Ν. Δένδιας: «Αυτός είναι ο νέος ισχυρισμός της Τουρκίας για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών»

Ν. Δένδιας: «Αυτός είναι ο νέος ισχυρισμός της Τουρκίας για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών»

“Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ μην διαλάθει της προσοχής σας, ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα, για να μη σας πω και τις τελευταίες εβδομάδες αν όχι μέρες, η Τουρκία έχει διατυπώσει μία άλλη σκέψη, η οποία είναι πέραν των απίστευτων, τα οποία έλεγε μέχρι τώρα. Ισχυρίζεται ότι η αποστρατικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου συνιστά όρο της εθνικής ελληνικής κυριαρχίας επ’ αυτών των νησιών. Δηλαδή, για να το πω καθαρά, εάν δεν είναι αποστρατικοποιημένα τα νησιά δεν είναι ελληνικά” ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας κατα την ομιλία του στη Βουλή σχετικά με την κύρωση της Ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας.

“Και διαμαρτυρήθηκε όταν Έλληνας Υπουργός έβγαλε φωτογραφίες σε ένα από αυτά τα νησιά εδώ και λίγες μέρες” πρόσθεσε.

Ο κ. Δένδιας τόνισε στην τοποθέτησή του κατά τη συζήτηση για την αμυντική συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας πως “όταν, λοιπόν, έχουμε απέναντί μας αυτή την Τουρκία με αυτή την στάση, με αυτές τις βλέψεις, με αυτή τη συμπεριφορά, θεωρείτε ότι η Ελλάδα έχει τη πολυτέλεια να μη συμφωνήσει με μία πυρηνική υπερδύναμη, τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης. Να υπογράψει αυτή τη Συμφωνία; Και αν διαφωνείτε με τις φρεγάτες, όχι επί του ιδίου του όπλου, διότι κατάλαβα πολύ καθαρά ότι το όπλο το θεωρείτε εξαιρετικό, αλλά επί διαφόρων στοιχείων, εδώ είναι ο Υπουργός, ο κύριος Παναγιωτόπουλος, να σας δώσει τις εξηγήσεις”.

Ακολουθεί ολόκληρη η παρέμβαση του υπ. Εξωτερικών Ν. Δένδια

Ευχαριστώ θερμά, κύριε Πρόεδρε, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος. Δεν θα ακολουθήσω τη λογική μίας πλήρους ομιλίας διότι μίλησε προηγουμένως ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ανέλυσε τα ζητήματα που αφορούν τη Συμφωνία.

Θα ήθελα απλώς να σταθώ σε ορισμένες παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν από την Αξιωματική Αντιπολίτευση τόσο στην Επιτροπή όσο και στην Ολομέλεια. Νομίζω ότι οι παρατηρήσεις αυτές, γιατί θέλω να είμαι πάντα ειλικρινής μαζί σας, έχουν πίσω τους ένα βασικό σκεπτικό.

Το βασικό σκεπτικό είναι μία φοβία επειδή η Κυβέρνηση έρχεται στο δεύτερο μισό της θητείας της και κατά συνέπεια θεωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι πλέον δεν έχει το χρονικό περιθώριο να παραμείνει συνεπής στις θέσεις της λογικής.

Θεωρεί, λοιπόν, ότι μπορεί να εφευρίσκει αιτιολογίες ή δικαιολογίες για να καταψηφίζει κυβερνητικές πρωτοβουλίες, έστω και αν αυτές οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες υπήρξαν στόχος επιδιωκόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ όταν αυτός κυβερνούσε τη χώρα.

Ξεκινώ με την πρώτη κατ’ επίφασιν αιτιολογία για να μην ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη Συμφωνία. Είναι ότι το άρθρο 2 της Ελληνογαλλικής Συμφωνίας δεν καλύπτει τα ζητήματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.

Τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και εγώ ζητήσαμε, προκαλέσαμε αν θέλετε, το σύνολο των διαφωνούντων με τη Συμφωνία επί τη βάση αυτής της λογικής, να προσκομίσουν ή να υποδείξουν έστω και ένα άρθρο μίας οποιασδήποτε Συμφωνίας που να έχει υπογραφεί οποτεδήποτε από την παγκόσμια κοινότητα που να αφορά παρόμοια ή ανάλογη συμβατική δέσμευση μεταξύ δύο κρατών.

Βεβαίως, η απάντηση ήταν μία εκκωφαντική σιγή.

Επειδή, όμως, η απλή πρόκληση μπορεί να μην είναι σαφής στο ευρύτερο πανελλήνιο ακροατήριο και επειδή πρέπει να υπάρχει η πεποίθηση δικαίου στον μέσο άνθρωπο για την ανάγκη η χώρα να έχει αυτή τη Συμφωνία, θα μου επιτρέψετε επιμελέστερα εμείς της πλειοψηφίας να φέρουμε και να καταθέσουμε στα πρακτικά εξ αντιδιαστολής σε αυτό που σας ζητήσαμε.

Θα καταθέσω, λοιπόν, στα πρακτικά αμέσως μετά, δεν έχει έννοια τώρα λόγω του τζαμιού να κάνω τη σχετική κίνηση, το άρθρο 42.7 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το άρθρο 5 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Αλλά και μία σειρά άρθρων άλλων Συμφωνιών τεράστιας σημασίας για τους συμβαλλόμενους που επίσης εμπλέκονται θέματα που αφορούν το Δίκαιο της Θάλασσας.

Αναφέρομαι στη συμφωνία μεταξύ Ιαπωνίας και ΗΠΑ, το άρθρο 5. Αναφέρομαι στη συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και των Φιλιππίνων. Αναφέρομαι και θα καταθέσω στα πρακτικά τη συμφωνία μεταξύ Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας και ΗΠΑ.

Αναφέρομαι και θα καταθέσω στα πρακτικά τη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Κορέας.

Αναφέρομαι και θα καταθέσω στα πρακτικά το πληροφοριακό δελτίο, το οποίο έχει δοθεί στη δημοσιότητα για την AUKUS, τη γνωστή συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ, Ηνωμένου Βασιλείου και Αυστραλίας.

Καταθέτω, επίσης, στα πρακτικά το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, επειδή και επ’ αυτού γίνεται μνεία στη σχετική Συμφωνία.

Καταθέτω, επίσης, για να μην θεωρείτε ότι μιλάμε μόνο για το δυτικό κόσμο, την Collective Security Treaty του 1992 μεταξύ της Ρωσίας και των πρώην χωρών του σοβιετικού μπλοκ.

Και καταθέτω, τέλος, και από αυτό που κάποτε χαρακτηριζόταν Τρίτος Κόσμος, τη Συμφωνία της Αφρικανικής Ένωσης, Κοινή Αμυντική Συμφωνία.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτό, το οποίο λέτε αποτελεί απολύτως κενό γράμμα.

Επίσης, η προσπάθεια του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μέσω πονηρών, δήθεν, ερωτήσεων «τι θα κάνετε αν πάει ένα πλοίο εκεί και τι θα κάνουν αν πάει ένα σκάφος εδώ», είναι συζήτηση, η οποία δεν αρμόζει στο επίπεδο της Εθνικής Αντιπροσωπείας.

Και παρεκάλεσα, κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή, εάν υπάρχουν οποιεσδήποτε σκέψεις για συζητήσεις αυτού του τύπου, να γίνουν σε κατ’ ιδίαν ενημέρωση, όπως πρέπει και όπως αρμόζει στη σοβαρότητα όλων μας.

Διότι εδώ, δεν είμαστε για να αποκομίσουμε ένα μικροκομματικό όφελος από αυτήν ειδικά τη συζήτηση. Είναι φανερό ότι ο Πρωθυπουργός της χώρας δεν πρόκειται και δεν πρέπει, θα ήταν απαράδεκτο να μπει σε μία τέτοια συζήτηση. Θα έβλαπτε εμάς, θα έβλαπτε τους συμμάχους μας, θα έβλαπτε τον σχεδιασμό μας, θα έβλαπτε τις προοπτικές μας.

