Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ζωγράφος Μάρκος Βενιός
Έφυγε από τη ζωή ένας σπουδαίος ζωγράφος, ο Μάρκος Βενιός, ο καλλιτέχνης που απέδωσε μοναδικά τα τοπία του Αιγαίου και κυρίως του αγαπημένου του νησιού, τη Φολέγανδρο.
Η αποτύπωση του φωτός με την επιλεκτική χρήση φύλλων χρυσού-ασημί παρμένη από την παράδοση της Αγιογραφίας αποτελεί την διαφορά στα έργα του. Η διαύγεια της τεχνικής του μαζί με τις μικρές λιτές γωνιές της νησιωτικής Ελλάδας αποδίδουν εξαιρετικά την λαμπρότητα των ελληνικών νησιών.
Παράλληλα με την πορεία του στη ζωγραφική υπήρξε στέλεχος του υπουργείου Πολιτισμού ως συντηρητής Έργων Τέχνης στην Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Για την απώλεια του Μάρκου Βενιού, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, απηύθυνε το εξής συλλυπητήριο μήνυμα:
Για αρκετές δεκαετίες, ο Μάρκος Βενιός απέδωσε στον καμβά, με την προσωπική του σφραγίδα, τα τοπία του Αιγαίου, την ελληνική αρχιτεκτονική, την ομορφιά της ελληνικής φύσης. Αν και αυτοδίδακτος, καθίστανται εμφανή στο έργο του η παράδοση της βυζαντινής ζωγραφικής, το κάλλος της Αρχαίας Ελλάδας, η λαϊκή τέχνη, φωτισμένα από τη λάμψη του Αιγαίου.
Παράλληλα με την πορεία του στη ζωγραφική, ο Μάρκος Βενιός υπήρξε στέλεχος του Υπουργείου Πολιτισμού, ως Συντηρητής Έργων Τέχνης, στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Από τις σημαντικές στιγμές του έργου του στο Υπουργείο, ήταν η συντήρηση των εκθεμάτων του Μουσείου Κανελλόπουλου, την περίοδο 1972-76, εργασία για την οποία του απενεμήθη ασημένια κύλικα. Αιτία της θερμής και πολύχρονης φιλίας του Μάρκου με τον Γιώργο Αμυρά, ως το τέλος της ζωή του, ήταν η βιωματική σχέση του με τη φύση. Μια αγάπη που τον οδήγησε στην ίδρυση του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Φολέγανδρος», αλλά και στη συνεχή προσπάθειά του για τη δημιουργία του πρώτου Οικομουσείου της Ελλάδας, στην Άνω Μεριά της Φολεγάνδρου. Κρατώ τις καλύτερες αναμνήσεις από την πολύχρονη φιλία μας με τον Μάρκο και εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους και στους φίλους του.
Λιγα λόγια για τον σπουδαίο ζωγράφο
Γεννημένος στη Φολέγανδρο το 1946, έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής. Από το 1962 ως το 1990 εργάστηκε ως Συντηρητής Έργων Τέχνης στην Αρχαιολογική Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε συστηματικά από το 1969. Είχε λάβει μέρος με έργα του σε περισσότερες από τετρακόσιες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Συμμετείχε στις Πανελλήνιες Εκθέσεις 1975-1987. Την περίοδο 1972-76 ανέλαβε τη συντήρηση των εκθεμάτων του Μουσείου Κανελλόπουλου και συμμετείχε στην τοποθέτηση τους. Για την εργασία του αυτή του απενεμήθη ασημένια κύλικα. Επίσης, είχε συντηρήσει τα περισσότερα κεραμικά εκθέματα στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Έργα του βρίσκονται στα Υπουργεία Πολιτισμού, Υγείας, Πρόνοιας, στην Εθνική Πινακοθήκη, στις Πινακοθήκες ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Αντωνίου, Θήρας, Κουβουτσάκη, Μοσχανδρέου, Σύρου. Επίσης, στα Μουσεία της πόλεως των Αθηνών (Βούρου-Ευταξία), Βορρέ, Εφταλιώτη, Καλαμάτα, Κοτοπούλη, σε συλλογές στο εξωτερικό, όπως συλλογές Τζωρτζ Μπους, Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου, εθνάρχη Μακαρίου, σε συλλογές στην Ελλάδα, όπως Σπύρου Λάτση, Δημήτρη Τσίτουρα και Βαγγέλη Χρόνη, καθώς και σε πολλές άλλες ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.