Υπονομεύουν τη λύση του Κυπριακού οι ακροβατισμοί Αναστασιάδη με ΜΟΕ στην Κύπρο

Η Αθήνα παραμένει εντελώς απαθής!

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Σε μια κάθε άλλο παρά ευνοϊκή συγκυρία, καθώς η Τουρκία, ενισχυμένη διπλωματικά, αντιμετωπίζει με υπεροψία και αλαζονεία την Ελλάδα και την Κύπρο, ο διεθνής παράγοντας επιχειρεί να σκαλίσει και πάλι το Κυπριακό. Την ίδια στιγμή, στη Λευκωσία άπαντες αναλώνονται πλέον στην προεδρολογία, ενώ η εξωτερική πολιτική έχει περάσει στα χέρια ενός παλιού πολιτικού, που ποτέ δεν έκρυψε τη συμπάθειά του για σχέδια λύσης τύπου Ανάν και πολιτικές προσέγγισης με την Τουρκία.

Επιστρέφοντας μάλιστα στη λογική των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, η κυπριακή πλευρά όχι μόνο κάνει πίσω σε θέματα αρχής, αλλά ρισκάρει να μετατρέψει το Κυπριακό σε θέμα εμπιστοσύνης των δύο κοινοτήτων, εξυπηρετώντας ακριβώς τα τουρκικά συμφέροντα, που θέλουν να ξεχαστεί η πραγματική ουσία του Κυπριακού: Ότι πρόκειται περί προβλήματος εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής εδάφους ανεξάρτητου κράτους, στην οποία περιοχή παραβιάζονται το ευρωπαϊκό κεκτημένο, οι ευρωπαϊκές αξίες και αρχές αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα χιλιάδων εκτοπισμένων.

Χωρίς να έχει υπάρξει η παραμικρή αλλαγή στάσης εκ μέρους της τουρκικής και τουρκοκυπριακής πλευράς και ενώ παγιώνεται η άκαμπτη στάση περί λύσης δύο κρατών, η κυπριακή κυβέρνηση –για άγνωστους λόγους– δείχνει να θέλει να εμπλακεί και πάλι σε μια διελκυστίνδα προσφοράς ΜΟΕ προς τον κ. Τατάρ, τα οποία, ακόμη και αν δεν γίνουν αποδεκτά, δημιουργούν ένα διπλωματικό κεφάλαιο το οποίο θα εκμεταλλευθούν οι επίδοξοι μεσολαβητές.

Έτσι, ο κ. Αναστασιάδης υπέβαλε πρόταση ΜΟΕ, η οποία προβλέπει το άνοιγμα σε διεθνείς πτήσεις του παράνομου αεροδρομίου Τύμπου, στην κατεχόμενη Λευκωσία, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, έναντι της παράδοσης της περιφραγμένης περιοχής των Βαρωσίων στην εποπτεία του ΟΗΕ. Πρόκειται για την ιδέα «Ερκάν αντί Βαρωσίων», η οποία επανέρχεται κατά περιόδους, αλλά κρύβει πολλές παγίδες.

Όπως υπενθύμισε σε ρεπορτάζ του ο κυπριακός «Πολίτης», η πρόταση «Ερκάν αντί Βαρωσίων» είχε υποβληθεί το 2006 από τον τότε τούρκο ΥΠΕΞ Αμπντουλάχ Γκιουλ, καθώς η Τουρκία ήθελε τότε να ξεμπλοκάρει τον ευρωπαϊκό κανονισμό για το απευθείας εμπόριο των Τουρκοκυπρίων και συνεπώς το άνοιγμα του αεροδρομίου αλλά και την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Τελωνειακής Ένωσης, που θα επέτρεπε την πρόσβαση κυπριακών πλοίων και αεροπλάνων σε τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια. Τότε –και ορθά– η πρόταση αυτή είχε απορριφθεί, καθώς η ρύθμιση για το αεροδρόμιο Τύμπου θα μονιμοποιούσε τη μη λύση και θα έδινε στο ψευδοκράτος καθεστώς λειτουργικής αναγνώρισης, όπως της Ταϊβάν, δηλαδή θα οδηγούσε σε «Ταϊβανοποίηση».

Βεβαίως, δεν είναι όλοι εναντίον μιας τέτοιας πρότασης. Ο νυν υ­πουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης, όταν ακόμη δεν υ­πήρχε στον ορίζοντα θέμα επιστροφής του στην ενεργό πολιτική, σε εκδήλωση του ΟΠΕΚ Κύπρου τον Νοέμβριο, εκφράζοντας την αγωνία του για τις εξελίξεις στα Βαρώσια, δήλωνε: «Να κάνουμε ό,τι έ­πραξε η Κίνα με την Ταϊβάν, κηρύσσοντας εμείς το αεροδρόμιο Τύμπου ως νόμιμο»!