Και επίσης, κρατώ την επισήμανση πολλών ότι δεν διεκδικούν περισσότερο πατριωτισμό από άλλους σε αυτή την αίθουσα.

Υπό αυτή την έννοια, νομίζω καταλαβαίνουμε όλοι, ότι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι στοιχείο, το οποίο ενδιαφέρει την κυβερνητική πλειοψηφία και θα μου επιτρέψετε να πω, ότι η κυβερνητική πλειοψηφία θα πρέπει, αν θα πρέπει να υπάρχει μέτρο στοργής για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, να έχει περισσότερη στοργή, περισσότερο ενδιαφέρον.

Τη δική μας υπογραφή φέρουν οι δύο Αποκλειστικές Ζώνες, τις οποίες έχει αυτή τη στιγμή η Ελληνική Δημοκρατία. Επί των ημερών της Κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουν γίνει και οι δύο. Και η συμφωνία με την Αλβανία επίσης επί των ημερών αυτής της Κυβέρνησης έγινε.

Κατά συνέπεια τι υπονοείτε; Ότι εμείς αδιαφορούμε για τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες; Ή προφανώς αφού δεν είμαστε ελάσσονος εθνικοφροσύνης, όπως επιτέλους, και είναι σημαντικό αυτό, συνομολογήθηκε σε αυτή την αίθουσα;

Το δεύτερο στοιχείο το οποίο συζητήθηκε ως ελάττωμα της Συμφωνίας, οφείλω να πω γιατί θέλω να είμαι ειλικρινής, επίσης με τρόπο που δεν είναι ορθός, είναι η προσπάθεια δημιουργίας φόβου στην Ελληνίδα μάνα ότι, θα μου επιτρέψετε να το πω λαϊκά, «τί σχεδιάζει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη; Να στείλει τα παιδιά σας να πολεμήσουν στο Σαχέλ».

Έγινε και περιγραφή των φερέτρων των Ελλήνων οπλιτών που η Κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έστελνε στο Σαχέλ, θα εμάχοντο και θα θυσίαζαν τη ζωή τους υπέρ κάποιων ιμπεριαλιστικών γαλλικών συμφερόντων κάπου στα βάθη της Αφρικής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την ανάγκη σας να εφεύρετε αιτιολογίες ή δικαιολογίες καταψήφισης μέσα στο πλαίσιο του πολιτικού παιχνιδιού να τις κατανοήσουμε. Είναι ανάγκη να πηγαίνετε σε αυτό το βάθος του μικροκομματικού λαϊκισμού; Γιατί;

Δεν φερθήκαμε έτσι σαν Κυβέρνηση σε αυτά τα θέματα. Σας είπα έχουμε υπογράψει 106 διμερείς συμφωνίες και 37 πολυμερείς και δεν επιχειρήσαμε να εκμεταλλευτούμε ούτε μία από αυτές.

Έγινε επίκληση από τον κύριο Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, για να τεκμηριώσει το συλλογισμό που σας ανέπτυξα με μία σχετική γλαφυρότητα, και

επικαλέστηκε μία απάντηση δική μου και του Υπουργού Άμυνας, του παριστάμενου Υπουργού Άμυνας, του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ως προς τις επιχειρήσεις στο Σαχέλ.

Επειδή γνωρίζω τις συζητήσεις που έχουν γίνει με τη Γαλλία και γνωρίζω, προφανώς, τις συζητήσεις που έχουν γίνει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αναζήτησα και έχω πάρει τα έγγραφα, τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε στα πρακτικά της Βουλής.

Τα έγγραφα αυτά υποτίθεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφισβήτησης ότι ο κύριος Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε προς τον Πρόεδρο Μακρόν ότι η Ελλάδα θα συμμετάσχει με μάχιμα στρατεύματα στο ένοπλο τμήμα και θα συμμετάσχει στις επιχειρήσεις στο Σαχέλ. Σωστά; Αλλιώς δεν είχε έννοια η κατάθεση των εγγράφων.

