Στη φωλιά της λύκαινας και άλλα διηγήματα – Ο σκληρός αγώνας των απλών ανθρώπων για επιβίωση «στην λυκοφωλιά» της εμφυλιακής και μεταμφυλιακής Ελλάδας.
Συγγραφέας
Θανάσης Η. Δέλλας
Στο βιβλίο μου συμπεριλαμβάνονται 12 διηγήματα, τα οποία γράφτηκαν το χρονικό διάστημα 2016 – 2021. Περιγράφουν χαρακτηριστικούς ανθρώπινους χαρακτήρες της ελληνικής επαρχίας κυρίως την περίοδο της εμφυλιακής αλλά και της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Είναι τα παρακάτω με την σειρά που διαβάζονται στο βιβλίο: 1. Το τέλος του χρυσοθήρα, 2. Το ξύλο της αρκούδας, 3. Οι σανίδες σωτηρίας, 4. Ανάσα θανάτου, 5. Οικοδόμοι παλικάρια, 6. Λόγια σταράτα, 7. Ο Ερωτόκριτος και η Πολυξένη, 8. Ανατολικά του Αλιάκμονα, 9. Το γυμνό βρέφος, 10. Πρωτοχρονιά στο τρένο, 11. Στη φωλιά της λύκαινας, 12. Συνδικαλιστής ετών 12. Το διήγημα με τίτλο Οι σανίδες σωτηρίας ανήκει στα φανταστικά διηγήματα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένα διδακτικό παραμύθι για παιδιά και εφήβους, με χαρακτήρα αντιπολεμικό / φιλειρηνικό με στόχο την αλληλεγγύη των βασανισμένων ανθρώπων όπου γης. Για την συγγραφή των διηγημάτων, χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό και η ντοπιολαλιά που μιλούν οι κάτοικοι των ορεινών Πιερίων αλλά και του κάμπου της Καρδίτσας, μια γλώσσα όμορφη, ζωντανή και ευρηματική.
Το βιβλίο αποτελείται από 12 διηγήματα, τα οποία περιγράφουν καθημερινά γεγονότα και σκιαγραφούν την ζωή και τον χαρακτήρα των απλών ανθρώπων του λαού, που διαβιούν στην ελληνική επαρχία την περίοδο του εμφυλίου πολέμου 46-49 αλλά και την συνέχεια της.
Στο πρώτο διήγημα που μπορεί να θεωρηθεί και ο επίλογος άλλου δημοσιευμένου διηγήματος, δίνεται μία εκδοχή για τα τελευταία χρόνια της ζωής ενός «αμετανόητου» χρυσοθήρα. Το κυνήγι των «κρυμμένων, φανταστικών θησαυρών» στο οποίο ασκούνται πολλοί άνθρωποι στην ελληνική επαρχία, αποδεικνύεται τελικά χαμένος κόπος, δηλαδή μια παρατεταμένη ψευδαίσθηση. Μπορεί ένας αμετανόητος κυνηγός «του κίτρινου πυρετού» να απαρνηθεί τα βιώματα του και να απαλλαγεί από τις ψευδαισθήσεις του;
Το δεύτερο περιγράφει τον τρόπο αντιμετώπισης «του τρελού του χωριού», με αφορμή ένα περιστατικό στο οποίο δύο «φαρσέρ» μαγκίτες της δεκαετίας του 1960, για να «κάνουν πλάκα» ζητούν από τον χαμάλη Ντώνα να μεταφέρει ένα σακί από την μία άκρη του χωριού στην άλλη. Δικαιολογημένο απόλυτα το ξύλο της αρκούδας.
