Η Τουρκία «γκριζάρει» ακόμη και τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου και απειλεί

Η Τουρκία «γκριζάρει» ακόμη και τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου και απειλεί

-Αποθρασύνεται η Άγκυρα από τη συγκυρία και την ανοχή του διεθνούς παράγοντα

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ


Nέα, γενικευμένη αμφισβήτηση του status quo στο Αιγαίο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο προαναγγέλλει επισήμως πλέον η Τουρκία, φέρνο­ντας σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την Ελλάδα, καθώς για την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων απαιτούνται ακόμη δύο – τρία χρόνια, ενώ ο διεθνής παράγοντας, με εξαίρεση ίσως τη Γαλλία, δείχνει μάλλον αδιάφορος για τις τουρκικές απειλές και περιορίζεται απλώς σε συστάσεις για την αποφυγή εντάσεων και την προσφυγή σε διάλογο.

Έπειτα από ένα μπαράζ δηλώσεων και απειλών εκ μέρους της τουρκικής ηγεσίας, ο τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σε συνέντευξή του στο TRT την Πέμπτη, αποφάσισε να ανοίξει νέα ζητήματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Έτσι, δήλωσε επισήμως ότι η ελληνική κυριαρχία στα νησιά συνδέεται ευθέως με την υποχρέωση αποστρατιωτικοποίησής τους και εάν η Ελλάδα δεν προχωρήσει στην αποστρατιωτικοποίηση τότε η Τουρκία «αν χρειαστεί, θα κάνει τις τελευταίες προειδοποιήσεις κι έπειτα θα ξεκινήσει η αμφισβήτηση».

«Στείλαμε δύο επιστολές στον ΟΗΕ, γιατί η Ελλάδα παραβίασε το καθεστώς των αποστρατιωτικοποιημένων νησιών. Τα νησιά δόθηκαν στην Ελλάδα με τη Συνθήκη της Λωζάννης και των Παρισίων υπό τον όρο του αφοπλισμού. Η Ελλάδα παραβιάζει τις συμφωνίες στο σημείο αυτό. Εάν η Ελλάδα δεν το σταματήσει αυτό, τότε τίθεται θέμα αμφισβήτησης της κυριαρχίας αυτών των νησιών, ε­πειδή παραβιάζεται ο όρος», είπε ο τούρκος ΥΠΕΞ. Και ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν και ο υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ επανειλημμένως επιχειρούν το τελευταίο διάστημα να φέρουν στην ατζέντα το ζήτημα αυτό, θέλοντας να ασκήσουν πίεση στην Ελλάδα και να εμφανίσουν τη χώρα μας ως «παραβάτη» του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμφωνιών. Μέ­χρι πριν από λίγους μήνες η έγερση ζητήματος αποστρατιωτικοποίησης χρησιμοποιούνταν α­πλώς ως διαπραγματευτικό εργαλείο από την Τουρκία.

Όμως, πλέον, ακόμη και οι πιο μετριοπαθείς διαβλέπουν ότι η Τουρκία έχει αναγάγει το θέμα αυτό σε κορυφαίο της ατζέντας της και θέλει να το επιβάλει στη διμερή διαπραγμάτευση προκειμένου να εκβιάσει για να αποσπάσει μείζονα ανταλλάγματα. Όμως και η απειλή του κ. Τσαβούσογλου, ο οποίος τόνισε ότι «όταν τελειώσουν οι προειδοποιήσεις θα αρχίσει η αμφισβήτηση», προϊδεάζει για κινήσεις επί του πεδίου με αιχμή τα νησιά που αφορούσε η υποχρέωση αποστρατιωτικοποίησης.

Ο τούρκος υπουργός, βεβαίως, απέφυγε να αναφερθεί με λεπτομέρειες στο σχέδιο αυτό περί έμπρακτης αμφισβήτησης των ελληνικών νησιών. Ο τούρκος ΥΠΕΞ μάλιστα μίλησε με ειρωνικό τρόπο για το επιχείρημα που προβάλει η Ελλάδα για στρατιωτικοποίηση των νησιών, επικαλούμενη την τουρκική απειλή. «Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι αντιμετωπίζει απειλή από την Τουρκία και γι’ αυτό παραβιάζει τους όρους των συνθηκών. Θα αποτρέψει την απειλή με τους λίγους στρατιώτες και τα λίγα όπλα που τοποθετεί στα νησιά; Δεν λέει αλήθεια η Ελλάδα», τόνισε ο κ. Τσαβούσογλου.

