Σπ. Λιβανός στο “Π”: Η παράνομη αλιεία των Τούρκων στο Αιγαίο αποτελεί ζήτημα εφαρμογής της νομοθεσίας της ΕΕ
-Δεν είναι διμερές ζήτημα Ελλάδας – Τουρκίας
Του
ΣΠΗΛΙΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ
Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,
Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας
Η τουρκική παράνομη και λαθραία αλιεία στο Αιγαίο παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Η έκνομη δραστηριότητα των τουρκικών αλιευτικών σκαφών, εκτός των ελληνικών και άρα των κοινών μας ευρωπαϊκών χωρικών υδάτων, αναδεικνύεται σε μείζον πρόβλημα για την ίδια την ΕΕ.
Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για διμερές ζήτημα Ελλάδας – Τουρκίας, αλλά για ζήτημα εφαρμογής της νομοθεσίας της ΕΕ και με αυτό το σκεπτικό το έθεσα στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας και Αλιείας της Ένωσης την προηγούμενη Δευτέρα.
Το φαινόμενο εξελίσσεται σε πηγή αυξανόμενης ανησυχίας καθώς οι Τούρκοι χρησιμοποιούν πρακτικές που όχι μόνο υπονομεύουν τη βιωσιμότητα των ιχθυαποθεμάτων μας και τους συλλογικούς ευρωπαϊκούς στόχους που έχουμε θέσει στην Κοινή Αλιευτική μας Πολιτική, αλλά έρχονται σε αντίθεση με τις βασικές αξίες της ΕΕ και ιδιαίτερα τις αρχές των σχέσεων καλής γειτονίας, οι οποίες έχουν θεμελιώδη σημασία για την Ένωση και τις σχέσεις της με τρίτες χώρες.
Δεν είναι τυχαίο ότι από το 2017 υπήρξαν περισσότερες από 3.000 υποθέσεις που κοινοποιήθηκαν από τις ελληνικές αρχές στην αρμόδια επιτροπή της ΕΕ.
Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει λάβει σημαντικά μέτρα για την προστασία των ιχθυαποθεμάτων, εφαρμόζοντας τη νομοθεσία της ΕΕ και δημιουργώντας εκτεταμένες προστατευόμενες περιοχές. Πρόσφατα, ο έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μαζί με τον Πρόεδρο Μακρόν και τους ομολόγους του στην ΕΕ, στη συνάντηση της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) στη Μασσαλία, δεσμεύτηκε να κηρύξει το 30% των ελληνικών υδάτων ως θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές, το ένα τρίτο των οποίων –δηλαδή το 10% των ελληνικών υδάτων– θα είναι περιοχές πλήρους απαγόρευσης, δηλαδή απαγορευτικά αποθέματα, για τον τερματισμό της υπεραλίευσης και την εξάντληση των αποθεμάτων ιχθύων.
Οι προσπάθειές μας όμως παρεμποδίζονται από τη συστηματική τουρκική Παράνομη, Λαθραία και Άναρχη (ΠΛΑ) αλιεία στα ελληνικά ύδατα. Υποβάλλει τους έλληνες και τους ευρωπαίους αλιείς σε παράνομο ανταγωνισμό, κατάσταση η οποία επιδεινώνεται περαιτέρω από το γεγονός ότι τα τουρκικά αλιευτικά σκάφη δεν τηρούν τους κανονισμούς, τα πρότυπα και τους περιορισμούς που ισχύουν για τα αλιευτικά σκάφη της ΕΕ.
Δεδομένου του μεγέθους της εν λόγω θαλάσσιας περιοχής, είναι προφανές ότι η συνεχής αποτροπή και καταστολή της παράνομης τουρκικής δραστηριότητας υπερτονίζει τις επιχειρησιακές μας δυνατότητες. Επιπλέον, οι περισσότεροι εθνικοί πόροι της Ακτοφυλακής αφιερώνονται στην πρόληψη δικτύων εμπορίας ανθρώπων και της παράτυπης μετανάστευσης μέσω της διαδρομής του Αιγαίου Πελάγους, γεγονός που δυσχεραίνει περαιτέρω τις προσπάθειές μας.
Οι τουρκικές αρχές ειδοποιούνται συνεχώς σχετικά με τις παράνομες δραστηριότητες των σκαφών με τουρκική σημαία μέσω διμερών δηλώσεων και ειδοποιήσεων, ωστόσο οι κλήσεις μας δεν έχουν ληφθεί υπόψη.
Δυστυχώς, η συμπεριφορά της Τουρκίας όχι μόνο παραμένει αμετάβλητη, αλλά το τελευταίο διάστημα η γειτονική χώρα έχει κλιμακώσει τις προκλήσεις της, προκαλώντας άμεσα την αξιοπιστία και την αποφασιστικότητα της ΕΕ να προστατεύσει τα συμφέροντά της και τα δικαιώματα των πολιτών της.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να επιτύχουμε πρόοδο.
Αυτό ζήτησε η χώρα μας από την ΕΕ, να εφαρμόσει τον κανονισμό και να στείλει στην Τουρκία τις κατάλληλες ειδοποιήσεις. Και εάν η Τουρκία δεν απαντήσει, τα τουρκικά σκάφη που ασχολούνται με την ΠΛΑ αλιεία να υποστούν τις συνέπειες που ορίζει το άρθρο 27 του κανονισμού. Θα πρέπει, δηλαδή, να συμπεριληφθούν στον κοινοτικό κατάλογο και η Τουρκία να χαρακτηριστεί ως μη συνεργαζόμενη τρίτη χώρα, σύμφωνα με το άρθρο 33.
Η παράνομη συμπεριφορά της Τουρκίας παραβιάζει τις αρχές της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και αμφισβητεί την ικανότητα της ΕΕ να προστατεύει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των κρατών-μελών της και των αλιέων της.
Προσοχή: Αυτό δεν είναι ένα θέμα που έχει βάση σε ανεπίλυτες εδαφικές διαφορές. Όλα τα ζητήματα κυριαρχίας και επομένως χωρικών υδάτων και αλιευτικών δικαιωμάτων διευθετήθηκαν αμετάκλητα και πολύ σαφώς με τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923 μεταξύ των Συμμαχικών Δυνάμεων και της Τουρκίας.
Είναι ζήτημα πλήρους εφαρμογής της νομοθεσίας της ΕΕ σε όλα τα κράτη-μέλη και σε όλους τους πολίτες της ΕΕ. Ως τέτοιο το αντιμετωπίζουμε. Και καλούμε την ΕΕ να εφαρμόσει τον κανονισμό.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