Τα «κατεστημένα» και οι «παρεούλες» του ΥΠΕΞ μπλοκάρουν κάθε προσπάθεια αλλαγής
Ειδικός ρόλος έχει ανατεθεί από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια στον εκπρόσωπο Τύπου του ΥΠΕΞ κ. Αλέξανδρο Παπαϊωάννου. Ένας ρόλος που δεν είναι και μικρός, καθώς αφορά τον συντονισμό της μεταρρύθμισης του υπουργείου Εξωτερικών. Ένα έργο που πολλοί υπουργοί αναγγέλλουν και κανένας δεν ολοκληρώνει…
Ο ίδιος ο κ. Παπαϊωάννου παρουσίασε τους επτά τομείς της μεταρρύθμισης αυτής:
1. Στρατηγικός και επιχειρησιακός σχεδιασμός. Μετά τη συγκρότηση Διεύθυνσης Στρατηγικού και Επιχειρησιακού Σχεδιασμού και την έγκριση Στρατηγικού Σχεδίου των βασικών προτεραιοτήτων της Εξωτερικής Πολιτικής, συντάσσεται τώρα Τετραετές Επιχειρησιακό Σχέδιο, το οποίο θα αναθέτει σε κάθε δομή του Υπουργείου συγκεκριμένες δράσεις. Η αξιολόγηση θα γίνεται βάσει της επίτευξης των στόχων και των δράσεων αυτών.
2. Αναβάθμιση του πρώην Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού, το οποίο ονομάζεται πλέον Κέντρο Σχεδιασμού Εξωτερικής Πολιτικής και θα αποτελεί το think tank του υπουργείου Εξωτερικών.
3. Άλλο καυτό θέμα είναι η αναδιάρθρωση των Αρχών Εξωτερικού. Αποτελεί τη μεγάλη πληγή του ΥΠΕΞ, η οποία συζητείται από την εποχή που Γ.Γ. του ΥΠΕΞ ήταν ο Βασίλης Κασκαρέλης. Ο τελευταίος είχε υποβάλει συγκεκριμένο σχέδιο, που προέβλεπε κλείσιμο πρεσβειών και προξενείων, άνοιγμα άλλων και ενίσχυση άλλων Διπλωματικών Αρχών, το οποίο έμεινε στο συρτάρι.
4. Η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και η εκπαίδευσή του. Αν κοιτάξει το προσωπικό κάτω των 45 ετών μάλλον θα πάθει κατάθλιψη ο υπουργός, βλέποντας πόσο μεγάλες είναι οι ανάγκες να αναδειχθούν πραγματικοί διπλωμάτες…
5. Η εξωστρέφεια και η οικονομική διπλωματία. Αυτή η ιστορία κοντεύει να γίνει ανέκδοτο. Όποια εξωστρέφεια υπάρχει στηρίζεται αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα και στις πρωτοβουλίες συγκεκριμένων εταιρειών, που δεν στηρίζονται στη βοήθεια του κράτους και των υπηρεσιών του.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να υπάρξει και αξιολόγηση των επικεφαλής των ΟΕΥ (Οικονομικών Εμπορικών Υποθέσεων), ώστε να διαπιστωθεί τι πραγματικά προσφέρει κάθε γραφείο στην εξωστρέφεια και στην προσέλκυση επενδύσεων…
6. Άλλο κεφάλαιο είναι η δημόσια διπλωματία, η οποία όμως έχει απαιτήσεις. Είναι η οργάνωση της «προπαγάνδας» της χώρας. Και σε αυτόν τον τομέα ίσως ο κ. Παπαϊωάννου θα πρέπει να αντιγράψει το μοντέλο της Τουρκίας, που ασκεί πραγματική δημόσια διπλωματία, σε αντίθεση με το δικό μας, απαρχαιωμένο, σύστημα. Για να μην αναφερθούμε εδώ στο σκανδαλώδες κομμάτι των γραφείων Τύπου που εδρεύουν σε χώρες που δεν χρειάζεται ούτε καν η παρουσία για να μαζεύουν τα δημοσιεύματα.
Και όμως σε χώρες της Ευρώπης που η επικοινωνία γίνεται πλέον με άλλους τρόπους και μέσα, το ελληνικό κράτος πληρώνει επικεφαλής γραφείων, μεταφραστές και δακτυλογράφους και μισθώνει γραφεία για να μεταφράζουν οι συγκεκριμένες Αρχές δύο – τρία (συνήθως αδιάφορα) δημοσιεύματα την ημέρα.
7. Η παροχή υπηρεσιών προς τον πολίτη είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο, καθώς ακόμη και μέχρι τώρα σε ορισμένες χώρες η έκδοση ενός πιστοποιητικού για έναν απόδημο είναι πραγματικός Γολγοθάς. Εδώ βεβαίως θα μπορούσε να συμβάλει αποφασιστικά ο κ. Πιερρακάκης, με την τεχνογνωσία που έχει αποκτήσει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Θα παρακολουθήσουμε από κοντά το σχέδιο μεταρρύθμισης του ΥΠΕΞ, γιατί πραγματικά αποτελεί ζωτική ανάγκη και τα «κατεστημένα» και οι «παρεούλες» του ΥΠΕΞ συνήθως μπλοκάρουν κάθε προσπάθεια αλλαγής…
Διαβάστε τα άρθρα της στήλης “ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Εξωφρενικών” ΕΔΩ