Πρόδρομος Εμφιετζόγλου στο “Π”: Μύκονος: Όταν η παρανομία δεν έχει όρια

Του
ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ
Προέδρου ΔΣ Ομίλου Εταιρειών Μηχανικής

Η Μύκονος είναι ένα υπέροχο κυκλαδίτικο νησί. Οι θάλασσες, οι παραλίες, η χώρα, οι εκκλησίες και τα εκκλησάκια είναι μοναδικά και ελληνικά. Οι ξένοι που την ανακάλυψαν την ονόμασαν «l’ile du vent et des reves», ήτοι «το νησί του ανέμου και των ονείρων». Έχει το νησί μια μαγνητική ενέργεια. Άλλωστε οι αρχαίοι γι’ αυτό διάλεξαν τη Δήλο, μια ενέργεια ζωής, χαράς, ευεξίας. Αλλά και οι παλιοί Μυκονιάτες ήταν ωραίοι άνθρωποι. Ψαράδες, αγρότες, κτηνοτρόφοι, μεροκαματιάρηδες, με τη γνώση και τη σοφία της δύσκολης ζωής, με αγάπη για τον επισκέπτη, που σε σκλάβωνε.

Άλλαξε η παλιά Μύκονος. Απέκτησε περιφερειακό, σύγχρονο λιμάνι, ανακαινισμένο αεροδρόμιο, ξενοδοχεία, γρήγορη επικοινωνία με όλο τον κόσμο. Το όνομά της έγινε πασίγνωστο και χιλιάδες τουρίστες την επισκέπτονται κάθε χρόνο. Χτίστηκαν και πολλές βίλες από Έλληνες και ξένους, που μένουν σχεδόν όλο το καλοκαίρι στο νησί. Άλλαξε και η νοοτροπία των ανθρώπων, των Μυκονιατών και των επισκεπτών. Οι τιμές της γης ανέβηκαν. Πουλώντας ένα αγροτεμάχιο, που είχε παλιά ελάχιστη αξία, μπορούν να πάρουν πάνω από 1 εκατ. Λοιπόν, γιατί να δουλέψουμε; Ένα μαγαζάκι στα Ματογιάννια έχει νοίκι αλλά και… αέρα παρόμοιο με τα μαγαζιά της Ερμού.

Το χρήμα, το χρήμα, το χρήμα. Άλλαξε η νοοτροπία. Το πήραν χαμπάρι και οι ξένοι και ήρθαν. Και άρχισαν όλοι μαζί να χτίζουν. Να χτίζουν παντού. Στα βράχια, δίπλα στη θάλασσα, στις κορυφογραμμές, παντού. Και να χτίζουν όσο θέλουν. Οι νόμοι δεν ισχύουν στη Μύκονο. Σε οικόπεδο 4 στρεμμάτων, με νόμιμο 200 τ.μ., χτίζονται και 2.000 τ.μ.

Η πιο απλή παρανομία είναι η υπέρβαση 100%. Η μέθοδος κάλυψης και αποκάλυψης. Χτίζουμε ένα διώροφο, επιχώνουμε τον κάτω όροφο, συνδεόμαστε με τη ΔΕΗ και ξεμπαζώνουμε. Έλεγχος κανένας! Και όλοι σιωπούν διότι συναγωνίζονται ποιος θα κάνει τη μεγαλύτερη απάτη – αυτός είναι ο μεγαλύτερος μάγκας. Αν κάποιος τηρεί τις πολεοδομικές διατάξεις, είναι απλά… κορόιδο.

Και το κράτος; Ανέχεται και συμμετέχει στην απάτη. Ούτε καν μια κατεδάφιση, για το θεαθήναι. Συνεχώς νόμοι, που με κάποιο χρηματικό ποσό νομιμοποιούν το αυθαίρετο. Και τι έγινε; Παρανομούμε αδιάκοπα, πληρώνουμε κάποιο πρόστιμο, το νομιμοποιούμε, το πουλάμε σε τετραπλάσια τιμή και ξαναχτίζουμε!

Χτίζουμε και ξενοδοχεία. «Δάσος» από κτίρια, χωρίς έγνοια για το υπέροχο τοπίο, χωρίς κανέναν σεβασμό στη μοναδική ομορφιά του νησιού. Και ομπρέλες. Χαμός, διπλάσιες τουλάχιστον από τις νόμιμες, με χρεώσεις 200 ευρώ και πάνω και φοροδιαφυγή φουλ! Κάπου κάπου, ύστερα από «σύρμα» κόβουμε και καμιά… απόδειξη. Στην παραλία της Ελιάς έχουν στήσει μόνο 490 ομπρέλες. Έχουν αφήσει και λίγα μέτρα ελεύθερα, για να κολυμπάει ο κοσμάκης χωρίς να πληρώνει.