Οι σανίδες σωτηρίας, είναι ένα φανταστικό διήγημα για παιδιά…αλλά και για μεγαλύτερα παιδιά! Προσπαθεί μέσα από την περιγραφή ενός οικογενειακού δράματος, ύστερα από το ναυάγιο μιας βάρκας με πρόσφυγες στην θάλασσα του Αιγαίου, να αναδείξει τις πραγματικές πτυχές του προσφυγικού προβλήματος που δεν είναι άλλες από τα συμφέροντα των μεγάλων και τους αιματοβαμμένους πολέμους. Μπορούν δύο ασήμαντες σανίδες (σωτηρίας) να «ζωντανέψουν» και να σώσουν τους αδύναμους και κατατρεγμένους του κόσμου;
To τέταρτο τιτλοφορείται Ανάσα θανάτου και διηγείται τον τρόμο ενός εφήβου με καταγωγή από ένα ορεινό χωριό της Βόρειας Ελλάδας μπροστά στην απάνθρωπη κι αναιτιολόγητη στάση ενός οργάνου της τάξης. Η επέμβαση «του από μηχανής θεού» του προϊσταμένου του χωροφύλακα θα αποτρέψει την εξόντωση του.
Οικοδόμοι παλικάρια. Το πέμπτο στη σειρά διήγημα περιγράφει την σκληρή εργασία των οικοδόμων με την εξιστόρηση ενός τραγικού συμβάντος, ενός θανάσιμου εργατικού ατυχήματος. Είναι αφιερωμένο σε θανώντα από εργατικό ατύχημα φίλο του συγγραφέα.
Το διήγημα Λόγια σταράτα, σκιαγραφεί τις αδυναμίες των ανθρώπινων χαρακτήρων και προβάλει την ανθρώπινη απληστία σαν μία από τις χειρότερες αυτών. Ο οδηγός φορτηγού που δελεασμένος από την απόκτηση «εύκολου χρήματος» προδίδει την εμπιστοσύνη του φιλεύσπλαχνου αφεντικού του.
Το έβδομο στην σειρά με τίτλο Ο Ερωτόκριτος και η Πολυξένη, αφηγείται την συναρπαστική ζωή ενός νεαρού ζευγαριού της Λευκάδας, από τα μέσα του εμφυλίου, την σκληρή μετανάστευση τους στην μακρινή Αυστραλία και την πετυχημένη επαγγελματική τους πορεία. Η δύναμη της ψυχής του νεοέλληνα και η ευρηματικότητα του τον βοηθούν να ανταπεξέλθει στις δύσκολες καταστάσεις που θα αντιμετωπίσει στην ξενιτιά.
Το επόμενο με τίτλο Ανατολικά του Αλιάκμονα, μέσα από την περιγραφή μιας οικογενειακής ιστορίας εσωτερικής μετανάστευσης από ένα ορεινό χωριό των Πιερίων, στην πρωτεύουσα του νομού Βέροια, αναδεικνύει τους χαρακτήρες μιας επαρχιώτικης ελληνικής οικογένειες. Το δίλλημα που θέτει ο πατριάρχης της οικογένειας προς τα άλλα μέλη του αποτυπώνεται στην φράση κλειδί που εκστομίζει «Πέρα από τον Αλιάκμονα κάτι θα βρεις να φας, εδώθε κάτι θα βρεθεί να σε φάει».
Το Γυμνό βρέφος διηγείται τον αμείωτο και διαχρόνικο πόνο μιας χαρακτηριστικής μάνας της ελληνικής επαρχίας για τον πρόωρο χαμό του νεογέννητου τέκνου της. Παρά την δημιουργία μιας μεγάλης και όμορφης οικογένειας στην συνέχεια, το γεγονός αυτό φαίνεται να την έχει σημαδέψει. Βρίσκει την λύτρωση της μόνο όταν…
Στο δέκατο διήγημα ο συγγραφέας αφηγείται ένα προσωπικό περιστατικό που βίωσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, σε ένα ταξίδι με το σιδηρόδρομο και στην διαδρομή Πλατύ Ημαθίας – Παλαιοφάρσαλος. Ο πολυφυλετικός συνωστισμός εντός της αμαξοστοιχίας και η έλευση του νέου έτος, εντός ενός βαγονιού της Β θέσης.
