Στο τραπέζι τα σενάρια για κυβερνήσεις συνεργασίας
Η απλή αναλογική φέρνει πολιτικές ανακατατάξεις
-Τι φοβάται ο Κυριάκος Μητσοτάκης – Πού ποντάρει ο Αλέξης Τσίπρας – Ποιο είναι το πλάνο του Νίκου Ανδρουλάκη
Η πολιτική ρευστότητα (αβεβαιότητα) που ενεργοποιεί η προοπτική της απλής αναλογικής, με την οποία θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, τροφοδοτεί τις συζητήσεις στο πολιτικό παρασκήνιο και πυροδοτεί σενάρια για την επόμενη ημέρα.
Τα ευρήματα όλων ανεξαιρέτως των δημοσκοπήσεων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα συγκλίνουν και οδηγούν σε ένα βασικό συμπέρασμα:
Στις επόμενες εκλογές δεν πρόκειται να προκύψει αυτοδυναμία και ως εκ τούτου η πολιτική λύση θα προκύψει από τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Η δύναμη της Νέας Δημοκρατίας, που με τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα θα είναι πρώτο κόμμα, υποχωρεί σε ποσοστά πλησίον του 30%, πολύ μακριά από το 38% – 39% που δίνει κοινοβουλευτική πλειοψηφία άνω των 151 εδρών.
Πολιτικοί αναλυτές και δημοσκόποι εκτιμούν ότι αυτό δεν θα καταστεί εφικτό και σε περίπτωση επαναληπτικών εκλογών, κάτι που έχει προαναγγείλει ο Κυρ. Μητσοτάκης. Υπό αυτό το πρίσμα, στα πολιτικά γραφεία έχουν ξεκινήσει ήδη οι συζητήσεις που συνδέονται με το τι θα γίνει την επομένη των εκλογών ούτως ώστε η χώρα να αποκτήσει κυβέρνηση και να συνεχίσει την πορεία της.
Κυβέρνηση συνεργασίας δύο ή περισσότερων κομμάτων, όπως προβλέπει το επικρατέστερο σενάριο, ή οικουμενική, όπως θα προτιμούσαν συγκεκριμένοι παράγοντες εντός και εκτός ελληνικής επικράτειας.
Είναι βέβαιο ότι οι αρχηγοί των κομμάτων, των μεγαλύτερων τουλάχιστον, θα προσέλθουν στον διάλογο αυτό με ξεχωριστές στρατηγικές και διαφορετικούς στόχους.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει καταστήσει σαφές ότι μοναδικός του στόχος είναι η αυτοδυναμία, ούτως ώστε να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το κυβερνητικό πρόγραμμά του χωρίς συμβιβασμούς και αποκλίσεις.
Έχει δε κατ’ επανάληψη τονίσει ότι αν στις πρώτες εκλογές δεν εξασφαλίσει κυβερνητική πλειοψηφία θα οδηγήσει τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές με τον νέο εκλογικό νόμο που ψήφισε η Νέα Δημοκρατία.
Ωστόσο και με το σύστημα αυτό η επίτευξη της αυτοδυναμίας προϋποθέτει ποσοστό πέριξ του 37% – 38%, πολύ υψηλό με βάση τα σημερινά δεδομένα. Ο στόχος του Μεγάρου Μαξίμου θα είναι στις πρώτες εκλογές να συγκεντρώσουν ένα ποσοστό τέτοιο (γύρω στο 35%) που θα τους δίνει την προοπτική επιτυχίας για τις επαναληπτικές.
Οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού θεωρούν ότι με όπλο το κυβερνητικό έργο και θέτοντας στους πολίτες τα σωστά διλήμματα ο στόχος αυτός θα καταστεί εφικτός.
Ποια θα είναι η στάση του κ. Μητσοτάκη αν και οι δεύτερες εκλογές δεν αποφέρουν την πολυπόθητη αυτοδυναμία; Έχει ξεκαθαρίσει ότι θέμα συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υφίσταται. «Μας χωρίζει χάος», δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του.
Μοναδική λύση θα είναι η συμπόρευση με το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο είναι πιο κοντά στις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Υπάρχουν ωστόσο στελέχη, ακόμη και κυβερνητικά, που υποστηρίζουν την άποψη ότι όταν έρθει αυτή η στιγμή ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να επιδιώξει να συνεννοηθεί με τον Κυρ. Βελόπουλο.
