Στο μάτι του Ακάρ η καρέκλα του Ερντογάν

Πλειοδοτεί σε ανθελληνισμό, δίνει εξετάσεις…

-Στο στόχαστρο η Κύπρος
-Αγκαλιές με τη χήρα του Σαδίκ
-Οι «Τούρκοι της Δυτικής Θράκης» θα επανακτήσουν τα δικαιώματα που τους αφαίρεσαν…

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Αντιμέτωπη με τη σκλήρυνση της τουρκικής ρητορικής και της κλιμάκωσης των εις βάρος της διεκδικήσεων βρίσκεται η χώρα μας, τη στιγμή που αρνητικά μηνύματα έρχονται πέραν του Ατλαντικού για το ενεργειακό παιγνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο, που είχε δημιουργήσει προσδοκίες στην Ελλάδα ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σοβαρό ανάχωμα στην τουρκική προκλητικότητα.

Τόσο η εγκατάλειψη του EastMed από τους Αμερικανούς, που στέλνουν έτσι το μήνυμα και στις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες αλλά και στις κυβερνήσεις Ισραήλ – Κύπρου να ενταφιάσουν το έργο, όσο και η αναβολή της έναρξης ερευνών από την κοινοπραξία Total – ExxonMobil – ΕΛΠΕ στα δύο μεγάλα οικόπεδα νοτιοδυτικά της Κρήτης, που έχει αδειοδοτήσει η Ελλάδα, αποτελούν ένα σοβαρό πλήγμα για τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες της χώρας μας.

Είναι κινήσεις που δεν φέρνουν το τέλος του κόσμου, όμως θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, καθώς αποδεικνύεται ότι η Ουάσινγκτον και η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι προφανές ότι δεν θέλουν να υπάρξουν περαιτέρω κινήσεις που θα προκαλέσουν την αντίδραση της Τουρκίας. Έτσι όμως πρακτικά προσφέρει βέτο στην Άγκυρα σε ενεργειακά σχέδια, ακόμη κι αν αυτά αφορούν τρίτα κράτη. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις η Τουρκία θα έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι η Ουάσινγκτον έχει αποδεχθεί το δόγμα σύμφωνα με το οποίο «τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην Ανατολική Μεσόγειο εάν δεν δώσει την άδειά της η Τουρκία».

Βεβαίως, αντί για μεμψιμοιρίες, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να εξετάσει, σε συνεργασία και με την αξιωματική αντιπολίτευση (η οποία ως κυβέρνηση χειρίσθηκε με επιτυχία τα θέματα των αγωγών), τρόπους α­ντίδρασης και χειρισμού του μείζονος εθνικής σημασίας ζητήματος, δηλαδή της προσαρμογής της ε­νεργειακής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο στα νέα δεδομένα που δημιουργούνται. Μπορεί ο EastMed να εγκαταλείπεται προς το παρόν, όμως η στήριξη που προσφέρουν οι ΗΠΑ στην ηλεκτρική διασύνδεση Ασίας – Ευρώπης και Αφρικής – Ευρώπης μέσω ηλεκτρικών καλωδίων, για τη μεταφορά ηλεκτρικού ρεύματος που θα παράγεται είτε από φυσικό αέριο, είτε από υδρογόνο, είτε από ηλιακή ενέργεια, είναι μείζονος σημασίας ενεργειακά σχέδια που κοιτάζουν στο μέλλον. Και σε αυτά η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει πολιτικά και διπλωματικά και να βάλει στέρεα θεμέλια, ώστε να αποφύγει την κατάληξη που είχαν σχέδια όπως ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και ο EastMed. Πέραν της ενεργειακής σημασίας τα δύο αυτά έργα έχουν και ιδιαίτερη πολιτική σημασία για την Ελλάδα. Το ηλεκτρικό καλώδιο Euro Asia

