Τερέζα Χαρανιά: “Η βία έχει να κάνει με την εξουσία”

Η Τερέζα Χαρανιά μας συστήθηκε δισκογραφικά με τον πιο σαφή τρόπο. “Με βάφτισαν Τερέζα” μας τραγουδά και χαίρεται πολύ. Ένα ευρηματικό και έξυπνο τραγούδι που μας ταξιδεύει από τη μπουάτ μέχρι την πιο σύγχρονη μουσική σκηνή. Η καλλιτέχνης μίλησε για το σήμα κατατεθέν… την αγαπημένη της κιθάρα, για το ξεκίνημά της και τα πρώτα ακούσματά της αλλά και για τα όνειρα που έχει για το μέλλον της και την μουσική.

♦ Πως προέκυψε το ηχογράφημα κα Χαρανιά;

Καταρχάς το τραγούδι λέει την αλήθεια γιατί όντως με βάφτισαν ακριβώς έτσι. Τερέζα. Πέρυσι το Σεπτέμβρη πειραματιζόμασταν με το Γιάννη Σκουλά ,τον παραγωγό μου και δημιουργό της Frida Records, πάνω στο εγχείρημα μιας δουλειάς που θα έχει μόνο την κλασσική κιθάρα και τη φωνή μου. Ηχογραφούσαμε ένα τραγούδι σε δικούς μου στίχους και μουσική, όταν ήρθε το “Με βάφτισαν Τερέζα” από τη Σάσα Παπαλάμπρου. Μία εξαιρετική πιανίστρια, τραγουδίστρια και φίλη. Θέλαμε κάτι που να με συστήνει στον κόσμο, να είναι στο small νούμερό μου, να με χωράει και να εκφράζει όλους εκείνους που προσπαθούν να βρίσκονται στον άξονά του, όποιο κι αν είναι το κόστος. Όταν το ακούσαμε είπαμε αυτό είναι !

♦ Μιλήστε μας για το ξεκίνημα σας, τα πρώτα σας ακούσματα και τα μουσικά σας όνειρα.

Όταν ζήτησα από τους γονείς μου να μάθω κιθάρα, ήμουν μόλις επτά χρονών. Τότε δεν ήξερα γιατί, αλλά αργότερα κατάλαβα ότι ήταν η σημαντικότερη απόφαση της ζωής μου και την πήρα και την πήρα μόλις επτά χρονών. Σπούδασα κλασσική κιθάρα και χωρίς να το καταλαβαίνω καταγράφηκαν όλες οι νότες που χρειαζόμουν για να μπορώ να εκφράσω κάθε μου συναίσθημα και να μιλάω μέσα από τα χέρια και αργότερα τη φωνή μου. Είναι απαραίτητες οι κλασσικές σπουδές γιατί εκτός από την τεχνική κατάρτηση και τη δύναμη της γνώσης, αποκτάς και μια μουσική πυξίδα αισθητικής και μια παιδεία που οφείλεις να έχεις ως μουσικός.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Με βάφτισαν Τερέζα…. Η Τερέζα Χαρανιά μας συστήνεται δισκογραφικά (video)

Σε καθορίζουν τα ερεθίσματα και τα ακούσματα που έχεις ως παιδί. Εγώ μεγάλωσα ,εκτός από τις παρτιτούρες μου, με το ραδιοφωνάκι της κουζίνας που έπαιζε συνέχεια Πάριο, Αλεξίου, Νταλάρα. Ανακάλυψα την Rock ‘n roll μουσική, την Rock του ΄70 και τη μαγική και λαμπερή Pop του ’80. Τότε που τα τραγούδια είχαν χαρακτήρα, οι καλλιτέχνες προσωπικότητα και τα γκρουπ δικό τους ήχο. Δεν είχα ποτέ είδωλα και ούτε όρια ή ταμπέλες στη μουσική.

Με έλκυαν οι αβίαστες μελωδίες, τα τραγούδια με ανάσες, ο στίχους με απεύθυνση και οι φωνές που σε κάνουν να θες να τραγουδήσεις. Η Ελλάδα της Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου,του Γκάτσου, του Λευτέρη Παπαδόπουλου, της Λίνας Νικολακοπούλου  και του Τσιτσάνη, του Μάνου, του Μίκη ,του Γιάννη Σπανού και του Σταμάτη Κραουνάκη ήρθαν μετά στη ζωή μου, για να μείνουν και να μου θυμίσουν το ραδιοφωνάκι της κουζίνας που είχε χαραχτεί στα αυτιά και τη ψυχή μου.

♦ Σήμα κατατεθέν η κιθάρα;

Δε ξέρω αν είναι σήμα κατατεθέν. Είναι σίγουρα η μοναδική μακροχρόνια σχέση μου. Σχέση μίσους και πάθους. Την έχω πληγώσει και με έχει πληγώσει αλλά δεν έχουμε χωρίσει τελικά ποτέ. Την έχω παρατήσει και με έχει παρατήσει αλλά πάντα γυρνάει η μία στην άλλη. Σήμα κατατεθέν….Για μένα απλώς μια πραγματικότητα.

