Γιώργος Κατρούγκαλος στο “Π”: Η ΝΔ απέναντι στη Δημοκρατία

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ
Καθηγητή Δημοσίου Δικαίου,
Τομεάρχη Εξωτερικών ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Όπως είναι φυσικό, ο μέσος Έλληνας ανησυχεί αυτές τις μέρες πάνω από όλα για την έξαρση της πανδημίας και το κύμα ακρίβειας, τον χορό του οποίου σέρνουν οι λογαριασμοί του ρεύματος. Επειδή όμως μας νοιάζει και σε ποιον κόσμο θα ζήσουμε μετά, δεν πρέπει να είμαστε αδιάφοροι μπροστά στο κύμα επιθέσεων σε ελευθερίες και δικαιώματα που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Στο στόχαστρό της βρέθηκαν συνδικαλιστικά δικαιώματα, πάνω από όλα το δικαίωμα της απεργίας, η ελευθερία των συγκεντρώσεων, το δικαίωμα στην παιδεία, με αποκλεισμό από τα ΑΕΙ χιλιάδων παιδιών, η ελευθερία της έκφρασης, τόσο μέσω της προσπάθειας χειραγώγησης των ΜΜΕ όσο και με την πρόσφατη τροποποίηση του ποινικού κώδικα για τη διασπορά ψευδών ειδήσεων.

Πριν από λίγες μέρες, ο Μάκης Κουρής, μιλώντας για τον πόλεμο κατά του κορονοϊού, έγραφε εδώ: «Σε αυτόν τον πόλεμο δεν περισσεύει κανένας». Και πράγματι, όπως και για τα εθνικά θέματα έτσι και για την πανδημία θα έπρεπε όλες οι πολιτικές δυνάμεις να διαμορφώσουν ένα μέτωπο κοινών θέσεων, για να είναι και η κοινωνία ενωμένη. Αυτό ήταν το νόημα της πρότασης του Αλέξη Τσίπρα για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πράττει ακριβώς τα αντίθετα: Αρχικά, εξωραΐζοντας την κατάσταση, προανήγγειλε το «τελευταίο μίλι» της πανδημίας, καλλιεργώντας αδικαιολόγητη χαλαρότητα, ενώ σε δεύτερη φάση προσπαθεί να μεταθέσει τις μεγάλες ευθύνες του στους πολίτες, διχάζοντας και ανάγοντας σχεδόν τους ανεμβολίαστους σε εσωτερικό εχθρό. Σε χώρες όπως η Πορτογαλία, όπου ενωμένο το πολιτικό σύστημα προώθησε το εμβολιαστικό μήνυμα, και ο εμβολιασμός έφτασε στο ταβάνι, και τα λοιπά μέτρα (μάσκα, αποστάσεις) τηρούνταν και τηρούνται, και το εθνικό σύστημα υγείας ενισχύθηκε και, πάνω από όλα, η κοινωνία έμεινε όρθια και ενωμένη.

Διάλεξα να γράψω για ένα ζήτημα που δεν είναι στην επικαιρότητα πρώτης γραμμής, στο οποίο όμως η Νέα Δημοκρατία επέλεξε να ανατρέψει μια σπάνια πολιτική συναίνεση που είχε δημιουργηθεί για τα θεμελιώδη δικαιώματα. Η χώρα μας βρίσκεται στην κορυφή των παραβιάσεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δίπλα σε χώρες όπως η Τουρκία. Για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση, σε μια μοναδική κοινοβουλευτική πρωτοβουλία, που θα μπορούσε να μείνει ιστορική, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25, στη βάση πρότασης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατέθεσαν από κοινού την υπ’ αριθμ. 9/7/2020 πρόταση νόμου για τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Με την πρόταση αυτή η χώρα μας θα γλίτωνε εκατομμύρια αποζημιώσεων, καθώς θα αρχειοθετούνταν αμέσως το 1/3 από τις ανεκτέλεστες αποφάσεις και θα έμπαιναν στο αρχείο 600 σχεδόν από τις εκκρεμείς. Το σημαντικότερο, θα ευθυγραμμιζόμασταν πλήρως με τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό. Η Νέα Δημοκρατία, όμως, μολονότι θέλει να εμφανίζεται ως –δήθεν– μεταρρυθμιστική δύναμη, για λόγους που ανάγονται προφανώς στις αντιδράσεις της ακραίας δεξιάς πτέρυγάς της, τορπίλισε τη μεταρρύθμιση. Μετά από κρυφτούλι ενάμισι έτους, δήλωσε φανερά ότι εγκαταλείπει την πρόταση νόμου, λέγοντας ότι θα φέρει για ψήφιση μόνο μία από τις προβλέψεις της. Αυτό αποτελεί, ανάμεσα στα άλλα, κατάφορη παραβίαση του Συντάγματος, γιατί η κυβέρνηση δεν μπορεί να ματαιώσει τη συζήτηση μιας πρότασης νόμου όπου τη νομοθετική πρωτοβουλία είχαν βουλευτές. Ο πρόεδρος της Βουλής έχει βαρύτατη ευθύνη γιατί συναίνεσε σε αυτούς τους χειρισμούς.

Η Νέα Δημοκρατία, ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος της, δεν αντέχει την πολλή Δημοκρατία, έχει δυσανεξία σε ελευθερίες και δικαιώματα. Ένας λόγος ακόμη για να φύγει, το συντομότερο δυνατό.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