Το plan B του Κυρ. Μητσοτάκη αν συνεχιστεί η πτώση της Νέας Δημοκρατίας
Ανασχηματισμός και εκλογές το φθινόπωρο
-Οι φόβοι του Μαξίμου από την άνοδο του Κινήματος Αλλαγής και την κινητικότητα στη «δεξιά πολυκατοικία»
Μονότονα τους τελευταίους μήνες ο Κυρ. Μητσοτάκης επαναλαμβάνει ότι πρόθεσή του είναι να εξαντλήσει την τετραετία και οι εκλογές να διεξαχθούν κανονικά το καλοκαίρι του 2023. Είναι προφανές ότι το εννοεί. Με οδηγό το σκεπτικό ότι με το πέρας της πανδημίας η χώρα θα μπει σε μια εντελώς νέα εποχή, με ανάκαμψη της οικονομίας, μεγάλα έργα, επενδύσεις νέες θέσεις εργασίας. Με άλλα λόγια, σε μια άλλη περίοδο «παχιών αγελάδων».
Είναι καταφανές ότι επενδύει στο καλό σενάριο. Ούτως ώστε στο τέλος της θητείας του να έχει να παρουσιάσει στους πολίτες συγκεκριμένο και μετρήσιμο έργο και βάσει αυτού να κριθεί – σε σύγκριση με τους προκατόχους εννοείται. Ωστόσο υπάρχουν στοιχεία και κίνδυνοι που απειλούν (μπορούν) να θέσουν εκτός τροχιάς το αφήγημα του πρωθυπουργού και να τον υποχρεώσουν να αναθεωρήσει τους σχεδιασμούς του και να επισπεύσει τις πολιτικές εξελίξεις. Πληροφορίες από έγκυρες κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι στο Μέγαρο Μαξίμου έχει αρχίσει να καταστρώνεται ένα plan B για την περίπτωση που τα πράγματα δεν εξελιχθούν κατ’ ευχήν. Αν, δηλαδή, τους επόμενους μήνες συνεχιστεί η φθορά της κυβέρνησης και πλέον ο δρόμος προς τις εκλογές δεν θα είναι πλέον… σπαρμένος με ρόδα. Το plan B έχει δύο βασικούς σταθμούς: Ανασχηματισμός την άνοιξη και πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο του 2022.
Η πανδημία που πλήττει τη χώρα επί μία διετία αποδείχθηκε υπέρτερη των δυνατοτήτων (ικανοτήτων) της κυβέρνησης. Οι αστοχίες, οι λανθασμένοι χειρισμοί και οι ανακολουθίες μείωσαν σημαντικά τον βαθμό ικανοποίησης των πολιτών ως προς την αποτελεσματικότητα των αρμοδίων υπουργών. Με την αμφισβήτηση να αγγίζει πλέον και τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη. Στο ήδη βαρύ κλίμα ήρθε να προστεθεί το κύμα της ακρίβειας σε βασικά αγαθά και είδη πρώτης ανάγκης, που έχει καταστήσει έτι πιο δύσκολη την καθημερινότητα για τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών. Οι παρενέργειες σε πολιτικό επίπεδο (δημοσκοπήσεις) είναι ορατές και διά γυμνού οφθαλμού και θα γίνουν ακόμη πιο έντονες το επόμενο διάστημα, καθώς η κυβέρνηση γίνεται αποδέκτης της αγωνίας αλλά και της δυσφορίας (αγανάκτησης) της κοινωνίας.
Απειλή ο Ανδρουλάκης
Παράγοντα ανησυχίας για το Μέγαρο Μαξίμου συνιστά επίσης η δυναμική που καταγράφει το Κίνημα Αλλαγής μετά την εκλογή του Ν. Ανδρουλάκη στην προεδρία. Όσο και να λένε από το περιβάλλον του πρωθυπουργού ότι δεν έχουν λόγο να ανησυχούν και ότι «αυτός που απειλείται είναι ο ΣΥΡΙΖΑ», η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι στις εκλογές του 2019 ένας σημαντικός αριθμός άλλοτε ψηφοφόρων του Κινήματος Αλλαγής (ΠΑΣΟΚ) στήριξε με την ψήφο του τη Νέα Δημοκρατία, με κριτήριο το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που είχε προβάλει προεκλογικά ο Κυρ. Μητσοτάκης. Ανάλογα είχαν κινηθεί και αρκετά στελέχη του ίδιου χώρου.
Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι αν ο Ν. Ανδρουλάκης καταφέρει να διατυπώσει έναν σαφή πολιτικό λόγο, που θα συνοδεύεται από συγκεκριμένες προτάσεις, είναι πολύ πιθανό ένας αριθμός ψηφοφόρων που το 2019 είχε ψηφίσει Νέα Δημοκρατία να επιστρέψει στις τάξεις του Κινήματος Αλλαγής. Και αυτό στο Μέγαρο Μαξίμου το προσμετρούν, άσχετα αν δεν το ομολογούν. Ακόμη και ένα ελάχιστο 1% – 2% αν χάσει η Νέα Δημοκρατία, μπορεί να αποβεί καθοριστικό για τα σχέδια του Κυρ. Μητσοτάκη για την επίτευξη της πολυπόθητης αυτοδυναμίας.
Ο «εκ δεξιών» κίνδυνος
Μέσα σε όλα, ο πρωθυπουργός έχει να αντιμετωπίσει και τον «εκ δεξιών» κίνδυνο. Η κινητικότητα που υπάρχει από την επομένη σχεδόν των εκλογών στη λεγόμενη «δεξιά πολυκατοικία» έχει ενταθεί τους τελευταίους μήνες. Σε επικίνδυνο βαθμό για τη Νέα Δημοκρατία. Προϊόντος του χρόνου διευρύνεται ο κύκλος των δυσαρεστημένων –με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση σε μείζονος σημασίας ζητήματα (εθνικά θέματα, Μεταναστευτικό, δημόσια ασφάλεια κ.ά.)– δεξιών ψηφοφόρων.
Ορισμένοι εξ αυτών έχουν αποστασιοποιηθεί, οι περισσότεροι εξ αυτών ωστόσο έχουν αποφασίσει να τραβήξουν για… άλλες πολιτείες. Οι υπάρχοντες πολιτικοί σχηματισμοί, όπως η Ελληνική Λύση και το μέτωπο Φ. Κρανιδιώτη και Θ. Τζήμερου, είναι έτοιμοι να τους υποδεχθούν με ανοιχτές αγκάλες. Την ίδια στιγμή όμως ο μεγάλος όγκος των δυσαρεστημένων της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας δημιουργεί τις προϋποθέσεις και καλλιεργεί προσδοκίες για τη δημιουργία νέων κομμάτων.
Το γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής τροφοδοτεί όλη αυτήν την κινητικότητα στον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς. Σύμφωνα μάλιστα με την εκτίμηση έγκυρων δημοσκόπων, ένας νέος πολιτικός φορέας με αμιγώς συντηρητικά (ίσως και ακροδεξιά) χαρακτηριστικά, με επικεφαλής ένα νέο κι άφθαρτο πρόσωπο, θα είχε μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.
Γ. ΖΑΦΕΙΡΗΣ
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