Βλέπω, λοιπόν, το έγγραφο, το οποίο φέρει την υπογραφή μου. Το έγγραφο, το οποίο φέρει την υπογραφή μου στη σχετική παράγραφο λέει το εξής: «Επισημαίνεται πως η συνδρομή της Ελλάδος προς στις ένοπλες δυνάμεις του Μαλί δια συνεισφοράς στην πολυεθνική Τακούμπα έχει ζητηθεί διμερώς από το Μαλί με επίσημο αίτημα του Προέδρου. Η ανταπόκριση στο αίτημα αυτό και η ενδεχόμενη συμμετοχή τελεί υπό εξέταση».

Το έγγραφο αυτό καταθέσατε εσείς στα πρακτικά ως αποδεικτικό της αποφασισμένης δρομολογημένης συμμετοχής μας, η οποία θα απολήξει στην αποστολή φερέτρων από το Μαλί προς την Ελλάδα.

Και αν μου επιτρέπει ο παριστάμενος συνάδελφος Υπουργός Νίκος Παναγιωτόπουλος, για την ολοκλήρωση, χρησιμοποιώ το έγγραφο που υπογράφει αυτός.

Διάβασε, πράγματι, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κάτι που γράφει το έγγραφο. Γράφει «Advise, assist and accompany at fight» ως απόδειξη του ρόλου των ελληνικών στρατευμάτων. Με μία διαφορά, αυτό δεν αφορά τα ελληνικά στρατεύματα και αναγιγνωσκόμενο δεν οδηγεί στη μάχη, για να είμαστε ειλικρινείς τώρα, δεν λέει αυτό.

Αλλά αν κοιτάξετε την πρώτη σελίδα θα δείτε ότι αυτό αφορά περιγραφή της επιχείρησης, όχι περιγραφή τι θα κάνουν τα ελληνικά στρατεύματα. Καταλαβαίνετε;

Για το Θεό, γιατί προσπαθούμε να δημιουργήσουμε φοβικά σύνδρομα; Γιατί θέλουμε να δημιουργήσουμε φοβικά σύνδρομα στην Ελληνίδα μάνα; Τόσο μεγάλος, επιτέλους, είναι ο φόβος αυτών των εκλογών που πρέπει να λέμε τέτοια;

Και αν μου επιτρέπετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξαφνικά τώρα; Ξαφνικά τώρα βρέθηκε;

Κύριε Πρόεδρε, εγώ έχω υπάρξει και εισηγητής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και αντιλαμβάνομαι την ανάγκη του οποιουδήποτε κοινοβουλευτικού εκπροσώπου εισηγητή να υπερασπίσει τον απόντα Αρχηγό του κόμματος. Το καταλαβαίνω απολύτως.

Το έγγραφο θα το καταθέσουμε στα πρακτικά. Μπορεί να το διαβάσει ο καθένας, είναι ακριβώς όπως σας το λέω.

Αλλά εν πάση περιπτώσει, ακόμα περαιτέρω, εμφανίζεται ξαφνικά και διαρρηγνύει ο ΣΥΡΙΖΑ τα ιμάτιά του, ως το θέμα του Σαχέλ να είναι καταρχήν μία μακρινή ιμπεριαλιστική επιχείρηση μίας, με αυτοκρατορικό μεγαλείο -ιδεασμό αυτοκρατορικού μεγαλείου- Γαλλίας, αγνοώντας ότι το Σαχέλ είναι μόνιμο θέμα σε όλα τα συμβούλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή παριστάνοντας ότι αγνοεί, και ότι έχει γίνει κοινός ευρωπαϊκός τόπος ότι το Σαχέλ είναι μείζον πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι η αστάθεια στο Σαχέλ κινητροδοτεί, όχι μόνο μεταναστευτικές ροές αλλά τρομοκρατικά χτυπήματα και τεράστιο πρόβλημα ασφάλειας.

