Ελισαίος Βαγενάς στο “Π”: Συμφωνία-καρμανιόλα για την ειρήνη και την ασφάλεια του λαού

Του
ΕΛΙΣΑΙΟΥ ΒΑΓΕΝΑ
Μέλους της ΚΕ και Υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚΕ

Η συμφωνία Γαλλίας – Ελλάδας προβλήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ ως μια «συμφωνία αμυντικής ενίσχυσης της χώρας μας έναντι της απαράδεκτης τουρκικής επιθετικότητας». Και αυτό επιδιώχθηκε να στηριχθεί στο επιχείρημα ότι εκτός των συγκεκριμένων γαλλικών εξοπλισμών, που θα «ενισχύσουν την αμυντική μας ικανότητα», υπάρχει ένας επιπλέον «ισχυρός σύμμαχος» που θα προστρέξει σε βοήθεια, σε περίπτωση που απειληθεί η εδαφική μας ακεραιότητα.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ στο συγκεκριμένο ζήτημα ήταν βούτυρο στο ψωμί της ΝΔ, αφού με δικά τους λόγια παπαγάλιζαν ολόκληρη την επιχειρηματολογία που έτσι κι αλλιώς παρουσίαζε η κυβέρνηση για την αναβάθμιση του ρόλου της αστικής τάξης της χώρας, ενώ ψέλλιζαν κάποιες δικολαβικές ενστάσεις. Κάτι σαν τους αστερίσκους που έβαζε ο παλαιότερα η χώρα μας στις αποφάσεις του ΝΑΤΟ.

Το αφήγημα της ΝΔ, που περιγράφει τη συνδρομή της Γαλλίας σε μια πιθανή πολεμική αναμέτρηση με την Τουρκία περίπου ως εκείνη τη θωρακισμένη πόρτα που εμποδίζει τον διαρρήκτη να μπει στο σπίτι, μπάζει από παντού.

Αλήθεια, πώς γίνεται να είμαστε στην ίδια συμμαχία (βλέπε ΝΑΤΟ) με κάποιον σύμμαχο (βλέπε Τουρκία) που επιβουλεύεται την εδαφική κυριαρχία της χώρας και να χρειαζόμαστε τη συνδρομή ενός άλλου συμμάχου (βλέπε Γαλλία); Τι είδους σύμμαχος και τι είδους συμμαχία είναι αυτή;

Πώς γίνεται, ενώ είναι υπαρκτός αυτός ο κίνδυνος, τα ελληνικά Patriot να πηγαίνουν στη Σαουδική Αραβία, τα ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα να εκτελούν αποστολές στον εναέριο χώρο άλλων κρατών, τα ελληνικά στρατεύματα να μεταφέρονται σε δεκάδες αποστολές εκτός συνόρων, συχνά σε κοινές αποστολές με εκείνους που απειλούν την κυριαρχία μας, όπως συνέβαινε, π.χ., τα τελευταία 20 χρόνια στο Αφγανιστάν;

Για ποιον λόγο η χώρα μας, από κοινού με τέτοιους συμμάχους μας, όπως είναι η Γαλλία και η Τουρκία, ενεργά συμμετέχει σε ιδιαίτερα επικίνδυνους πολεμικούς σχεδιασμούς κατά άλλων λαών, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ;

Και, αλήθεια, πότε οι πολεμικοί εξοπλισμοί απέτρεψαν τις κοινωνικοοικονομικές αιτίες των πολέμων; Πότε οι ισχυρές συμμαχίες των αστικών τάξεων έσωσαν τους λαούς από τις πολεμικές αιματοχυσίες τους;

Στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μας αφηγούνται. Η ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία δεν απομακρύνει, αλλά φέρνει τον λαό μας ακόμη πιο κοντά στον πόλεμο, στις πολεμικές αναμετρήσεις, που σήμερα διεξάγονται για τις πρώτες ύλες, την ενέργεια, τους δρόμους μεταφοράς των εμπορευμάτων, τα μερίδια των αγορών, τα κέρδη των λίγων, που εξασφαλίζονται με την εκμετάλλευση και το αίμα των πολλών.

Η συγκεκριμένη συμφωνία πρόσθεσε –για όσους το έψαξαν– επιπλέον γεωγραφικές γνώσεις. Έμαθαν για το Σαχέλ, όπως ονομάζεται εκείνη η λωρίδα εδαφών στην Αφρική, που ενώνει τον Ατλαντικό με την Ερυθρά Θάλασσα και τον κόλπο του Άντεν, διασχίζοντας σαν σούβλα ένα σωρό αφρικανικές χώρες, όπου διακυβεύονται συμφέροντα των μονοπωλίων. Η χώρα μας καλείται άμεσα να συμμετάσχει στη στρατιωτική αποστολή στο Μάλι, στο πλευρό των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων, να στηρίξει την ευρωενωσιακή αποστολή στα Στενά του Ορμούζ (EMASOH), που στοχεύει στο Ιράν και στην αυξανόμενη παρουσία της Κίνας στην περιοχή και βέβαια να συνδράμει το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ στην περιοχή του Ινδοειρηνικού, όπου ακονίζονται τα μαχαίρια της σύγκρουσης ΗΠΑ – Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Η ελληνογαλλική συμφωνία το μόνο που κάνει είναι να αυξάνει τους κινδύνους για τον λαό και να του προσθέτει νέα οικονομικά βάρη. Και αυτό δεν το προωθεί μόνον η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά το στηρίζουν και τα άλλα «αριστερά» και «κεντρώα» αστικά κόμματα, ξεγυμνώνοντας τη στρατηγική συμφωνία όλων τους.

Όμως η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας δεν μπορεί να επαφίεται στην καρμανιόλα μεγάλων συμφερόντων, που καμία σχέση δεν έχουν με αυτά των λαών.

Η διέξοδος βρίσκεται στην πάλη του λαού, σε κοινή ρότα και με τους άλλους λαούς, ενάντια στην εμπλοκή στους δολοφονικούς σχεδιασμούς των μονοπωλίων, της ΕΕ, των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, για να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις στη χώρα, για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με τον λαό στην εξουσία και ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