Η αποκάλυψη των πρακτικών της Πενταμερούς του Κραν Μοντανά αφήνει έκθετες τις ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ στην Κύπρο
Γράφει ο
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Πρέσβυς ε.τ.
Εδώ και μερικές μέρες, η εφημερίδα «Φιλελεύθερος», η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Κύπρου, άρχισε να δημοσιεύει τα απόρρητα πρακτικά της Πενταμερούς του Κραν Μοντανά. Η τελευταία έλαβε χώρα το 2017 και άφησε πίσω της κατηγορίες, ιδιαίτερα από την ηγεσία του ΑΚΕΛ, ότι ήταν μια ευκαιρία για τη «λύση» του Κυπριακού, που «χάθηκε», με ευθύνη του Κυπρίου Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος από τότε, κατά το ΑΚΕΛ, επεδίωκε λύση δύο κρατών και ότι το είχε πει μάλιστα και στον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Τσαβούσογλου.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση του Κραν Μοντανά, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, σύμφωνα πάντα με το ΑΚΕΛ, είχε δήθεν τορπιλίσει μια «λύση» Διζωνικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, γιατί ήθελε να κερδίσει προηγουμένως τις εκλογές και να δεχθεί μετά «λύση» δύο κρατών.
Πρωτεργάτης στην αποκάλυψη των πρακτικών του Κραν Μοντανά είναι ο γνωστός δημοσιογράφος και ανταποκριτής τηλεοράσεων και εφημερίδων της Κύπρου και της Ελλάδος Μιχάλης Ιγνατίου, που ζει και εργάζεται στην Ουάσινγκτον. Έχει στο ενεργητικό του και πολλές άλλες, μεγάλες δημοσιογραφικές επιτυχίες, όπως, μεταξύ αυτών, απόρρητα έγγραφα που τεκμηριώνουν τον εγκληματικό ρόλο του Χένρι Κίσινγκερ στην τραγωδία της Κύπρου και έγγραφα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που τεκμηριώνουν το ιστορικό της παρεμβάσεώς του στην Ελληνική οικονομική κρίση του 2010 – 2015 και τον ρόλο ειδικότερα του Γιώργου Παπανδρέου.
Τα πρακτικά αναφέρονται στις συναντήσεις που είχε ο Γ. Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Τσαβούσογλου, με τον Κύπριο Πρόεδρο Αναστασιάδη, με τον τότε έλληνα υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και με όλους μαζί στο περίφημο τελευταίο δείπνο της Πενταμερούς, κατά το οποίο διαπιστώθηκε το ναυάγιο.
Τι αποκαλύπτεται από τα πρακτικά; Προφανώς, αυτό για το οποίο δεν έπρεπε λογικά από την αρχή να έχει κανένας καμιά αμφιβολία. Την ευθύνη για το ναυάγιο της Πενταμερούς την έχει αποκλειστικά η Τουρκική πλευρά. Η τελευταία όμως προσπάθησε, εντέχνως, και με τη συνενοχή του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες και του εκπροσώπου του για το Κυπριακό, Νορβηγού Άιντα, να επιρρίψει την ευθύνη στην «αδιαλλαξία» της Ελληνικής πλευράς και συγκεκριμένα του Κυπρίου Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και, κατά δεύτερο λόγο, του έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά.
Πώς έγινε δυνατή μια τέτοια λαθροχειρία και ένας τέτοιος εμπαιγμός από την Τουρκική πλευρά; Προφανώς, με τη συνενοχή, κατ’ αρχάς, όπως αναφέρθηκε, του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες και του εκπροσώπου του, αλλά και με τη σπουδή του ΑΚΕΛ να υιοθετήσει, να αναμεταδώσει και να καταστήσει θέση και πολιτική του αυτήν την προπαγάνδα. Με το ΑΚΕΛ συνέπλευσε περιέργως και η ηγεσία του ΔΗΣΥ, με επικεφαλής τον Αβέρωφ Νεοφύτου, που συναγωνίζεται σε ενδοτισμό και διεκδίκηση της Βρετανικής εύνοιας το ΑΚΕΛ, εν όψει και των Προεδρικών εκλογών του 2023.
