Θρακιώτικα: Μπάτε, σκύλοι…
Στη Θράκη, τα «εξωτικά» φρούτα που ευδοκιμούν δεν τα λες… και εξωτικά (με την καλή έννοια). Είναι λίγο ό,τι να ’ναι, αλλά αυτό, τελικά, είναι και το μυστικό της επιτυχίας τους – αφού συνεχίζουν να ευδοκιμούν…
Είναι, λέει, ένας δημοτικός σύμβουλος στην Τουρκία, με το κόμμα του Ερντογάν, το ΑΚΡ, (ναι, αυτοί δεν κοροϊδεύονται μεταξύ τους), ο οποίος είναι εκπρόσωπος του παραρτήματος Προύσας του αλυτρωτικού Συλλόγου Αλληλεγγύης «Τούρκων Δυτικής Θράκης» και δηλώνει «Δυτικοθρακιώτης» και «Τούρκος».
Πρόκειται για τον Ισμαήλ Χαγιάτ, ο οποίος κατέβασε ψήφισμα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Οσμάνγκαζι –που ψηφίστηκε, μάλιστα, από όλες τις παρατάξεις–, εκφράζοντας τη διαμαρτυρία του για τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη…
Στο ψήφισμα ο συντάκτης ενημερώνει λέγοντας τα εξής: «Προσπαθούν (ΗΠΑ και Ελλάδα) να θέσουν υπό παρακολούθηση τα Στενά και το Αιγαίο, στήνουν μια νέα γραμμή μεταξύ Αλεξανδρούπολης, Βουλγαρίας και Ρουμανίας και προσπαθούν να υποβιβάσουν την στρατηγική αξία των Στενών. Υπό το πρίσμα αυτών των λόγων, η βάση που θα δημιουργήσουν στην περιοχή η Ελλάδα και οι ΗΠΑ θα έχει αρνητικές συνέπειες τόσο για την Τουρκία όσο και για τους ‘‘Τούρκους της Δυτικής Θράκης’’. Με αυτόν τον τρόπο οι ΗΠΑ και η Ελλάδα θα συνεχίσουν να παραβιάζουν τα δικαιώματα των ‘‘Τούρκων της Δυτικής Θράκης’’ που απορρέουν από τη Λωζάννη. Εμείς θα συνεχίσουμε να δίνουμε αυτόν τον δίκαιο αγώνα σε κάθε πλατφόρμα, μέχρι να κερδίσουμε τα δικαιώματά μας. Ως ‘‘Τούρκοι της Δυτικής Θράκης’’ καταδικάζουμε έντονα την, κατά παράβαση νόμων και συνθηκών, ίδρυση στρατιωτικής βάσης στην περιοχή της
Αλεξανδρούπολης από τις ΗΠΑ»…
Αυτή, βεβαίως, η παράνοια δεν δημιουργήθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ήταν το σωτήριο έτος 2011, όταν οι Δήμοι Οσμάνγκαζι και Αρριανών αδελφοποιήθηκαν με… συνοπτικές διαδικασίες. Πήγε ο τότε δήμαρχος Αρριανών Ιμπραήμ Σερίφ στον τουρκικό δήμο και καθώς είχε μαζί του την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου υπογράφηκε μεταξύ των δύο δημάρχων πρωτόκολλο αδελφοσύνης…
Κάπως έτσι ξεκίνησαν και οι… αδελφικές σχέσεις μεταξύ των δύο δήμων. Και κάπως έτσι φτάσαμε ως εδώ…
Έλλη Μητακίδου
ΤΟ ΠΑΡΟΝ