Interconnector θα ακολουθήσει την ίδια όδευση που θα είχε και ο αγωγός φυσικού αερίου και θα τοποθετηθεί επί του βυθού της μη οριοθετημένης ελληνικής υφαλοκρηπίδας, την οποία ακριβώς η Τουρκία αμφισβητεί ως τουρκική. Αλλά και το άλλο καλώδιο Euro Africa Interconnector επίσης θα τοποθετηθεί στον βυθό της περιοχής που έχει οριοθετηθεί ως ελληνική ΑΟΖ με τη συμφωνία μερικής οριοθέτησης Ελλάδας – Αιγύπτου, την οποία αμφισβητεί η Τουρκία, καθώς επικαλύπτει και «σβήνει» το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Οι εξελίξεις αυτές έρχονται τη στιγμή που στην Τουρκία δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η κλιμάκωση της επιθετικής ρητορικής εναντίον της Ελλάδας. Η τελευταία μάλιστα έχει προσλάβει και χαρακτήρα εσωτερικής πλειοδοσίας σε ανθελληνισμό μεταξύ των στελεχών που εμφανίζονται και προβάλλονται ως τα «μαντρόσκυλα» του Ερντογάν, σε μια περίοδο που ο τούρκος Πρόεδρος χάνει δημοτικότητα και καταφεύγει σε όλο και πιο αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης.

Πρωτοπαλίκαρο σε αυτήν την πλειοδοσία ανθελληνισμού είναι ο υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, που με τις συνεχείς εμφανίσεις και δηλώσεις του στρέφεται εμμονικά εναντίον της Ελλάδας, βάζοντας έτσι ψηλά τον πήχη και για τους χειριστές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής αλλά και για τους υπολοίπους διεκδικητές του «χρίσματος» του διαδόχου του Ερντογάν.

Στην Αθήνα πιθανότατα υποβαθμίζονται οι δηλώσεις του Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος φαίνεται να έχει υποσκελίσει τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου και δίνει τον ρυθμό και τον παλμό και στην εξωτερική πολιτική. Εδώ και μήνες ο κ. Ακάρ έχει ανοίξει όλη την ατζέντα των διεκδικήσεων με την Ελλάδα, έχει ανοίξει νέα ζητήματα και πλέον δεν αρκείται μόνο στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, λλά άρχισε να ασχολείται και με τη Θράκη!

Ο κ. Ακάρ, μιλώντας στους διαπιστευμένους δημοσιογράφους στο υπουργείο Άμυνας την περασμένη εβδομάδα, έκανε ανασκόπηση των προκλήσεων που έχει να αντιμετωπίσει η Τουρκία, με μακρά και ειδική αναφορά στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Προβάλλοντας την πλασματική εικόνα της χώρας που δήθεν θέλει την επίλυση των προβλημάτων με διάλογο, ο τούρκος υπουργός Άμυνας επιτέθηκε στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι επιδιώκει και προκαλεί την ένταση.

Το νέο αφήγημα που προσπαθεί να προωθήσει η Τουρκία είναι ότι η Ελλάδα είναι η επεκτατική δύναμη στην περιοχή! Και ο κ. Ακάρ απαρίθμησε τα προβλήματα που θεωρεί ότι υπάρχουν στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών: Το εύρος χωρικών υδάτων, ο εναέριος χώρος, το όριο του FIR, η περιοχή έρευνας και διάσωσης, η παραβίαση του καθεστώτος αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, το θέμα των νησίδων και βράχων που δεν έχουν αποδοθεί νόμιμα στην Ελλάδα, οι κινήσεις που παραβιάζουν τα δικαιώματα της Τουρκίας και του ψευδοκράτους στην Ανατολική Μεσόγειο, οι «προκλητικές» προσπάθειες εξοπλισμού της Ελλάδας αλλά και οι «προκλητικές πρακτικές που παραβιάζουν τα δικαιώματα των ‘‘Τούρκων της Δυτικής Θράκης’’»…
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει όμως ότι ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας έσπευσε να υιοθετήσει και δημοσίως την πιο ακραία μορφή εδαφικής διεκδίκησης εναντίον της χώρας μας, της λεγόμενης «EGAYDAAK».