Ο Βρετανικός παράγων ήταν και αυτός, βεβαίως, παρών στην Πενταμερή του Κραν Μοντανά, ως μία από τις τρεις (Ελλάδα, Τουρκία, Μεγάλη Βρετανία) Εγγυήτριες Δυνάμεις, αλλά και ως ο παρασκηνιακός μεγάλος σκηνοθέτης και χειραγωγός του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ Γκουτιέρες. Μέσα από τα πρακτικά αποκαλύπτεται το δόλιο παιχνίδι που έπαιξε η Τουρκική πλευρά για να αποσπάσει από την Ελληνική πλευρά και άλλες ακόμη παραχωρήσεις, χρησιμοποιώντας ως δέλεαρ την πρόθεσή της δήθεν να εξετάσει θετικά το θέμα των εγγυήσεων, περιλαμβανομένου του δικαιώματος μονομερούς στρατιωτικής επεμβάσεως, και το θέμα της Τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κύπρο, εάν η Ελληνική πλευρά επεδείκνυε καλή θέληση στο συνταγματικό θέμα. Εάν αποδεχόταν, συγκεκριμένα, την πλήρη πολιτική ισότητα, περιλαμβανομένης της εκ περιτροπής Προεδρίας, Τουρκικό βέτο σε όλα τα θέματα, με τη μορφή μιας ελάχιστης εγγυημένης Τουρκικής συμμετοχής σε κάθε απόφαση, τη λεγόμενη «ίση» μεταχείριση των υπηκόων της Ελλάδος και της Τουρκίας, δικαίωμα που πρακτικά θα σήμαινε ελεύθερη διακίνηση και εγκατάσταση στην Κύπρο όλων των Τούρκων υπηκόων, εφόσον οι Έλληνες υπήκοοι έχουν αυτό το δικαίωμα λόγω Ευρωπαϊκής Ενώσεως, και νέες Ελληνικές παραχωρήσεις στο εδαφικό.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου είχε αποκαλύψει από πριν στον Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ ότι η Τουρκία δεν συμφωνούσε ούτε με την κατάργηση των εγγυήσεων ούτε με την πλήρη αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων. Του είχε επιδώσει μάλιστα και γραπτώς τις Τουρκικές θέσεις, αλλά του είχε ζητήσει να τηρήσει απόρρητο το Τουρκικό έγγραφο, πράγμα το οποίο ο Αντόνιο Γκουτιέρες το έκανε, συμπράττοντας απροκάλυπτα στην παγίδευση της Ελληνικής πλευράς.
Η τελευταία, με την προσδοκία ότι η Άγκυρα δέχεται να συζητήσει την κατάργηση των εγγυήσεων και την πλήρη αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων, έδωσε κυριολεκτικά τα ρέστα της στο τραπέζι 2 των διακοινοτικών συνομιλιών. Αποδέχθηκε την πλήρη πολιτική ισότητα της Τουρκοκυπριακής μειοψηφίας του 18% με την Ελληνική πλειοψηφία του 80%, περιλαμβανομένης της εκ περιτροπής Προεδρίας και το Τουρκοκυπριακό βέτο σε όλα τα θέματα, με τη μορφή που αναφέρθηκε παραπάνω. Δεν αποδέχθηκε πλήρως την «ίση» δήθεν μεταχείριση των Ελλήνων και Τούρκων υπηκόων και έμεινε σε ασάφεια το εδαφικό, τα ποσοστά του οποίου είχαν, υποτίθεται, κατ’ αρχάς συμφωνηθεί.
Ο Νορβηγός εκπρόσωπος του Αντόνιο Γκουτιέρες, Έσπεν Μπαρθ Άιντα, οργίασε κυριολεκτικά σε βάρος της Ελληνικής πλευράς, διακινώντας την απάτη των υποτιθέμενων υποχωρήσεων της Τουρκικής πλευράς στα θέματα των εγγυήσεων και της παραμονής Τουρκικών στρατευμάτων και μετά τη λύση, προσπαθώντας να εξωθήσει την Πενταμερή Διάσκεψη σε Ελληνο-Τουρκική Συνάντηση Κορυφής των πρωθυπουργών των δύο χωρών. Συμμέτοχος και συνεργός στην εκστρατεία αυτή ο Γ. Γραμματέας του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού, που έσπευσε στην Αθήνα για να παρακάμψει τον ανεπιθύμητο Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και να πείσει τον έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να σπεύσει στο Κραν Μοντανά και να συναντηθεί με τον Τούρκο ομόλογό του για να μη χαθεί η «ευκαιρία» για «λύση» του Κυπριακού.
