Μάκης Κουρής: Η προστασία της ζωής είναι πάνω από όλα
-Αυτή είναι η αποστολή όλων των πολιτικών δυνάμεων, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, απέναντι στον εισβολέα, τον κορονοϊό, που τον έχουν αφήσει ασύδοτο
Είναι η ώρα των πολιτικών μας. Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Δεν πρέπει να χαθεί ούτε ένα λεπτό.
Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω από όλα.
Με κάθε τρόπο πρέπει να προστατευθεί. Με κάθε θυσία.
Με όποιο κόστος…
Η ζωή του πολίτη είναι ανεκτίμητη… Δεν αποτιμάται…
Η χώρα μας, και η κάθε χώρα, χωρίς πολίτες δεν μπορεί να υπάρξει, να λειτουργήσει. Και, πρωτίστως, οι πολίτες είναι οι προστάτες της. Αυτοί που κρατάνε μέρα – νύχτα βάρδια απέναντι σε όποιον την επιβουλεύεται. Με πρώτο τον γείτονά μας, που δεν κρύβει τις προθέσεις του. Κάθε μέρα «φροντίζει» να μην τις ξεχνάμε…
Εδώ και δύο χρόνια έχει εισβάλει ο εισβολέας. Ο πολύ γνωστός μας πλέον κορονοϊός, που ήρθε με το δρεπάνι του, δεν βρήκε αντίσταση και σπέρνει τον θάνατο, όσο κι αν η χώρα μας στήνει αναχώματα, προσπαθώντας να περιορίσει τη δράση του με κάθε τρόπο. Τα κρούσματα αυξάνονται με… γεωμετρική πρόοδο και κάθε μέρα προστίθενται νέες ανθρώπινες απώλειες. Το δρεπάνι του θερίζει…
Κάθε μέρα αυξάνει ο αριθμός των κρουσμάτων και κάποιοι μιλούν ακόμα και για τριψήφιο αριθμό νεκρών, ενώ οι δυνατότητες των νοσοκομείων μας ήδη έχουν περιοριστεί. Και αυτό συμβαίνει σε όλες τις χώρες, όχι μόνο της Ευρώπης. Παντού, σε Δύση και Ανατολή.
Ο εισβολέας παραμένει ασύλληπτος…
Τα λόγια περιττεύουν πια…
Είμαστε στο και πέντε, πέραν της δωδεκάτης…
Είναι η ώρα της μαζικής αντίδρασης στον κορονοϊό.
Η προστασία της ζωής είναι πάνω από όλα…
Μέτωπο όλων των πολιτικών δυνάμεων πρέπει να δημιουργηθεί εδώ και τώρα. Να αυξηθούν τα μέτρα προστασίας του λαού από τον κορονοϊό, ώστε να μη βρίσκει τον πολίτη ανοχύρωτο, ευάλωτο. Με δεδομένες και τις εκτιμήσεις ότι έρχεται νέο κύμα του θανατηφόρου ιού.
Τον άνθρωπο υπηρετούν οι πολιτικές δυνάμεις…
Αυτή είναι η καίρια αποστολή τους.
ΥΓ.: Ήδη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παρατηρητής» της Θράκης, επισήμανε ότι ο πρωθυπουργός «αντί να επιδιώκει, σε μια στιγμή αγωνίας και φόβου, την ενότητα της κοινωνίας και στοιχειώδη συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων, καταφεύγει στο τελευταίο καταφύγιο των ενόχων, στον διχασμό».