Σύμφωνα με αυτή, δεκάδες νησιά και βραχονησίδες, μεταξύ αυτών και κατοικημένα νησιά, όπως οι Φούρνοι, η Γαύδος, οι Οινούσσες, το Αγαθονήσι κ.ά., θεωρούνται ότι δεν πέρασαν νόμιμα, βάσει συμφωνιών, στην Ελλάδα και συνεπώς η κυριαρχία τους θα μπορούσε να παραμείνει στη διάδοχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την Τουρκία. Μάλιστα ο κ. Ακάρ κατηγόρησε την Ελλάδα ότι… προκαλεί επειδή έλληνες αξιωματούχοι επισκέπτονται τα… νησιά! Ακόμη, ο τούρκος υπουργός Άμυνας επανάφερε και επικαιροποίησε το casus belli, λέγο­ντας ότι αν κάνει τον λάθος υπολογισμό η Ελλάδα και θεωρήσει ότι τώρα είναι η ευκαιρία να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., θα συμβεί το ίδιο που έγινε «με εκείνους που νόμισαν, το 2015, ότι ο Τουρκικός Στρατός είναι αδύναμος και όμως αμέσως μετά έκανε την επιχείρηση ‘‘Ασπίδα του Ευφράτη’’ και εξουδετέρωσε 4.000 μαχητές του ISIS». Με τον πιο σαφή τρόπο δηλαδή ο κ. Ακάρ απείλησε με πόλεμο και εισβολή, όπως έγινε στη Συρία, εάν η Ελλάδα ασκήσει τα νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματά της…

Στην ίδια συνέντευξη Τύπου ο κ. Ακάρ, αφού κατηγόρησε την Ελλάδα για επεκτατισμό, επειδή, όπως είπε, από το 1832 τριπλασίασε το μέγεθός της (!), έκανε μακρά αναφορά και στην «τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης», κατηγορώντας την Ελλάδα ότι «καταπατά όλες τις σύγχρονες και δημοκρατικές αξίες και τις υποχρεώσεις της από διεθνείς συνθήκες».

Αναφέρθηκε, δε, σε «καταπιεστικές πολιτικές και πρακτικές» στην εκπαίδευση, στην ίδρυση συλλόγων, στην εκλογή θρησκευτικών ηγετών, στη διαχείριση ιδρυμάτων, στην ελευθερία έκφρασης και στην άρνηση «τουρκικής ταυτότητας».
Αυτή η αναφορά κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν, καθώς ο κ. Ακάρ ήταν ο πλέον υψηλόβαθμος τούρκος αξιωματούχος που εκπροσώπησε την κυβέρνησή του στη μεγάλη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε (στην αίθουσα εκδηλώσεων του Προεδρικού Μεγάρου στην Άγκυρα) στη μνήμη του Αχμέτ Σαδίκ, του πιο ακραίου εκπροσώπου του «τουρκισμού» στη Θράκη, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1995.

Από την εκδήλωση παρέλασαν πολλοί τούρκοι αξιωματούχοι, οι οποίοι εξέφρασαν τη στήριξή τους στον αγώνα για την εμπέδωση της «τουρκικής ταυτότητας» στη μειονότητα της Θράκης. Μήνυμα, φυσικά, έστειλε και ο Πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε: «Αυτός ο αγώνας του Σαδίκ Αχμέτ δεν θα τελειώσει έως ότου οι ‘‘Τούρκοι της Δυτικής Θράκης’’ επανακτήσουν τα δικαιώματα που τους αφαίρεσαν. Εμείς, που είμαστε 85 εκατομμύρια, θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε και να φροντίζουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας στη ‘‘Δυτική Θράκη’’ με όλους τους πόρους μας…».

Ο κ. Ακάρ όμως συνοδευόταν και από τον ΑΓΕΕΘΑ, στρατηγό Γκιουλέρ, και την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, θέλοντας έτσι να δώσει ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στο ενδιαφέρον του στρατού για τη Θράκη. Φρόντισε να περιηγηθεί και να ξεναγηθεί από τη χήρα του Σαδίκ, Ισίκ Αχμέτ, και τον γιο του, Λεβέντ Σαδίκ, στην έκθεση με προσωπικά αντικείμενα του Αχμέτ Σαδίκ και διεμήνυσε ότι η δίκαιη υπόθεση των ‘‘Τούρκων της Δυτικής Θράκης’’, μετά τον Σαδίκ Αχμέτ, θα φτάσει στο αποτέλεσμα που της αξίζει με τον δικό σας αγώνα, τον δικό μας, όλων μας, καθώς και των νέων ‘‘Σαδίκ Αχμέτ’’» και επισήμανε ότι η Τουρκία «θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των ‘‘Τούρκων της Δυτικής Θράκης’’».

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