Η Κύπρος διέτρεξε τότε τον κίνδυνο να υποστεί τη δική της «Συμφωνία των Πρεσπών». Διεσώθη μόνο από την Τουρκική αδιαλλαξία. Ο Τούρκος πρωθυπουργός Γιλντιρίμ, που ήταν, βεβαίως, ενήμερος για το ποιες ήταν, πράγματι, οι Τουρκικές θέσεις για τα θέματα των εγγυήσεων και της παραμονής Τουρκικών στρατευμάτων και μετά τη «λύση» έπεισε τον έλληνα ομόλογό του ότι δεν ήταν ακόμη ώριμες οι συνθήκες για να έχουν μια τελεσφόρα συνάντηση.
Στο τελευταίο δείπνο της Πενταμερούς, όταν όλοι οι πρωταγωνιστές συγκεντρώθηκαν γύρω από το τραπέζι και κλήθηκαν να αποσαφηνίσουν τη θέση τους, ο Τσαβούσογλου δήλωσε ωμά ότι δεν τίθεται θέμα πλήρους καταργήσεως των εγγυήσεων, σε περίπτωση «λύσεως», αλλά επανεξετάσεώς τους σε 15 χρόνια, μετά από τρεις Προεδρίες, και ότι δεν μπορούν να αποχωρήσουν επίσης πλήρως τα κατεχόμενα στρατεύματα, αλλά να μειωθούν σ’ έναν συμφωνημένο αριθμό.
Μετά τη δήλωση αυτή, πώς ήταν δυνατό ηγεσίες Ελληνικών – Κυπριακών κομμάτων να εξακολουθούν να επιρρίπτουν ευθύνες στον Κύπριο Πρόεδρο, που προέβη στην πραγματικότητα και σε νέες απαράδεκτες υποχωρήσεις στην Πενταμερή του Κραν Μοντανά;
Η απάντηση στο ερώτημα δείχνει το πρόβλημα που υπάρχει με την ηγεσία του ΑΚΕΛ, αλλά και με εκείνη του ΔΗΣΥ. Επιρρίπτουν ευθύνες στην Ελληνική πλευρά γιατί θέλουν να συνεχισθεί η χρεοκοπημένη, αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική που υποστηρίζουν για «λύση» διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Τα ίδια υποστηρίζουν ακόμη και μετά την ξεκάθαρη εγκατάλειψη από τον νέο Τουρκοκύπριο ηγέτη Ερσίν Τατάρ της λεγόμενης διζωνικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα. Ζητά απροκάλυπτα «λύση» δύο ίσων κρατών και δηλώνει ότι δεν θα δεχθεί να πάει σε νέες συνομιλίες, παρά μόνο πάνω σε αυτήν τη βάση. Χρησιμοποιεί γι’ αυτό ως μοχλό διασπάσεως των Ελληνοκυπρίων και εκβιασμού τον εποικισμό της Αμμοχώστου.
Το εσωτερικό, δυστυχώς, μέτωπο στην Κύπρο δεν έχει πάρει ακόμη τα μηνύματα και δεν έχει εναρμονισθεί με τις νέες στρατηγικές εξελίξεις που συντελούνται στην περιοχή και ευνοούν καθοριστικά την Κύπρο. Ο Κυπριακός λαός έχει πάρει το μήνυμα και απορρίπτει με μεγάλη πλειοψηφία, όπως προκύπτει από δημοσκοπήσεις, αυτοκτονικές λύσεις τύπου Διζωνικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα. Απομένει στις ηγεσίες των δύο παραπάνω κομμάτων να συναισθανθούν τις ευθύνες τους ή να ηττηθούν πολιτικά. Οι αποκαλύψεις των απορρήτων πρακτικών του Κραν Μοντανά τις αφήνουν έκθετες.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: kathimerini.gr