Εξομολογήσεις του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου
Από τα χρόνια της νιότης του…
-Όλοι ονειρευόμασταν έναν νέο κόσμο ειρήνης, δικαιοσύνης, ελευθερίας…
-«Θεέ μου, ελευθέρωνέ με από τον εαυτό μου και δώσε με στον εαυτό Σου»
«Στο Β’ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών ήμασταν μεγάλη συντροφιά. Δεν είχα ανάμειξη στα πολιτικά. Προσωπικά διατήρησα πάντοτε καλές σχέσεις με εκείνους τους συνομήλικούς μου οι οποίοι είχαν διαφορετικές κοσμοθεωρητικές πεποιθήσεις. Ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι ήταν αντίπαλοι. Όλοι ονειρευόμασταν έναν νέο κόσμο ειρήνης, δικαιοσύνης, ελευθερίας.
Αυτόν τον νέο κόσμο άλλοι πίστευαν ότι θα τον έβρισκαν στην κομμουνιστική ιδεολογία και άλλοι πιστεύαμε ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί όχι με τη σύγκρουση, αλλά με τη βίωση της χριστιανικής παραδόσεως, της δικαιοσύνης και της αγάπης. Πήρα τον δεύτερο δρόμο, πιστεύοντας σε μια καινούργια κοινωνία που δεν θα στηριζόταν στην εξουδετέρωση του άλλου, του ‘‘κακού’’, αλλά στην εξουδετέρωση του κακού που υπάρχει μέσα μας, του αλαζονικού εγωισμού. Μια δέηση αντιπροσωπευτική των εφηβικών εκείνων χρόνων, στην οποία επανήλθα συχνά, ήταν: ‘‘Θεέ μου, ελευθέρωνέ με από τον εαυτό μου και δώσε με στον εαυτό Σου’’.
Θυμάμαι ακόμα ότι στις δυο τελευταίες τάξεις του γυμνασίου ένας συμμαθητής μας, πολύ έξυπνο παιδί, ο Γ.Κ., εκπροσωπούσε την απέναντι σε σχέση με την Εκκλησία πλευρά. Μετά το τέλος του γυμνασίου χάσαμε τελείως επαφή. Πέρασαν περίπου εξήντα χρόνια. Το 2008 χρειάσθηκε να μεταβώ στη Βοστόνη για ένα σοβαρό οφθαλμολογικό πρόβλημα. Την ώρα της αναμονής για μια μικρή επέμβαση, ακούω δίπλα μου μια συζήτηση στα ελληνικά. Γυρίζω, ήταν ο Γ.Κ. με τη γυναίκα του.
Συγκινηθήκαμε κι οι δυο. Είχε αλλάξει το επώνυμό του, είχε γίνει καθηγητής σε αμερικανικό πανεπιστήμιο. Επιστρέφοντας στο αεροπλάνο, σκεπτόμουν τους δυο διαφορετικούς δρόμους που ακολουθήσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες. Ο ένας στις φτωχογειτονιές της Αφρικής και της Αλβανίας, ο άλλος στη μητρόπολη του καπιταλισμού. Βεβαίως, έχω γνωρίσει και ιδιαίτερα εκτιμήσει περιπτώσεις επιφανών ή λιγότερο γνωστών αριστερών που έδειξαν μεγάλη συνέπεια, ακολουθώντας τις αρχές τους, και μάλιστα υπέφεραν αδικίες και διώξεις για τις ιδέες τους».
* (Από το βιβλίο «Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος πορευόμενος», το οποίο κυκλοφόρησε την Παρασκευή από τις Εκδόσεις Πατάκη)
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