Έτσι δεν θα υποχρεωθεί να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις και τις πολιτικές που θέλει να εφαρμόσει.
Οι πέριξ του πρωθυπουργού παθαίνουν αλλεργία στην προοπτική μιας τέτοιας συνεργασίας. Το χειρότερο σενάριο, που στο Μαξίμου δεν θέλουν ούτε να το σκέφτονται, είναι στις εκλογές η Νέα Δημοκρατία να συγκεντρώσει ποσοστό πολύ μακριά από την αυτοδυναμία και η πρωτοβουλία των κινήσεων να περάσει στα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ο οδικός χάρτης του Τσίπρα
Από την πλευρά του ο Αλ. Τσίπρας έχει, λίγο–πολύ, περιγράψει τον οδικό χάρτη που θα ακολουθήσει μέχρι την ημέρα που θα στηθούν οι κάλπες. Επίθεση σε όλα τα μέτωπα κατά της κυβέρνησης και ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές.
Ήττα στη συγκεκριμένη περίπτωση, κατά την Κουμουνδούρου, θα είναι ο Κυρ. Μητσοτάκης να μην εξασφαλίσει αυτοδυναμία και να ανοίξει ο δρόμος για τον σχηματισμό προοδευτικής κυβέρνησης με βασικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Βασική προϋπόθεση για αυτό θα είναι η Νέα Δημοκρατία να κινηθεί σε χαμηλά ποσοστά, ώστε να μην έχει τη δυνατότητα να σχηματίσει κυβέρνηση.
Ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή θα καταφέρει να αποσπάσει τη συναίνεση του Κινήματος Αλλαγής καθώς και του ΜέΡΑ25 για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης με προοδευτικό πρόσημο. Μεταξύ των τριών κομμάτων υπάρχουν σαφείς πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, πλην όμως ο κ. Τσίπρας εκτιμά ότι θα μπορέσουν να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ κυβερνητικό πρόγραμμα.
Άλλωστε, όπως τονίζουν στενοί συνεργάτες του, «η απομάκρυνση της Δεξιάς και του Μητσοτάκη από την εξουσία είναι ένα πολύ ισχυρό δέλεαρ»! Στην Κουμουνδούρου δεν πιστεύουν ότι στην προσπάθεια αυτή θα στρατευτεί και το ΚΚΕ, ελπίζουν ωστόσο ότι ο Περισσός θα τηρήσει μια στάση ανοχής, για ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον.
Με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις του αφότου εξελέγη πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, τα δεδομένα όσον αφορά τον Ν. Ανδρουλάκη είναι δύο:
• Πρώτον, στόχος του στις επόμενες εκλογές είναι να συγκροτηθεί σοσιλαδημοκρατική κυβέρνηση και,
• Δεύτερον, δεν πρόκειται ποτέ να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία.
Η προσπάθειά του στο διάστημα μέχρι να στηθούν οι κάλπες θα επικεντρωθεί στο να ενισχύσει τη δυναμική του Κινήματος και στις εκλογές να εξασφαλίσει ένα ποσοστό τέτοιο που θα τον καθιστά ρυθμιστή και όχι παρακολουθητή των πολιτικών εξελίξεων, που θα μπορεί να ορίζει το χρώμα των κυβερνήσεων, ακόμη και το όνομα του επικεφαλής του πρωθυπουργού.
Όλα αυτά φαίνονται εύκολα και εφικτά μακριά από τα γεγονότα και τις εξελίξεις. Ποια θα είναι όμως η στάση του κ. Ανδρουλάκη αν η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτο κόμμα και δεν υπάρχει άλλη λύση για να κυβερνηθεί η χώρα από μια κυβέρνηση συνεργασίας;
Θα αρνηθεί, συμβάλλοντας έτσι με τον τρόπο του στην παράταση της πολιτικής αβεβαιότητας και της ακυβερνησίας;
Πληροφορίες, που δεν έχουν ακόμη επιβεβαιωθεί, αναφέρουν ότι ο κ. Ανδρουλάκης θα αντιπροτείνει κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά με τη συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