Προσκομίζω ενδεικτικά αποτελέσματα του Συμβουλίου Council Conclusions του 2019, παρίστατο ο κύριος Τσίπρας. Ιούνιος του 2019 παρίστατο ο Τσίπρας. Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών 18 Φεβρουαρίου 2019, Security and Defense Policy “it approved joint civil military concept of operations”. Κοινό πολιτικο-στρατιωτικό σύνολο επιχειρήσεων ή αντίληψη επιχειρήσεων.

Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ αιφνιδίως, δεν βρήκα πουθενά, γιατί ζήτησα και από τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία, αν υπήρχε αντίλογος από ελληνικής πλευράς τότε στα ζητήματα αυτά. Δεν έχει ποτέ καταγραφεί ελληνικός αντίλογος. Αντιθέτως, αντιθέτως.

Κατά συνέπεια, λοιπόν, προς τί όλη αυτή η αιφνίδια κινδυνολογία;

Και αν μου επιτρέπετε να πω και κάτι άλλο. Διαβάστε το κείμενο της Συμφωνίας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ. Μην αναζητείτε ψευδείς δικαιολογίες.

Το άρθρο 18.ι, το οποίο υποτίθεται ότι είναι αυτό, το οποίο σας δημιουργεί το πρόβλημα για διαβάστε το, τι λέει; Υποχρεώνει την Ελλάδα να στείλει δυνάμεις στο Σαχέλ; Αυτό λέει; Και πρέπει να καταψηφίσετε τη Συμφωνία;

Αν το δείτε, θα δείτε ότι το άρθρο 18, σας διαβάζω, και φαντάζομαι ότι σε αυτό θα συμφωνήσουμε ότι αυτή είναι η ανάγνωση, «Η συνεργασία αυτή Ελλάδος-Γαλλίας μπορεί, δύναται, να λάβει τις εξής μορφές». Μπορεί.

Και επίσης μπορεί, πότε;

Δηλαδή, πρέπει να υπάρχουν δύο προϋποθέσεις. Πρώτον, η πρώτη προϋπόθεση για να πάμε στο Σαχέλ είναι να το αποφασίσουμε, και να το αποφασίσουμε εφόσον υποστηρίζει κοινό συμφέρον. Δηλαδή εφόσον η τότε

ελληνική Κυβέρνηση, η νυν, η επόμενη, η οποιαδήποτε, κρίνει ότι αυτό υπηρετεί το εθνικό συμφέρον.

Κατά συνέπεια, επίσης, το άρθρο 18 δεν συνδέεται με κανένα τρόπο με το άρθρο 2. Δηλαδή με την παροχή συνδρομής. Δεν μας λέει, δηλαδή, η Γαλλία: εάν δεν στείλετε δυνάμεις στο Σαχέλ, εμείς δεν πρόκειται να σας παράσχουμε αμυντική συνδρομή. Δεν το λέει αυτό το πράγμα. Είναι δύο ανεξάρτητα πράγματα.

Άρα, πώς οδηγούν αυτά τα δύο άρθρα, το ένα, στο οποίο μας ζητάτε κάτι, το οποίο αποτελεί διεθνή πρωτοτυπία, διότι στην πραγματικότητα μας ζητάτε να διατυπώσουμε άρθρο αμύνης διεθνών υδάτων. Και το δεύτερο, μία ενδεχόμενη ελληνική–γαλλική συνεργασία εφόσον υπηρετούνται τα κοινά συμφέροντα.

Πώς από αυτά τα δύο καταλήγετε ότι δεν πρέπει να ψηφίσετε μία Συμφωνία, η οποία έχει χαρακτήρα μοναδικότητας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι η μόνη ανάλογη συμφωνία, την οποία υπογράφει η Γαλλική Δημοκρατία με εξαίρεση αυτής, που για προφανείς ιστορικούς λόγους υπέγραψε με την Γερμανία. Η Γερμανία όμως δεν απειλείται από οιονδήποτε.

Με ποιο κριτήριο φτάνετε και λέτε: όχι, αυτό δεν το χρειαζόμαστε, δεν το θέλουμε.

