Μαρίνα Αμπράμοβιτς: Βλέπω τον θάνατο ως μια αρχή για κάτι άλλο…
-Ζω με τρεις Μαρίνες…
«Είμαι απίστευτα ρομαντική. Υποφέρω για χάρη του έρωτα. Είμαι συναισθηματική. Κλαίω. Για μένα μια ταινία δεν είναι καλή αν δεν με κάνει να κλάψω. Ναι λοιπόν! Υπάρχει και η Μαρίνα που τρώει σοκολάτες και που έχει την τάση να τεμπελιάζει. Μερικέ φορές νομίζω ότι δουλεύω πολύ επειδή είμαι τεμπέλα. Είναι ένας τρόπος για να πολεμήσω την τεμπελιά μου. Κι αυτή είναι η αδύναμη Μαρίνα.
Υπάρχει βεβαίως και η άλλη Μαρίνα. Εκείνη που τα καταφέρνει σε όλα. Και οι δυο ζουν μαζί μου, συντροφιά με μια τρίτη. Την ηρωική. Εκείνη που κατάγεται από ηρωικούς γονείς (σ.σ.: ήταν παρτιζάνοι), που ξεπερνά όλα τα εμπόδια, που παίρνει ρίσκο. Έμαθα να αγαπώ και τις τρεις όσο μεγαλώνω για να έχω εσωτερική ηρεμία. Έτσι είμαστε όλοι. Έχουμε καλές και κακές πλευρές, δυνατότητες και αδυναμίες. Κι είναι πιο δύσκολο να αποκαλύπτεις πλευρές σου για τις οποίες ντρέπεσαι, αλλά αν δείχνεις τον πραγματικό σου εαυτό δένεσαι περισσότερο με τον κόσμο.
Τον Νοέμβριο γίνομαι 75 ετών και θέλω να ζήσω όσο καλύτερα μπορώ μέχρι να πεθάνω. Όσο για το ‘‘After life’’ αφορά το ενδιαφέρον μου να μάθω τι υπάρχει μετά τη ζωή. Δεν βλέπω τον θάνατο ως ένα τέλος, αλλά ως μια αρχή για κάτι άλλο. Πιστεύω ότι όταν πεθαίνουμε συναντούμε το φως και όχι το σκοτάδι. Προς το παρόν πάντως απολαμβάνω τη ζωή περισσότερο από ποτέ».
Υπογραφή: Μαρίνα Αμπράμοβιτς, ιέρεια της performance art