Η γεωγραφική μας θέση

Είναι δύσκολες οι μέρες και δεν φταίνε μόνο τα καιρικά και φυσικά φαινόμενα. Απλώς, τα τελευταία εντείνουν την ήδη επιβαρυμένη ατμόσφαιρα.
Γιατί δεν χρειάζεται να ζεις στην Κρήτη, την Αττική ή την Εύβοια για να αισθάνεσαι «βαριά καρδιά», που συνήθως προκαλείται από τον φόβο, την ανασφάλεια και την αίσθηση του αδιεξόδου… Ενίοτε και από ενσυναίσθηση.

Περισσότερο θυμίζει μια κατάσταση που τείνει να παγιωθεί… ανεξαρτήτως γεωγραφικής θέσης.
Και η Θράκη γνωρίζει από «βαριά καρδιά». Κι ας μην έχει να αντιμετωπίσει τον εγκέλαδο ή τη σφοδρότητα του καιρού, καθώς «την αγαπάει ο Θεός», όπως συνηθίζουν να λένε οι παλιοί, χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν ότι και «σείεται» και «χτυπιέται» συνεχώς, από παντού…

Αφηρημένοι…

Έθνος ανάδελφο, αλαφροΐσκιωτο, διαιρεμένο, υπερβολικό και ατίθασο. Μερικοί από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους επιθετικούς προσδιορισμούς που μας ακολουθούν και λίγο ως πολύ τους αποδεχόμαστε…

Τώρα τελευταία, ωστόσο, θα πρέπει να κολλήσουμε ακόμη έναν χαρακτηρισμό. Έθνος… αφηρημένο.

Σου λένε οι σεισμολόγοι «το είχαμε πει πως ενεργοποιήθηκε το νότιο τόξο» και μένουν «παγωτό» οι ενδιαφερόμενοι… «Μα, πότε το είχαμε πει;», αναρωτιούνται οι Κρητικοί (και όχι μόνο), χαμηλοφώνως… Διότι, υπάρχει και η περίπτωση, την ώρα της… παράδοσης, να κοιτάζαμε όλοι έξω από το παράθυρο…

Σου λένε οι πολιτικοί: «Μα, γιατί ανησυχείτε, αφού εμείς δεν μιλάμε για απευθείας εκλογή μουφτή, αλλά για εκλογή μέσω επιτροπής εκλεκτόρων»…

Σε αυτήν την περίπτωση η… παράδοση είναι «εμπλουτισμένη». Κοινώς, το είχαμε πει σε προηγούμενο μάθημα ότι έχει τεθεί το ζήτημα της εκλογής και τώρα έχουμε πάει στο επόμενο κεφάλαιο, υπό τον γενικό τίτλο «Μέτρα και δράσεις για να μείνουμε όλοι ευχαριστημένοι» (σε ελεύθερη μετάφραση).

Είτε από το παράθυρο είτε από την πόρτα, ένα είναι το σίγουρο: Αυτοί… πηδούν κεφάλαια, εμείς καλούμαστε να πηδήξουμε… ρήγματα. Πόση τύχη να έχουμε (εμείς);

Όπως και με το τόξο, έτσι και με το μουφτειακό, η τακτική είναι ίδια. Να σερβιριστεί το γεγονός, πλαγίως.

Στην Κρήτη με τη μέθοδο «πού πας, ρε Παπαδόπουλε;»…

Στη Θράκη με την, ερντογανικής αντίληψης, συμφωνία «win – win». Συρόμαστε σε διαπραγμάτευση για ένα θέμα που δεν θα έπρεπε να είναι θέμα… διαπραγμάτευσης…
(Ναι, ντε! Συμβιβασμός…)

Η βάση…

Για να θυμίσουμε, ήταν το 2018, όταν ο Τσίπρας… μερακλώθηκε. Τότε, με τις αλλαγές για τη σαρία, προσπάθησε να περάσει και το θέμα εκλογής μουφτή. Τελικά δεν το προχώρησε (ήταν και όλα τα άλλα μέτωπα ανοιχτά και… ετοιμόρροπα)…

Αλλά φαίνεται πως έθεσε… τις βάσεις!

Πάντως, ο Μητσοτάκης, τον Φεβρουάριο του 2020, σε ομιλία του από την Κομοτηνή, είχε μιλήσει για ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, την οποία, όπως τόνισε, «θα πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού και να μείνει έξω από τις αντιπαραθέσεις που προκαλεί η αύξηση της έντασης από την πλευρά της Τουρκίας, καθώς όλα τα ζητήματα που αφορούν τη μουσουλμανική μειονότητα ρυθμίζονται από τη Συνθήκη της Λωζάννης».

Μεγάλη εμπιστοσύνη της είχε της Συνθήκης…

Το σίγουρο είναι ότι δεν είπε πουθενά «αν δεν ρυθμίζεται να… την αναθεωρήσουμε»…

Γι’ αυτό –αν μη τι άλλο– προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η Διακομματική Επιτροπή για την Ανάπτυξη στη Θράκη εργάστηκε επί του συγκεκριμένου θέματος και μάλιστα εν κρυπτώ.

