Πέτρος Γρουμπός στο “Π”: Πότε θα σταματήσει ο «στραβισμός» της Δύσης στο προσφυγικό πρόβλημα;

Του
ΠΕΤΡΟΥ Π. ΓΡΟΥΜΠΟΥ,
Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών

Η κρίση στα σύνορα Πολωνίας – Λευκορωσίας ξυπνά παλιές, γνώριμες καταστάσεις στα ελληνοτουρκικά σύνορα και προκαλεί πολλά εύλογα ερωτήματα. Κανείς δεν χαίρεται με τις εικόνες που βλέπουμε στα σύνορα Πολωνίας – Λευκορωσίας, οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το προσφυγικό (ή μεταναστευτικό;) πρόβλημα.

Δραματικές είναι οι εικόνες που μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ από αυτά τα σύνορα, με ορδές προσφύγων να εγκαταλείπουν άρον άρον το Μινσκ με στόχο να βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο στην Πολωνία ή και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Όπως μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ, το καθεστώς Λουκασένκο διώχνει από τη χώρα πρόσφυγες από το Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία, το Αφγανιστάν, την Αφρική και την Ασία, προωθώντας τους εκτός συνόρων, προς τα δυτικά, για να αποσταθεροποιήσουν τη Λιθουανία, την Πολωνία και κυρίως τη Γερμανία.

Η Πολωνία κατηγορεί τη Λευκορωσία για επιθετικές ενέργειες, υποστηρίζοντας ότι προσπαθεί να πιέσει τους πρόσφυγες που προέρχονται από τη Μέση Ανατολή και την Ασία να περάσουν τα σύνορα.

Η Πολωνία, που έχει επικριθεί για την πρακτική των επαναπροωθήσεων, ανακοίνωσε ότι προχωρά στην κατασκευή τείχους με συρματοπλέγματα και τσιμέντο στα σύνορα με τη Λευκορωσία για να εμποδίσει την είσοδο των προσφύγων, ενώ οι συγκεντρωμένοι στα σύνορα άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με πολύ δύσκολες συνθήκες και δριμύ ψύχος. Κάποτε η Ελλάδα κατηγορήθηκε, και ειδικά από τους έλληνες εθνομηδενιστές, για την κατασκευή παρόμοιου τείχους στον Έβρο.

Η Λευκορωσία, από την πλευρά της, αρνείται να δεχθεί στο έδαφός της τους πρόσφυγες που επαναπροωθούνται από την Πολωνία, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται και να χάνονται μέσα στα δάση, χωρίς τρόφιμα και άλλες προμήθειες, με κάποιους να πεθαίνουν από υποθερμία!

Για μας τους Έλληνες αυτές οι εικόνες είναι γνώριμες. Θυμίζουν παρόμοιες καταστάσεις τον Μάρτιο του 2020 στον Έβρο, στα ελληνοτουρκικά σύνορα!

Ο Πίτερ Στάνο, εκπρόσωπος του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο επιβολής περαιτέρω κυρώσεων της ΕΕ κατά του Μινσκ. Μιλώντας και αυτός για «υβριδική απειλή», είπε ότι «δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια». Πόσες φορές η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν ζητήσει κυρώσεις για την παρόμοια, παράνομη τακτική της Τουρκίας στο μεταναστευτικό πρόβλημα; Και τι έχει γίνει; Ένα μεγάλο μηδενικό! Η Τουρκία συνεχίζει να απειλεί την ΕΕ και κυρίως την Ελλάδα με παρόμοια «υβριδική απειλή».

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κάλεσε το Μινσκ να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο, ενώ η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πρότεινε την επιβολή επιπλέον κυρώσεων εις βάρος του Μινσκ. Και διερωτώμαι:

• Τώρα προτίθεται να επιβάλει κυρώσεις στη Λευκορωσία για το προσφυγικό πρόβλημα;
• Το 2020 τι έκανε για την Τουρκία, για την ίδια υβριδική απειλή προς την Ελλάδα;

O εκπρόσωπος Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Νεντ Πράις δήλωσε πρόσφατα:

«Όσο το καθεστώς και η Λευκορωσία αρνούνται να σεβαστούν τις διεθνείς του υποχρεώσεις και δεσμεύσεις υπονομεύουν την ειρήνη και την ασφάλεια της Ευρώπης και συνεχίζουν να καταπιέζουν και να κακομεταχειρίζονται ανθρώπους που δεν επιδιώκουν τίποτα άλλο από το να ζήσουν ελεύθερα. Θα συνεχίσουμε να πιέζουμε τον Λουκασένκο και δεν θα μειώσουμε τις εκκλήσεις μας για λογοδοσία».

Καιρός να καταδειχθεί ο «στραβισμός» της Δύσης!
• Πότε θα κληθεί να λογοδοτήσει ο κ. Ερντογάν;
• Πότε, τελικά, η Δύση και κυρίως οι μεγάλες δυνάμεις θα κατανοήσουν ότι η εργαλειοποίηση των προσφύγων είναι ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας;

Τουρκία και Λευκορωσία δεν βοηθούν κατατρεγμένους πρόσφυγες. Απλά χρησιμοποιούν άτομα από διάφορες χώρες για καθαρά δικούς τους πολιτικούς σκοπούς και μάλιστα με παράνομους τρόπους, αφού όλοι παραδέχονται ότι έτσι καταπατείται το διεθνές δίκαιο. Είναι καιρός να καταλάβουμε όλοι ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων η κινητήριος δύναμη για τη σθεναρή-επιθετική στάση τους είναι ξεκάθαρα τα άφθονα και ωραία αγαθά που έχει η Χριστιανική Δύση. Ας κατανοήσουν όλοι ότι οι χιλιάδες που εγκλωβίζονται στα σύνορα Τουρκίας και Λευκορωσίας δεν είναι μετανάστες, αλλά πρόσφυγες. Υπάρχει ο ΟΗΕ, η ΕΕ και συγκεκριμένοι διεθνείς κανόνες. Γιατί δεν εφαρμόζονται; Μήπως γιατί βολεύει μερικά μεγάλα κράτη;

Δεν μπορεί να υπάρχουν διεθνείς κανόνες για μερικούς, ενώ άλλοι τους καταπατούν συστηματικά και μένουν ατιμώρητοι! Με ποιο δικαίωμα η Τουρκία και η Λευκορωσία εργαλειοποιούν τους πρόσφυγες (και όχι μετανάστες). Τους εγκληματίες τους καταγγέλλεις και τους οδηγείς στα διεθνή δικαστήρια. Και προπαντός δεν τους χαϊδεύεις και σίγουρα δεν τους ανταμείβεις και με χρήματα! Έλεος πια!

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