Και μου επιτρέπετε, τελειώνοντας, γιατί δεν πρόκειται να αγνοήσω τον πατριωτισμό σας, θεωρώ ότι υπάρχει, να σας πω και το εξής, το οποίο είναι εξαιρετικά δυσάρεστο και αποτελεί ποιοτική αναβάθμιση. Το λέω γιατί άκουσα διάφορες σκέψεις περί του τρόπου συνεννοήσεως με την Τουρκία.

Στην Επιτροπή είχα την ευκαιρία να σας πω, καταλογοποιώντας, μία σειρά τουρκικών αντιφάσεων όσον αφορά αυτά που λέει σε σχέση με το διεθνές δίκαιο και με το τι πράττει επί του εδάφους ή επί της θαλάσσης ή επί του αέρος, για να είμαι ακριβής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ μην διαλάθει της προσοχής σας, ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα, για να μη σας πω και τις τελευταίες εβδομάδες αν όχι μέρες, η Τουρκία έχει διατυπώσει μία άλλη σκέψη, η οποία είναι πέραν των απίστευτων, τα οποία έλεγε μέχρι τώρα.

Ισχυρίζεται ότι η αποστρατικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου συνιστά όρο της εθνικής ελληνικής κυριαρχίας επ’ αυτών των νησιών. Δηλαδή, για να το πω καθαρά, εάν δεν είναι αποστρατικοποιημένα τα νησιά δεν είναι ελληνικά.

Και διαμαρτυρήθηκε όταν Έλληνας Υπουργός έβγαλε φωτογραφίες σε ένα από αυτά τα νησιά εδώ και λίγες μέρες.

Και απέναντι σε αυτή την Τουρκία, όταν μας προσφέρεται για πρώτη φορά, διότι σας ξαναείπα οπλικά συστήματα αγοράσαμε ξανά, αγοράσαμε τα F1, αγοράσαμε τις Combattante, αγοράσαμε τα άρματα ΜΧ30, αγοράσαμε τα Mirage 2000. Ποτέ η Γαλλία δεν δέχθηκε, γιατί δεν φαντάζομαι ότι η Ελλάδα δεν ήθελε, να συνεννοηθεί με την Γαλλία επ’ αυτής της βάσης με αμυντική συμφωνία.

Όταν, λοιπόν, έχουμε απέναντί μας αυτή την Τουρκία με αυτή την στάση, με αυτές τις βλέψεις, με αυτή τη συμπεριφορά, θεωρείτε ότι η Ελλάδα έχει τη πολυτέλεια να μη συμφωνήσει με μία πυρηνική υπερδύναμη, τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης. Να υπογράψει αυτή τη Συμφωνία;

Και αν διαφωνείτε με τις φρεγάτες, όχι επί του ιδίου του όπλου, διότι κατάλαβα πολύ καθαρά ότι το όπλο το θεωρείτε εξαιρετικό, αλλά επί διαφόρων στοιχείων, εδώ είναι ο Υπουργός, ο κύριος Παναγιωτόπουλος, να σας δώσει τις εξηγήσεις.

Αλλά, εν πάση περιπτώσει, εδώ δεν σας ζητάμε να ψηφίσετε την αγορά των φρεγατών, γιατί ο κύριος Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μίλησε 16-17 λεπτά επί των φρεγατών και των εξοπλιστικών προγραμμάτων, όχι επί της Συμφωνίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να είμαστε ειλικρινείς για να έχει ο καθένας τη συνείδησή του καθαρή. Κατά την κρίση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν υφίσταται περιθώριο εθνικής ευθύνης, το οποίο να οδηγεί στη μη ψήφιση αυτής της Συμφωνίας.

Σας καλώ, λοιπόν, στο όνομα της εθνικής ομοφωνίας αλλά και στο όνομα της εθνικής ανάγκης, η οποία είναι πρόδηλη, δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς, να την ψηφίσετε, να την υπερψηφίσετε και από εκεί και πέρα όλα τα εσωτερικά έχουμε καιρό να τα συζητήσουμε.

Σας ευχαριστώ πολύ.


Σχολιάστε εδώ