεγχο των πηγών και των αγωγών της ενέργειας.

Πρόκειται για έναν πόλεμο που σιγόβραζε εδώ και χρόνια και πέρασε από διάφορες φάσεις. Σταθμός ήταν το 2014, οπότε και ανατράπηκε πραξικοπηματικά η τότε κυβέρνηση της Ουκρανίας, η οποία είχε φιλορωσικό προσανατολισμό και εξέφραζε τη μια μερίδα της ουκρανικής αστικής τάξης. Αυτή ανατράπηκε από την άλλη μερίδα του ουκρανικού κεφαλαίου, το οποίο προσέβλεπε στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Τότε ήταν που ξεκίνησε και η πολύχρονη αιματοχυσία στις ρωσόφωνες περιοχές του Ντονμπάς.

Εν τω μεταξύ, όλα αυτά τα χρόνια εξελισσόταν ταυτόχρονα και η στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, με την Ουκρανία να περιμένει στον προθάλαμό του.

Ιμπεριαλιστικός, λοιπόν, μέχρι «τα μπούνια» ο πόλεμος αυτός και οι λαοί είναι τα μεγάλα του θύματα.

Ο πόλεμος, όμως, αυτός απειλεί και τον ελληνικό λαό, καθώς οι ελληνικές κυβερνήσεις διαδοχικά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) στήριξαν και στηρίζουν τα ευρωνατοϊκά σχέδια περικύκλωσης της καπιταλιστικής Ρωσίας, όπως η νέα ελληνοαμερικανική αλλά και η ελληνογαλλική συμφωνία.

Αυτή ακριβώς είναι η αποστολή των αμερικανοΝΑΤΟϊκών βάσεων στην Αλεξανδρούπολη, στο Στεφανοβίκειο του Βόλου, στη Λάρισα, στη Σούδα κ.λπ., την επέκταση των οποίων εγκαινίασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για να συνεχίσει μετά η κυβέρνηση της ΝΔ. Να λειτουργούν αυτές οι βάσεις ως κέντρα προώθησης των αμερικανοΝΑΤΟϊκών στρατιωτικών δυνάμεων προς την Ανατολική Ευρώπη και με μέτωπο προς τη Ρωσία.

Η ελληνική, όμως, εμπλοκή σε αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο βάθυνε περαιτέρω και με την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία. Ενώ ήδη στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο Πέλαγος κατέφτασε και πλέει το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «Χάρι Τρούμαν», όπως και το γαλλικό αεροπλανοφόρο «Σαρλ Ντε Γκολ», ενώ τα ΝΑΤΟϊκά βομβαρδιστικά πυκνώνουν τις πτήσεις τους δίπλα στο πολεμικό μέτωπο και δίπλα σε ρωσικά πλοία.

Όλα αυτά εγκυμονούν πολύ σοβαρούς κινδύνους για τον ελληνικό λαό, αφού καθιστούν τη χώρα μας στόχο αντιποίνων από τη μεριά της Ρωσίας.

Κανένα, λοιπόν, συμφέρον δεν έχει ο ελληνικός λαός –αντίθετα, κινδυνεύει– από την εμπλοκή της χώρας σε αυτούς τους επικίνδυνους πολεμικούς ανταγωνισμούς και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Όσο για το γνωστό επιχείρημα, ότι δήθεν η συμμετοχή της Ελλάδας γίνεται «για να πάρουμε βοήθεια και να μας προστατεύσουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ» από την Τουρκία, αυτό το διαψεύδει η ίδια η πραγματικότητα, αφού το ΝΑΤΟ θέλει ενωμένη «πάση θυσία» τη νοτιοανατολική του πτέρυγα και δεν γνωρίζει σύνορα, παρά μόνο «ΝΑΤΟϊκά εδάφη».

Έκφραση αλληλεγγύης προς τον ουκρανικό λαό δεν αποτελεί ούτε η υποστήριξη των ευρωνατοϊκών επιλογών ούτε η συμμετοχή στα σχέδια των ιμπεριαλιστών.

Η πραγματική αλληλεγγύη βρίσκεται στην πάλη του ελληνικού και κάθε λαού ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την απεμπλοκή της χώρας μας από αυτόν.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