♦ Πως βιώσατε τα διαστήματα της καλλιτεχνικής «αδράνειας» λόγω πανδημίας και μέτρων ;

Η πανδημία ήταν μια αόρατη απειλή που μας ακινητοποίησε και μας απομόνωσε. Ο φόβος για το άγνωστο μας έπαψε. Η παύση ξέρετε σε ένα μουσικό έργο είναι εξίσου σημαντική με τη νότα. Δε σταματάει τη ροή. Αυτή η σιωπή είναι απαραίτητη για τη συνέχεια του έργου. Κι εγώ έτσι το είδα όλο αυτό. Σα μια ανάσα που μας δόθηκε βιαίως ,γιατί παραβιάσαμε την ανάγκη της φύσης και άρα του εαυτού μας, για λίγη ησυχία. Αυτή η παύση του κόσμου ήταν τόσο συμβατή με την ανάγκη μου να σωπάσω και να ακούσω τα βαθύτερα ‘θέλω’ μου, να επαναπροσδιοριστώ πάνω στον άξονά μου και να μην κάνω τίποτα περιττό. Εκεί ακριβώς ήρθε το ΄΄Με βάφτισαν Τερέζα΄΄. Εμείς εν μέσω πανδημίας ηχογραφούσαμε, πειραματιζόμασταν, φιλοσοφούσαμε, δημιουργούσαμε και επικοινωνούσαμε αληθινά. Όλοι εμείς που αποφασίσαμε να μη σταματήσουμε να ζούμε ως δια μαγείας, βρεθήκαμε παρέα.

♦ Ποια είναι η γνώμη σας για όσα αποκαλύπτονται για την άσκηση βίας και στον καλλιτεχνικό χώρο ; Εσείς, έχετε έρθει ποτέ σε δύσκολη θέση ;

Δε νομίζω ότι υπάρχει γυναίκα που να μην έχει έρθει σε δύσκολη θέση στο δικό μας χώρο αλλά και σε άλλους. Και το λέω αυτό όχι γιατί η βία έχει να κάνει με το φύλο, αλλά έχει να κάνει με την εξουσία. Κακά τα ψέματα ο χώρος μας είναι κυρίως ανδροκρατούμενος και άρα η κατάχρηση εξουσίας στατιστικά ,λόγω αριθμητικής υπεροχής, προέρχεται κυρίως από τους άνδρες. Όλες αυτές οι συμπεριφορές έχουν τις ρίζες τους στην Πατριαρχία. Στην αίσθηση των ανδρών ότι έχουν ένα εγγενές δικαίωμα στην εξουσία, τα ειδικά προνόμια και τις απαιτήσεις. Το δικαίωμά τους επεκτείνεται και πάνω στο γυναικείο σώμα, αλλά και γενικά σε κάθε σώμα και ψυχή που υποτάσσεται. Εξουσία και υποταγή. Κάθε μορφή βίας σκοτώνει τη δημιουργία και είναι πολύ θλιβερό. Η τέχνη είναι αυτοσκοπός και όχι μέσο επιβολής και αυτοπροβολής. Πότε ακριβώς γίναμε εμείς ανώτεροι από την Τέχνη;

♦ Να περιμένουμε και κάποιο επόμενο τραγούδι σύντομα ή κάποιες εμφανίσεις ;

Τώρα απολαμβάνω αυτή την δουλειά και περιμένω να μου δείξει ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Υπάρχει ένα ήδη ηχογραφημένο τραγούδι και πολλά που περιμένουν. Θέλω κάθε τραγούδι που γράφω ή επιλέγω να τραγουδήσω να έχει λόγω ύπαρξης και αυτό θέλει ψυχραιμία και σεβασμό στο χρόνο. Εμφανίσεις ναι θα υπάρξουν. Προς το παρόν βρίσκομαι στην Ζάκυνθο όπου και εμφανίζομαι.

♦ Και ποια είναι η αγαπημένη σας φράση ;

Καν’ τα όλα αλλιώς…

Λίγα λόγια για την Τερέζα Χαρανιά

Η Τερέζα Χαρανιά γεννήθηκε στον Πειραιά με καταβολές από τη Σμύρνη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Από τα μικρά της χρόνια παρουσίασε ενδιαφέρον για τη μουσική και ειδικότερα για την κλασσική κιθάρα. Έχει κάνει σπουδές στο Εθνικό Ωδείο ανάμεσα στις οποίες είναι η Αρμονία , η κλασσική κιθάρα και το σύγχρονο τραγούδι . Υπήρξαν καθηγητές της ο Νότης Μαυρουδής και η Φιλιώ Επιφανείου. Ως τραγουδίστρια και κιθαρίστρια έχει συνεργαστεί με διάφορα ονόματα όπως ο Γιάννης Σπανός, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου , η Σοφία Βόσσου. Έχει εργαστεί για σειρά ετών σε μεγάλες μουσικές σκηνές όπως Αρχιτεκτονική, Ρυθμός Stage , Γυάλινο μουσικό Θέατρο , καθώς και σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις ως μουσικός θεάτρου. Τον Οκτώβριο του 2013 πήρε το 1ο βραβείο ερμηνείας για το τραγούδι «Θα σ’ αρνηθώ» στο 2ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Στερεάς Ελλάδας ,σε στίχους του Κώστα Μάρκου και μουσική της Έρiκας Σωτηρόπουλου.