Η τουρκοκυπριακή πλευρά, η οποία είναι ταμπουρωμένη πίσω από τη σκληρή θέση της Τουρκίας για επανάληψη συνομιλιών μόνο στη βάση των δύο κρατών αλλά και στα τετελεσμένα, τα οποία έχει επιβάλει και προωθεί στα Βαρώσια, απορρίπτει και αυτά τα ΜΟΕ των κ. Αναστασιάδη – Κασουλίδη και επιμένει μόνο σε ΜΟΕ που αφορούν τη συμμετοχή στη διαδικασία αποφάσεων για τις έρευνες, την εκμετάλλευση και την εξαγωγή των υδρογονανθράκων, με προτάσεις που ουσιαστικά de facto θα αποτυπώνουν την ισότιμη κυριαρχία των δύο κοινοτήτων. «Να παραδώσω την Τύμπου με νόμο της Κυπριακής Δημοκρατίας; Να δώσω το δικό μου σπίτι, τα Βαρώσια, στα χέρια τους;», ήταν η απά­ντηση του Ερσίν Τατάρ.

Δυστυχώς, τα ΜΟΕ και η λογική αυτή κυριάρχησαν και στη συνά­ντηση που είχε ο κ. Κασουλίδης με τον αμερικανό ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν, αφήνοντας έτσι να χαθεί μια ευκαιρία να καταδειχθεί η τουρκική ευθύνη για το αδιέξοδο και να καταδικασθούν και διά στόματος του αμερικανικού ΥΠΕΞ όσα τετελεσμένα επιχειρούνται στα Βαρώσια. Επίσης, στη συνά­ντηση αυτή δεν υπήρξε ουδεμία μνεία για την ανάγκη σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου στην ΑΟΖ της, που θα αποτελούσε μια πρώτης τάξεως απά­ντηση στις συνεχείς, επιθετικές και απειλητικές δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας.
Έτσι, δεν αξιοποιήθηκε επαρκώς η δήλωση του κ. Μπλίνκεν για την πάγια θέση των Αμερικανών υπέρ λύσης διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, ώστε έτσι να καταγγελθεί η διχοτομική λύση των δύο κρατών που προωθεί η Άγκυρα και η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για την επανέναρξη των συνομιλιών.

Η επιστροφή στη λογική των ΜΟΕ όχι μόνο παγιώνει το status quo και σταδιακά εξαφανίζει και τα τελευταία ψήγματα βούλησης για λύση, αλλά στρώνει τον δρόμο για αντίστοιχες προτάσεις που θα αφορούν τα ενεργειακά, ενώ με δεδομένες τις νέες εξελίξεις αλλά και τις προγραμματισμένες έρευνες θα επιχειρηθεί ένας άτυπος εκβιασμός, που θα συνδέσει την ομαλή συνέχιση των ερευνών με την αποδοχή συναπόφασης και συνδιαχείρισης με το ψευδοκράτος.

Ο κ. Αναστασιάδης ίσως επιδιώκει στο τέλος της πολιτικής διαδρομής του να εξασφαλίσει ένα άλλοθι, ότι δεν ήταν αυτός που στη θητεία του επισημοποιήθηκε η διχοτόμηση του νησιού και η οριστική απώλεια των Βαρωσίων. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο επιχειρεί να προστατεύσει την υστεροφημία του είναι βλαπτικός για την υπόθεση του Κυπριακού.

Την ίδια στιγμή η Αθήνα παραμένει εντελώς απαθής σε ό,τι αφορά το Κυπριακό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απλώς δεν θέλει να υπάρξει η οποιαδήποτε κίνηση από τη Λευκωσία που θα μπορούσε να ερεθίσει την Τουρκία και έτσι να υ­πάρξει νέος κύκλος εντάσεων, στον οποίο θα εμπλεκόταν αναπόφευκτα και η Ελλάδα, σε μια χρονιά που κινείται σε προεκλογικούς ρυθμούς.

Επίσης, τώρα ίσως αντιλαμβάνονται στην Αθήνα ότι η πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας και η σπουδή να αποτραπεί η διαδικασία επιβολής κυρώσεων από την ΕΕ για τις κατάφωρες παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου και της ίδιας της Ελλάδας από την Τουρκία απλώς αποθράσυναν το τουρκικό καθεστώς και αποδυνάμωσαν στο εσωτερικό της ΕΕ την όποια δυναμική είχε δημιουργηθεί για την καταδίκη της Τουρκίας.

Όμως έχει αποδειχθεί ότι όσο κρύβεις το Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά κάτω από το «χα­λί», τόσο τα βρίσκεις μπροστά σου ως βουνό… Ας ελπίσουμε ότι κάποιος θα το εξηγήσει αυτό όχι μόνο στον κ. Αναστασιάδη αλλά και στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: ekirikas.com