Νίκος Παπαναστάσης στο “Π”: Αποδέσμευση της χώρας από κάθε λυκοσυμμαχία!

Του
ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Βουλευτή του ΚΚΕ, Αντισυνταγματάρχη ε.α.

Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να υποβαθμίσει την αποστολή των τυφεκίων Kalashnikov με μεταγωγικά αεροσκάφη C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας στην Πολωνία και με προορισμό την Ουκρανία, τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχουν σχέδια του ΝΑΤΟ (στα οποία έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση) να εμπλέξει συγκεκριμένες στρατιωτικές δυνάμεις στις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ουκρανία.

Μια τέτοια κίνηση –αν και όταν αποφασιστεί– θα ρίξει κι άλλο λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, που συνεχίζει την εισβολή, ενώ θα βάλει στο μάτι του κυκλώνα, με απρόβλεπτες συνέπειες, το προσωπικό και τα μέσα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που θα διατεθούν. Άλλωστε γίνεται πλέον πιο φανερό ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία, που τυπικά ξεκίνησε με την απαράδεκτη ρωσική εισβολή, είναι η τελευταία πράξη ενός κλιμακούμενου ανταγωνισμού, μ’ επίκεντρο τις σφαίρες επιρροής, τις αγορές, την ενέργεια και μ’ απρόβλεπτες τις διαστάσεις που λαμβάνει.

Είναι παραπλανητική η τηλεοπτική δήλωση του έλληνα κυβερνητικού εκπρόσωπου σχετικά με τις δεσμεύσεις της Ελλάδας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, καθώς τόνισε ότι η χώρα «έχει συγκεκριμένες υποχρεώσεις σε δυνάμεις που δεσμεύονται υπό ΝΑΤΟϊκή διοίκηση, όπως γίνεται για όλα τα κράτη της Συμμαχίας».

Η αλήθεια βρίσκεται στο ότι όλες οι μέχρι σήμερα ελληνικές κυβερνήσεις έχουν παραχωρήσει στη ΝΑΤΟϊκή διοίκηση το δικαίωμα να επιλέγει όποιο στοιχείο ισχύος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων της χρειάζεται, είτε αυτό προέρχεται απ’ τον Στρατό Ξηράς, είτε από το Πολεμικό Ναυτικό, είτε από την Πολεμική Αεροπορία, προκειμένου να υλοποιήσει τα επιθετικά επιχειρησιακά της σχέδια.

Είναι εξάλλου γνωστό ότι ο στρατιωτικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ δεν διαθέτει ούτε στο ελάχιστο στρατιωτικές δυνάμεις, παρά μόνο επιτελεία. Η ισχυρή στρατιωτική του ισχύς δομείται ανάλογα με τις επιχειρησιακές του ανάγκες, με εντολές παραχώρησης στρατιωτικών δυνάμεων στις κυβερνήσεις των χωρών-μελών του.

Γίνεται έτσι κατανοητός ο ρόλος του ΝΑΤΟ και στην επιλογή των εξοπλισμών των Ενόπλων Δυνάμεων των χωρών-μελών του.

Το ΝΑΤΟ καλύπτει μ’ αυτόν τον τρόπο τις επιχειρησιακές του ανάγκες, προγραμματίζοντας –ουσιαστικά απαιτώντας ή και επιβάλλοντας– αγορές οπλικών συστημάτων, μέσω των προϋπολογισμών των κρατών-μελών, φορτώνοντας τεράστια κόστη στους λαούς τους και υπονομεύοντας την ποιότητα ζωής γενεών και γενεών. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη ληστρική φύση των αποστολών του, σχηματοποιεί το τεράστιο έγκλημα στο όποιο γίνονται συνειδητά συνένοχες οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών του.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σχεδόν σε κάθε σελίδα των κειμένων που περιέγραφαν με λεπτομέρειες την πρόσφατη νέα δομή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων υπήρχε η πρόβλεψη της αποδοχής κάθε αλλαγής από το ΝΑΤΟ.

Απ’ τα παραπάνω γίνεται εύκολα αντιληπτή η επήρεια των ΝΑΤΟϊκών προτιμήσεων στις πρόσφατες, φαραωνικές εξοπλιστικές αγορές που υλοποίησε και συνεχίζει να υλοποιεί η ελληνική κυβέρνηση. Μόνο που, λόγω του τεράστιου κόστους αυτών των αγορών, ήταν αναγκαίο να υπάρχει και εύπεπτη αιτιολογία αυτής της οικονομικής θυσίας με αποδέκτη τον λαό. Κι αυτό το πρόσφερε ιδανικά η τουρκική επιθετικότητα.

Γίνεται, επίσης, κατανοητό γιατί τελικά αυτά τα ελληνικά οπλικά συστήματα, όπως είναι οι συστοιχίες των πανάκριβων αντιπυραυλικών συστημάτων Patriot, βρίσκονται σε διάφορες ΝΑΤΟϊκές αποστολές εκτός συνόρων.

Στην πραγματικότητα, όλα τα παραπάνω συνιστούν μια δέσμευση που συνειδητά και πρόθυμα αναλαμβάνει κάθε ελληνική κυβέρνηση, γιατί με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετείται ο στόχος του ελληνικού κεφαλαίου να πάρει μέρος στον ανταγωνισμό και το πλιάτσικο σε βάρος των λαών.

Το συμπέρασμα είναι ένα: Είναι εγκληματική κάθε εμπλοκή οποιουδήποτε τμήματος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, άμεσα ή έμμεσα, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ουκρανία. Είναι αναγκαία όσο ποτέ η οριστική αποδέσμευση της χώρας από κάθε λυκοσυμμαχία καθώς και η κατάργηση κάθε στρατιωτικής ξένης βάσης-εφαλτηρίου ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών επιθέσεων εναντίων άλλων λαών.

Ας σκεφτούμε και το εξής: Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια απ’ τη Μικρασιατική Καταστροφή. Είχε προηγηθεί λίγα χρόνια πριν η συμμετοχή της Ελλάδας σε μια άλλη ουκρανική εκστρατεία, το 1919, στο πλευρό των ιμπεριαλιστών, για την κατάπνιξη του νεαρού τότε σοβιετικού κράτους. Η Ιστορία πάντα διδάσκει. Ελπίζουμε όχι με τραγικό τρόπο…

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: iaitoloakarnania.gr