Το εντέκατο διήγημα με τίτλο «Στη φωλιά της λύκαινας» που έδωσε και τον τίτλο σε όλη την σειρά του βιβλίου, περιγράφει τον δύσκολο βίο ενός αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, του Γιώργη του Ντάφου, από τα καμποχώρια της Καρδίτσας, στα βουνά της λεύτερης Ελλάδας. Όταν αργότερα κυνηγημένος από τον Εθνικό Στρατό, βρίσκει καταφύγιο σε μια λυκοφωλιά, αντιμετωπίζει μια σειρά από προσωπικά διλλήματα που αφορούν την επιβίωση του αλλά και την ανθρώπινη υπόσταση του. Ο Γιώργης θα καταφέρει να επιβιώσει, το ερώτημα είναι όμως τι θα συμβεί στην συνέχεια έχοντας να αντιμετωπίσει την ανθρώπινη λυκοφωλιά της μετεμφυλιακής Ελλάδας.
Το βιβλίο κλείνει με την αφήγηση των σκληρών παιδικών χρόνων του συγγραφέα και πολλών συνομηλίκων του στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Η περιγραφή της παιδικής εργασίας σε ένα εργοστάσιο διαλογής και συσκευασίας φρούτων του ημαθιώτικου κάμπου, προσπαθεί να αναδείξει τις συνθήκες που βίωσαν αυτοί οι μικροί σε ηλικία εργαζόμενοι που γέννησαν και την εύλογη ανάγκη τους να ασχοληθούν πρωτόλεια και εν αγνοία τους εν τέλει, με «τον συνδικαλισμό» εισπράττοντας τις βαριές συνέπειες της επιλογής τους αυτής.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Θανάσης Δέλλας γεννήθηκε το 1966 στην Βέροια από γονείς αγρότες. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στο πανέμορφο, ορεινό χωριό Ριζώματα, στα ριζά των μυθικών Πιερίων Όρεων. Αποφοίτησε από το τρίτο Λύκειο Βέροιας, στην οποία έζησε ως έφηβος μακριά από την οικογένεια του (για να ολοκληρώσει τις λυκειακές σπουδές του). Αργότερα ως ενήλικας σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οργανισμών, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στο οποίο έκανε και το μεταπτυχιακό του στην Εκπαίδευση Ενηλίκων. Δούλεψε από μικρό παιδί σε διάφορες εργασίες (εργοστάσια, εφημερίδα, χωράφια κ.λ.π.). Στη συνέχεια και επί είκοσι επτά έτη εργάστηκε σαν τραπεζικός υπάλληλος, από ταμίας μέχρι διευθυντής καταστήματος.
Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την δημοσιογραφία εκδίδοντας επί σειρά ετών μηνιαία εφημερίδα πολιτιστικού, ιστορικού και τοπικού ενδιαφέροντος.
Εκλέχτηκε δύο φορές δημοτικός σύμβουλος, (δήμου Μακεδονίδος, δήμου Βέροιας). Διετέλεσε μέλος της διοίκησης δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων (Σύλλογος Εργαζομένων Εμπορικής Τράπεζας, Εργατικό Κέντρο Βέροιας). Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών.
Η συλλογή διηγημάτων «Στη φωλιά τα λύκαινας και άλλα διηγήματα» είναι η Τρίτη του σγγραφική προσπάθεια.
Κατηγορία: Πεζογραφία
ISBN: 978-618-85486-2-6
Διάθεση – Διανομή
Κεντρική διάθεση: Τσιγαρίδας ΑΕ – 210.2717521
Κεντρική διάθεση για την Κύπρο: Βιβλιοπωλείο Περιδιάβαση (Τηλ:24 645646, 99545635)
Μπορείτε να το παραγγείλετε και να το παραλάβετε στο χώρο που θα μας υποδείξετε.
Παραγγελίες είτε
♦ με email EkdoseisAtexnos@gmail.com
♦ μέσω του site ekdoseis–atexnos.gr
♦ τηλεφωνικά 6979795057