Παναγιώτης Τσακλής στο “Π”: 404 error: Server not found
Του
δρος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Β. ΤΣΑΚΛΗ
Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Ήταν μια ήρεμη ημέρα στον «βυθό του Μπικίνι», όταν ο «Πάτρικ ο αστερίας», μετά από μία διαφωνία άποψης με τον «Μπομπ τον Σφουγγαράκη», απευθυνόμενος στον «Ευγένιο Καβούρη», έκανε την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου «…τώρα, κύριε Καβούρη, θα ακούς εμένα… ή τον χαζό;»…
Η κατάταξη και διαβάθμιση της χαζομάρας ανάμεσα στους δύο φίλους είναι ένα από τα πολλά καίρια ερωτήματα της εποχής μας, υψίστης αξίας και προβληματισμού, αντίστοιχου με τον τρόπο τοποθέτησης του χαρτιού υγείας και πολλά άλλα πνευματικά διλήμματα. Βέβαια, για όλους εμάς που παροικήσαμε τον «βυθό του Μπικίνι» για ατελείωτα επεισόδια, μέχρι τα βλαστάρια μας να αλλάξουν ηλικιακή ομάδα, είναι γνωστό πως και οι δύο φίλοι μοιράζονται ομού τη χαζομάρα, την εκφράζουν όμως με διαφορετικό τρόπο. Ο μεν «Πάτρικ» είναι βιολογικά αποδεδειγμένο πως είναι κουτός, κατά το αρχαιοελληνικόν «κόττος», έχων το έλασσον σε μέγεθος και συνάψεις μυαλό της κότας, ο δε άλλος, ο «σπόγγος», είναι ηλίθιος, κάτι μεταξύ Λεφ Νικολέγιεβιτς Μύσκιν, δίχως όμως την επίγνωση των πράξεων του, και Λόιντ Κρίσμας (Τζιμ Κάρεϊ), των αδελφών Φαρέλι.
Βέβαια, εκεί στα βαθιά νερά, η χαζομάρα μόνο ανάλαφρη διασκέδαση μπορεί να μας προσφέρει. Όταν όμως αναδυθεί στα χέρσα, ορίζει τον δικό της χώρο και ενίοτε αποικεί ωσάν η μούχλα στο ταβάνι. Ο κίνδυνος ελλοχεύει από τη χαζομάρα, τη συγκαλυμμένη τον μανδύα της δήθεν εξυπνάδας του μοναδικού και περιούσιου εγώ και όχι από τον κουτο-Θωμά του Χρήστου Ευθυμίου, που μόνο συμπάθεια της νοητικής αδυναμίας του και λατρεία της καλοκαγαθίας του μπορεί να μας προκαλέσει. Κάπως έτσι γράφονται κατά καιρούς στον χρόνο τα έπη χαζομάρας αυτοφυών και αυτο(χθ)ονικών παραφυάδων βραχέων αποφύσεων και ελαττωματικών επιφύσεων. Κάτι τέτοιες περιπτώσεις κακοφορμίζουσας αγέλης αδυνατούν να συνδεθούν με τον «διακομιστή» της ρέουσας πραγματικότητας, λαμβάνοντας απανωτές ειδοποιήσεις για σφάλματα στην επικοινωνία και δι’ αυτό ταξιδεύουν ως άλλη οικογένεια Ρόμπινσον, «Χαμένοι στο Διάστημα» της δικής τους εικονικής πραγματικότητας. Ο χρόνος και οι καιροί είναι αυτοί που αποδίδουν τη βαρύτητα της θετικότητας ή της αρνητικότητας των πράξεών μας.
Στην περίπτωση των κουτοπόνηρων της δικής μας επικαιρότητας, η δεδηλωμένη άρνησή τους στα προφανή και ουμανιστικά καθίσταται απάρνηση της ίδιας τους της φύσης, με μια ενδιαίτηση αμοραλιστικής παράνοιας. Στον βυθό του Μπικίνι αρκούσε μόνο η καλή διάθεση και η χαζομάρα ήταν το θεμιτό συστατικό της αρμονίας και του χιούμορ. Εδώ, στην «Terra Nostra», είναι επιτακτική η ανάγκη να διαλέξουμε και να προστατεύσουμε τον κουτο-Θωμά και τον Μύσκιν από τον κάθε λογής αυτοχθονικό μικρόνοα που ευαγγελίζεται τη σωτηρία του παραπλανημένου λαού. Εγχείρημα πολύπλοκο και συνάμα ευαίσθητο, καθώς η ασπίδα που προβάλλουν για να ανακόψουν την αλήθεια είναι καλλωπισμένη με ψήγματα συνταγματικότητας και ανθρώπινων ελευθεριών, ερμηνευμένα κατά το δοκούν και συμφέρον. Σε αυτήν την περίπτωση, όπως και σε όλες τις κοινωνικές σέκτες, το οικοδόμημα της χαζομάρας έχει τη δομή της πυραμίδας και η σωστότερη προσέγγιση για αποσάθρωση είναι από τη βάση, μιας και αυτή προσφέρει περισσότερες επιλογές διείσδυσης και υποστροφής των ακολούθων. Όσο πλησιάζουμε την κορυφή, είναι πιο ανελαστική η ανταπόκριση, καθώς αντικρίζουμε την «αυθεντία», η οποία βιώνει το ιερό αφήγημα της.
Να πράξουμε λοιπόν τα δέοντα, προσεγγίζοντας τη βάση των παραπλανημένων ακολούθων, όχι όμως με καταγγελτικό και δεικτικό τρόπο, αλλά με τη δέουσα μετριοπάθεια και διαλογική, που θα μας βοηθήσουν να προσεταιριστούμε τα άτομα που από τη λάθος επιλογή και επίδραση προσαρτίστηκαν στο άρμα των κυριολεκτικά χαζών! Αυτοί οι τελευταίοι θα κριθούν από τα αποτελέσματα των πράξεών τους και θα απαλλαγούν σε δεύτερο βαθμό, «λόγω βλακείας και μισής»…
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: tefaa.gr