Και όταν το πράγμα διέρρευσε, βγήκαν οι… παπαγάλοι και το έπιασαν από τη μέση (δαχτυλίδι). Εισήγαγαν τη λέξη «εκλογή» σαν να μην… τρέχει τίποτα. Λες και το είχαμε σκεφτεί, το αφήσαμε για να κάνουμε διάλειμμα (καφέ, τσιγάρο, τουαλέτα κ.λπ.) και επιστρέφοντας θέσαμε το ζήτημα σε πιο… συμφέρουσες βάσεις.

Άλλες βάσεις αυτές…

Πλασάρισμα

Ήρθε και ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής στην Αλεξανδρούπολη, για να ενισχύσει το «πλασάρισμα»… Ο κ. Κατρούγκαλος διαβεβαίωσε το… φιλοθεάμον κοινό ότι δεν πάμε σε απευθείας εκλογή, αλλά στη σύσταση επιτροπής εκλεκτόρων, αφού πρώτα επανέλαβε κάνα δυο φορές το… πρωτόγνωρο περί «ιστορικής μειονότητας», έτσι για να μας μπάσει στο «κλίμα», και συνέχισε να διαφημίζει τη… δουλίτσα της επιτροπής.

Οι νοήμονες αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται περί δυσφήμισης…

Και αν πρέπει να συνεχίσουμε με… λογικές ακολουθίες, τότε καλό θα είναι να σταματήσει εδώ το αστείο.

Διότι από επιτροπές… ξέρουμε.

Αυτές δεν… ξέρουν, όπως αποδεικνύεται περίτρανα από τη Διακομματική…

Γλώσσα

Αυτά που δεν είπε ο Κατρούγκαλος τα… έγραψε με δελτίο Τύπου, που δημοσιοποίησε, ο ΣΥΡΙΖΑ Έβρου, το οποίο και υιοθέτησαν μερικά ΜΜΕ της περιοχής. Οι συντάκτες του έκαναν λόγο για «μουσουλμανική κοινότητα στη Θράκη»…

Όπως γίνεται αντιληπτό, η χρήση του νομικού όρου «κοινότητα» δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα (μέχρι τώρα) στη Θράκη, όπως ορίζεται, δηλαδή (μέχρι τώρα), από τη Συνθήκη της Λωζάννης…

Το θέμα πήρε διαστάσεις και τα ΜΜΕ που δημοσιοποίησαν αυτούσιο το κείμενο του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ άλλαξαν την επίμαχη λέξη.

Ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ πάντως δεν έκανε… τον κόπο.

Γεγονός που… επικαιροποιεί τις θέσεις και τις προθέσεις του πρώην κυβερνώντος κόμματος.

Μελέτη του… ’90

Και είναι και η «μελέτη» από το ΕΛΙΑΜΕΠ, που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, η οποία ενισχύει την αντίληψη της… Αντουανέτας.

Διότι, όταν η έρευνα ψάχνει να απαντήσει στο ερώτημα «κατά πόσο η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μέσω των πολιτικών περιφερειακής ανάπτυξης και της έμφασης στα ανθρώπινα δικαιώματα, προωθεί την ενσωμάτωση των μειονοτήτων στο τοπικό περιβάλλον, καθώς επίσης και τη συνεργασία μεταξύ μειονοτήτων και πλειοψηφιών, συμβάλλοντας έτσι στην εξασθένηση της εθνικιστικής αλληλεγγύης και απομόνωσης και στις δύο πλευρές;», τότε αντιλαμβάνεται κανείς και τη… λάθος βάση και την… τζάμπα (;) δουλίτσα.

Όταν το ζητούμενο είναι η «ενσωμάτωση» –αποδέχεσαι a priori, δηλαδή, πως πρόκειται για μιαoμάδα που είναι αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα, μόνο και μόνο για να καταλήξεις στο… ήδη συμπέρασμα περί «εθνικιστικής αλληλεγγύης και απομόνωσης»– τότε η παρωχημένη λέξη που επιλέγεις απλώς υπογραμμίζει την «καθισμένη» αντίληψή σου για το αντικείμενο που ερευνάς…

Φρέσκα πράγματα

Εν τω μεταξύ, στις 8 Οκτωβρίου, 50 τούρκοι δικηγόροι, μέλη της οργάνωσης Hukuk ve Fikir Platformu, με πρόεδρο τον Φαρούκ Κελεστιμούρ, πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας μπροστά από την ελληνική πρεσβεία στην Άγκυρα, καταγγέλλοντας «τις παραβιάσεις δικαιωμάτων κατά της ‘‘τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης’’» τονίζοντας ότι «η ‘‘Δυτική Θράκη’’ τον 21ο αιώνα έγινε συνώνυμη με μια περιοχή που αρνείται και απαγορεύει την ‘‘τουρκική ταυτότητα’’». Το φωτογραφικό υλικό που συνόδευε τη διαμαρτυρία, απολύτως κατατοπιστικό: Μεταξύ των ανθρώπων και η… σημαία της «Ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης»…

Τουλάχιστον, αυτοί λένε τα πράγματα με το όνομά τους, σήμερα…

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