Στέργιος Κατηχωρίτης στο “Π”: Μια προσέγγιση πάλης, τάξεων και φύλων

Στέργιος Κατηχωρίτης στο “Π”: Μια προσέγγιση πάλης, τάξεων και φύλων


Του
ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΚΑΤΗΧΩΡΙΤΗ
Δρ. Κοινωνιολογίας – Πάντειο Πανεπιστήμιο


Στην εποχή μας! Φαίνεται ότι η Ιστορία αλλάζει σελίδα, κλείνοντας ορμητικά τις φάσεις των βιομηχανικών επαναστάσεων. Ένα νέο διεθνές σύστημα γεννιέται και ένας άλλος κόσμος ανατέλλει! Βιώνοντας την τεχνολογική – ψηφιακή – ρο­μποτική επανάσταση, μαζί με τα προβλήματα της κλιματικής αλλαγής και της τρέχουσας επιδημικής επίθεσης.

Όμως αυτό το νέο σταυροδρόμι της ανθρωπότητας ταυτόχρονα επαναφέρει ορμητικά τις εθνοκε­ντρικές στρατηγικές, αμφισβητώντας τη λογική της μητρικής αγκαλιάς του ενοποιημένου «παγκόσμιου χωριού». Αντίρροπες γεωπολιτικές και κύρια γεωοικονομικές δυνάμεις συγκρούονται! Με αμφίβολο το πού και το πώς θα ισορροπήσουν. Θα κυριαρχήσει η λογική της παγκοσμιοποίησης, της δημοκρατίας, της ειρήνης, της αρετής και της ασφάλειας; Του μητρικού «εμείς»; Ή θα επανέλθουμε στον κόσμο των εθνών-κρατών, του ανδρικού «εγώ» και των συγκρούσεων; Θα πάμε σε ένα μείγμα αυτών των δύο ή σε κάτι άλλο; Αυτό καλούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά σύνολα με τα δικά τους ψυχοπολιτικά κίνητρα.

Συγκεκριμένα: Από τη μία το ψυχοπολιτικό κίνητρο της στοργής, της αγάπης και της εξυπηρέτησης των συνανθρώπων, της φιλίας, του ανθρωπισμού και της πνευματικής ανάτασης, που εμπεριέχονται στο μητρικό φίλτρο του «εμείς», αποδιδόμενα ως επί το πλείστον στη γυναίκα. Και από την άλλη το ψυχοπολιτικό κίνητρο των αναγκών, ως ένστικτο της δυναμικής αυτοσυντήρησης, που ωθεί στην κάλυψη των υλικών αναγκών, τροφής, στέγασης, ένδυσης, με όρους ισχύος,
δηλαδή στο «εγώ», αποδιδόμενο ως επί το πλείστον στον άνδρα!

Πέραν τούτων, η νέα τεχνολογία, ψηφιακή – ρομποτική, λειτουργεί σαφώς υπέρ της γυναικείας χαρακτηροδομής! Και αυτό γιατί παλαιότερα χρειαζόταν κυρίαρχα η ανδρική μυϊκή δύναμη στην παραγωγική διαδικασία, ενώ στην εποχή μας κυριαρχεί η γνώση, η κρίση και η φαντασία, που έχουν δώσει τη δυνατότητα στη γυναίκα να μπει δυναμικά στον χώρο της παραγωγής και των υπηρεσιών. Επιπλέον, ένα πρόβλημα είναι ότι οι νέες τεχνολογίες μεταβάλλονται και αυτές τάχιστα! Είμαστε στον αιώνα της συνεχούς εναρμόνισης της γνώσης στην παραγωγή, η οποία μπορεί να επιτευχθεί πολύ γρηγορότερα και σωστότερα από την εργαζομένη γυναίκα, πάρα από τον εργαζόμενο άνδρα, αφού σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ οι γυναίκες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση υπερτερούν των ανδρών κατά 15%.

Είναι φανερό και όλοι συμφωνούν ότι έχει αρχίσει ένας νέος μητριαρχικός – φεμινιστικός χρονικός μεγάκυκλος. Πέρασαν περίπου 10.000 χρόνια από τότε που η παραγωγική διαδικασία πέρασε από τον άνδρα κυνηγό στην οικογένεια γεωργίας, στην οποία ηγούντο οι γυναίκες μητέρες, ουσιαστικά και θεσμικά! Η γεωργία, ως νέα τεχνολογία, άλλαξε ριζικά την τότε κοινωνία, δημιουργώντας τον πρώτο πολιτισμό! Οι νομάδες έφυγαν και ήρθαν οι πολίτες για την εμπέδωση της δομής των πρώτων κρατών και εθνών και αρχίζουν οι πρώτες μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ των τότε κρατών Ανατολής και Δύσης, όπου οι άνδρες βρίσκουν δουλειά, αλλά και οι γυναίκες παίρνουν πρωτοβουλίες, είτε φανερά ως ηγέτιδες είτε κυρίως εκ του παρασκηνίου.

Σήμερα, η εποχή της γυναίκας είναι μπροστά μας και το πα­γκόσμιο χωριό θα είναι το επίτευγμα της φωτεινής πλευράς της ειρηνικής παγκοσμιοποίησης και όχι των ταξικών συγκρούσεων κατά την έννοια του Μαρξ. Άλλωστε αυτή η θεώρηση οδηγήθηκε πλέον στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Το αύριο διαμορφώνεται και είναι θέμα του ανθρώπινου κεφαλαίου. Οι νέες τεχνολογίες φέρνουν το νέο άνθρωπο.

Είμαστε στην παγκόσμια εποχή, όπου η γνώση, η συμμετοχή, ο διάλογος, η εκπαίδευση και οι συνεχείς καινοτομίες είναι τα νέα όπλα της ειρήνης. Η γυναίκα θα έχει στο νέο κοινωνικό μεγάκυκλο τον καθοριστικό ρόλο.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