Η Μύκονος καταστρέφεται και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Παραθέτω τρεις χαρακτηριστικές… περιπτώσεις:

Περίπτωση 1η

Η πρώην βίλα του Παύλου Ψωμιάδη στην περιοχή του Αγίου Λαζάρου. Είχε επιφάνεια 420 τ.μ. επί οικοπέδου 4 στρεμμάτων. Παρανομία Νο1: Προφανώς η επιτρεπτή δόμηση ανέρχεται σε 200 τ.μ. Η παρανομία αυτή είναι τελείως ασήμαντη για τη Μύκονο. Τη βίλα αγόρασε ο ιρακινός επιχειρηματίας Αόν Αλ Κάσλοκ, ο οποίος αύξησε την επιφάνεια του αρχικού οικοπέδου από 4 σε 8,6 στρέμματα και στα 8,6 στρέμματα (8.600 τ.μ.) έχτισε συγκρότημα 2.130 τ.μ. Πώς έγινε αυτό; Βάσει ποιων διατάξεων τα έχτισε; Ποιος τα σχεδίασε; Ποιος υπέγραψε την επίβλεψη; Ποια πολεοδομία τα ενέκρινε; Μήπως τα νομιμοποίησε; Τα δημοσιεύματα δεν λένε τίποτε. Κανείς δεν συγκινείται ώστε να διαταχθεί έρευνα νομιμότητας. Σιωπή. Ομερτά. Κανείς δεν μιλάει, κανείς δεν διαμαρτύρεται, κανείς δεν καταγγέλλει. Έδωσε, λέει, και δωρεά στον δήμο 20.000 ευρώ σε είδος για μια έκθεση! Και ο δήμαρχος τη δέχθηκε και τον ευχαρίστησε. Τα δημοσιεύματα σε εφημερίδες των Αθηνών τονίζουν μόνο την αυτοτέλεια του συγκροτήματος και το ότι το αγόρασε 3 εκατ. ευρώ και το πουλάει 25! Βέβαια, το συγκρότημα ονομάζεται εις την γαλλικήν «Le Rocher»!

Περίπτωση 2η

Στον λόφο δυτικά, στο Αγράρι, στην κορυφογραμμή χτίστηκε τον χειμώνα –όλα τον χειμώνα χτίζονται– ένα παράνομο. Κατήγγειλα το γεγονός στην πολεοδομία. Προσπάθησαν να με αποτρέψουν επειδή το σπίτι ανήκει σε εφοριακό! Ύστερα από δύο χρόνια ταλαιπωρία –στη Μύκονο με έβλεπαν και με μισό μάτι– εξεδόθη πράξη κατεδάφισης. Αλλά… βέβαια καμιά κατεδάφιση δεν έγινε. Σε συνάντησή μου με τον τότε νομάρχη τον ρώτησα γιατί δεν εκτελεί την απόφασή του. «Δεν έχω μηχανήματα, ούτε σχετικά κονδύλια», μου απάντησε. Του πρότεινα να το κατεδαφίσω με δικά μου μηχανήματα και να αποκαταστήσω το τοπίο δαπάναις μου. Ξαφνιάστηκε και ψέλλισε «θα το φροντίσω». Έναν χρόνο μετά τον ρώτησα τι αποφάσισε. Απάντησε «γραφειοκρατικές… δυσχέρειες». Αποτέλεσμα, το αντιαισθητικό αυτό κτίσμα παραμένει!

Περίπτωση 3η

Οικόπεδο δίπλα στην παραλία δεν μπορούσε να οικοδομηθεί λόγω μικρής απόστασης από τον αιγιαλό. Τι έκαναν οι «έξυπνοι» Μυκονιάτες; Μετέφεραν τον αιγιαλό. Και η μεταφορά έγινε δεκτή. Και χτίστηκε ξενοδοχείο, το οποίο επεκτείνεται τους… χειμώνες. Έκανα ένσταση. Απερρίφθη! Αργότερα με ζήτησε κάποιος στο τηλέφωνο. Άγνωστος σε μένα. Με ευχαρίστησε γιατί «τα άρπαξε δύο φορές, και με τη μεταφορά και με την απόρριψη»!

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