ΜΠΛΕ ΒΑΛΤΟΣ (BLUE BAYOU)

September 21, 2021 στις κατηγορίες MUSIC-CINE NEWS,

Το έργο

Βρισκόμαστε στη Νέα Ορλεάνη, όπου ένας αφοσιωμένος πατέρας και σύζυγος, ο Αντόνιο, αναζητά καλύτερο μέλλον για την έγκυο γυναίκα του, την Κάθι, αλλά και πασχίζει να είναι πρότυπο για τη θετή του κόρη. Ο αμερικανο-κορεάτης σύζυγος και πατέρας, ο οποίος μεγάλωσε στη Λουιζιάνα και εργάζεται σκληρά για να χαρίσει μια καλή ζωή στους ανθρώπους του, καλείται ξαφνικά να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος του, προκειμένου να μη χάσει τη νέα του πατρίδα. Η σκληρή καθημερινότητα τον βάζει σε μια ανέλπιστη περιπέτεια. Για έναν πρώην κατάδικο σαν αυτόν, με αμφιλεγόμενο παρελθόν, μια δεύτερη ευκαιρία δίνεται δύσκολα και τα χρήματα είναι πάντα περιορισμένα. Τα πράγματα δείχνουν να είναι δύσκολα, ειδικά όταν η οικογένεια περιμένει ένα νέο μωρό. Τα πράγματα στην οικογενειακή ζωή του ήρωα περιπλέκονται όταν ο πρώην σύντροφος της Κάθι, ο Έις, ένας αστυνομικός της Λουιζιάνα, θέλει να διεκδικήσει μεγαλύτερο ρόλο στη ζωή της Κάθι και της κόρης τους—παρά το γεγονός ότι τους εγκατέλειψε πολλά χρόνια νωρίτερα. Μετά από μια απροσδόκητη αντιπαράθεση με τον Έις και τον ρατσιστή συνεργάτη του, ο ήρωας συλλαμβάνεται και αντιμετωπίζει τον φόβο της απέλασης από τη μόνη χώρα που γνώρισε ποτέ σαν πατρίδα. Παγιδευμένοι σε έναν εφιάλτη, ο Αντόνιο και η Κάθι αναζητούν νομική βοήθεια για να πολεμήσουν την εντολή απέλασης, και βρίσκουν μια μικρή ελπίδα να διατηρήσουν την οικογένειά τους στο πρόσωπο μιας Βιετναμέζας γυναίκας που δίνει τις ίδιες μάχες. Ο Αντόνιο αναγκάζεται να αντιμετωπίσει το παρελθόν του, αλλά τα οδυνηρά μυστικά που έρχονται στο φως απειλούν να ταράξουν τις σχέσεις του με την Κάθι και την θετή του κόρη.

TRIVIA

Μετανάστευση και απέλαση. Αστυνομική βία και κατάχρηση εξουσίας. Οικογενειακός χωρισμός. Πολιτιστική ταυτότητα. Όλα αυτά τα καίρια πολιτισμικά ζητήματα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα στον Μπλε Βάλτο καθώς όλα συνδράμουν στην εξέλιξη μιας οικογένειας. Ωστόσο, με την καλαίσθητη, ανθρωποκεντρική σκηνοθεσία, που αντλεί έμπνευση από το σινεμά χαρακτήρων της δεκαετία του 70 και τις ταινίες του Τζον Κασσαβέτη, την εγγενή ενσυναίσθηση με την οποία ο σκηνοθέτης που πλησίασε το έργο, το δράμα της ιστορίας δεν πέφτει ποτέ θύμα των μηνυμάτων ταινιών και δεν χαρίζεται στην εύκολη ρητορεία. Διαθέτει λεπτή αφήγηση που απλά προσκαλεί τον θεατή στον κόσμο ενός ανθρώπου που αγωνίζεται να οικοδομήσει μια ζωή με τη σύζυγό του και την κόρη του και που έρχεται αντιμέτωπος με ένα σύστημα που φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για να τον σπάσει.