Σε ό,τι αφορά την Ανατολική Μεσόγειο, ο τούρκος ΥΠΕΞ επέμεινε στα παράνομα εξωτερικά όρια υφαλοκρηπίδας που έχει καταθέσει μονομερώς η Τουρκία στον ΟΗΕ (τα οποία επικαλύπτουν όλη την ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο), κατηγορώντας την Ελλάδα και την Κύπρο ότι… δημιουργούν εντάσεις παραβιάζοντας την «τουρκική υφαλοκρηπίδα»! Ανέφερε μάλιστα ότι οι απόπειρες παραβίασης της δήθεν τουρκικής υφαλοκρηπίδας αποτράπηκαν α­πό τον Τουρκικό Στόλο και με διπλωματικές κινήσεις, ενώ κατέληξε με απειλές: «Είμαστε δυνατοί και αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε την υφαλοκρηπίδα μας».

Η Αθήνα, με δήλωση του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ Αλέξανδρου Παπαϊωάννου, απέρριψε εν συνόλω τις δηλώσεις των τούρκων αξιωματούχων τονίζοντας ότι «οι εν λόγω αιτιάσεις όχι μόνο δεν συνάδουν με βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, αλλά ξεφεύγουν και από την απλή λογική».

Σε ό,τι αφορά τους ισχυρισμούς για σύνδεση κυριαρχίας / αποστρατιωτικοποίησης, το ελληνικό ΥΠΕΞ παρέπεμψε σε σχετική επιστολή που έχει κατατεθεί στον ΟΗΕ, ενώ απέρριψε και όλες τις «τουρκικές μονομερείς αιτιάσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, αιτιάσεις οι οποίες αγνοούν, για μία ακόμα φορά, τους θεμελιώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, και ιδιαίτερα του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, και στηρίζονται σε ένα ανυπόστατο, άκυρο και παράνομο ‘‘μνημόνιο’’».

Η επιθετική ρητορική του τελευταίου διαστήματος συνδέεται όμως και με αναβάθμιση των τουρκικών προκλήσεων στον αέρα, με την αποστολή τουρκικών drones σε αποστολές που παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο και συγχρόνως κάνουν υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά και νησίδες που θέλει να χαρακτηρίσει η Τουρκία ως «γκρίζες ζώνες». Η Αθήνα αμήχανα παρακολουθεί αυτήν την αναβάθμιση των προκλήσεων και περιορίζεται στα τυπικά διαβήματα, καθώς δεν έχει φροντίσει τα προηγούμενα χρόνια να αναπτύξει, σε συνεργασία είτε με την ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα είτε με «φίλιες» χώρες, ηλεκτρονικά συστήματα τύφλωσης των τουρκικών drones.

Δυστυχώς, η διεθνής συγκυρία μάλλον ευνοεί αυτήν την αποθράσυνση της Τουρκίας. Η κυβέρνηση Μπάιντεν, όσο μάλιστα διατηρείται η ένταση με τη Ρωσία, θα αποφύγει με κάθε τρόπο κινήσεις που θα απομακρύνουν την Τουρκία από τη Δύση. Αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η νέα γερμανική κυβέρνηση έχει δώσει δείγματα γραφής που οδηγούν σε κατευναστική πολιτική έναντι της Τουρκίας, ενώ και πολλές ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως οι Βαλτικές και της Ανατολικής Ευρώπης, δείχνουν με κάθε τρόπο αισθήματα συμπάθειας προς την Τουρκία.

Η ειδική σχέση της Τουρκίας με τη Ρωσία, εφόσον αποφευχθεί μια σύγκρουση στην Ουκρανία, που θα έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση την Άγκυρα, προσδίδει σημαντικό στρατηγικό κεφάλαιο στην Τουρκία, η οποία προβάλλει ως υπολογίσιμη περιφερειακή δύναμη. Οι κινήσεις εξομάλυνσης των σχέσεών της με τα ΗΑΕ και τα πρώτα βήματα προς αποκατάσταση των σχέσεων με το Ισραήλ προσφέρουν ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην Τουρκία και ένα γενικό αίσθημα ατιμωρησίας. Όλα αυτά αποθρασύνουν το καθεστώς Ερντογάν, το οποίο εκ του ασφαλούς θέλει να επιβάλει και να διευρύνει την ατζέντα των διεκδικήσεων έναντι της Ελλάδας.

Και είναι ίσως η στιγμή να α­ντιληφθεί όλο το πολιτικό φά­σμα στην Ελλάδα ότι η αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής δεν είναι αποκλειστικό έργο μιας κυβέρνησης, ούτε μπορεί να εί­ναι το πεδίο της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης…

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: militaire.gr


Σχολιάστε εδώ