ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ. Αφηγήματα καραντίνας
Συγγραφέας
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΟΥΤΖΗΣ
Τι φταίνε οι κοράκοι που κλείσανε τα κομμωτήρια; Γιατί ο αξιότιμος Γεώργιος Ζ. αρνείται να αποδημήσει εις Κύριον; Τι έκανε η γάτα τη βραδιά της Ανάστασης; Πώς τα περνάνε οι γυρολόγοι της γνώσης και πώς τη βγάζουν οι ανάξιοι εραστές; Ποιον κωδικό μετακίνησης στέλνουμε για την ξεματιάστρα;
Πενήντα τέσσερις μέρες εσώκλειστοι σε μια ξαφνική και πρωτόφαντη μεταβολή, μέσα στην εκρηκτική παραζάλη της Άνοιξης.
Πενήντα τέσσερα αφηγήματα καραντίνας σε ένα ημερολόγιο εγκλεισμού, που γράφτηκε ως αντικλείδι ελευθερίας.
Απόσπασμα Βιβλίου
Ο τελευταίος καφές
Μέρα Τρίτη
«Κάθε Παρασκευή, κατά το μεσημέρι, συνηθίζω να πηγαίνω στο καφενεδάκι της πλατείας. Θα ήταν ωραία αν μπορούσες να έρθεις καμιά φορά να τα πούμε».
Της το ανέφερε σε μία από κείνες τις αμήχανες συζητήσεις τους που κάνανε στο πόδι. Το γυρόφερνε από καιρό στο μυαλό του, αλλά δεν είχε κατορθώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή να βάλει σε μια σωστή σειρά τις λέξεις και να τις ξεστομίσει, χωρίς να τραυλίσει από νευρικότητα.
Κατά βάθος το ’ξερε πως δεν υπήρχε περίπτωση εκείνη να εμφανιστεί, κι ας είχε γείρει το κεφάλι της χαμογελαστά στο άκουσμα της πρότασης, σαν μια υπόσχεση θαρρείς, σαν να ’θελε κι η ίδια να πείσει τον εαυτό της ότι υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να πάει.
Ήταν όμως ευχαριστημένος που βρήκε το θάρρος επιτέλους να της το προτείνει.
Κι οι σποραδικές, ως τότε, επισκέψεις του στο καφενεδάκι τα μεσημέρια της Παρασκευής γινήκανε μόνιμες.
Έπαιρνε τον φορητό υπολογιστή και την εφημερίδα του – πρέπει να ήταν από τους τελευταίους ανθρώπους της γενιάς του που διαβάζανε ακόμα εφημερίδα –, παράγγελνε τον καφέ του – ελληνικό μέτριο σε μικρό φλιτζάνι – και καθότανε μόνος σε μια γωνιά, άλλοτε πληκτρολογώντας επαγγελματικές αναφορές, άλλοτε κάνοντας διάφορα τηλεφωνήματα που εκκρεμούσανε από καιρό, κι όποτε δεν είχε διάθεση για δουλειά βύθιζε τη μύτη του στην τυπωμένη επικαιρότητα.
Γίνηκε αυτή η παρασκευιάτικη συνήθεια μια μικρή, πολύτιμη όαση μέσα στην εβδομάδα του, από αυτές που σε κρατούνε ζωηρό και ισορροπημένο.
Κι αν καμιά φορά ήταν βαρύθυμος ή ταλαιπωρημένος και δεν το αποφάσιζε να κατηφορίσει προς το καφενεδάκι, ήταν η προσμονή μήπως κι εμφανιστεί εκείνη που τον παρακινούσε να βγει και ν’ αναπνεύσει.
Έτσι βαρύς ήταν και σήμερα, στο ενδεχόμενο να βγει και να συγχρωτιστεί με τους υπόλοιπους θαμώνες, μέσα σ’ αυτή την τρέλα του κορονοϊού. Κέρδισε όμως η προσδοκία· άλλωστε μπορούσε να πάρει την εφημερίδα του και να καθίσει στο παγκάκι παραπέρα, όπως και έκανε εντέλει.
Μα εκείνη, για μία Παρασκευή ακόμη, δεν εμφανίστηκε.
Κι έμελλε να ’ταν η τελευταία Παρασκευή που ήταν ανοιχτό το καφενεδάκι της πλατείας, μέχρι να βγει νεότερη ανακοίνωση απ’ τις Αρχές.
Διαβάστε όλο το απόσπασμα ΕΔΩ
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Λευτέρης Κουγιουμουτζής γεννήθηκε και ζει στην Κρήτη. Είναι καθηγητής μαθηματικών. Χρονογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα (κυρίως στην Εφημερίδα των Συντακτών). Χρονογραφήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε εγχειρίδια διδασκαλίας για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας.
Κατηγορία: Ελληνική Πεζογραφία
ISBN: 978-960-04-5199-