Φίδια – δεινόσαυροι: 1-0
Πριν από 66 εκατομμύρια περίπου χρόνια, ένας αστεροειδής με διάμετρο 10 – 15 χλμ. έπεσε στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα η χερσόνησος του Γιουκατάν στο Μεξικό, προκαλώντας τεράστια καταστροφή πλανητικού επιπέδου, που είχε σαν αποτέλεσμα να εξοντωθεί περίπου το 80% της ζωής στην επιφάνεια.
Είναι γνωστό ότι ανάμεσα στα θύματα ήταν και οι δεινόσαυροι, οι οποίοι κυριαρχούσαν για περίπου 150 εκατ. χρόνια στη Γη. Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων επέτρεψε στα θηλαστικά που κατάφεραν να επιβιώσουν να βγουν από τις κρυψώνες, στις οποίες ζούσαν κατά βάση το προηγούμενο χρονικό διάστημα, να ακμάσουν και να γίνουν εκείνα τα κυρίαρχα ζώα του πλανήτη. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για την εμφάνιση του ανθρώπου.
Με δημοσίευσή της στην επιθεώρηση «Nature Communications», μια ερευνητική ομάδα υποστηρίζει ότι εκτός από τα θηλαστικά, εκείνα που ωφελήθηκαν πολύ από την πτώση του αστεροειδούς ήταν και τα φίδια. Όπως αναφέρουν, τα φίδια στην εποχή των δεινοσαύρων ήταν όπως και τα θηλαστικά, μια μικρή και απομονωμένη σε συγκεκριμένες περιοχές οικογένεια ζώων. Η πτώση του γιγάντιου διαστημικού βράχου πιθανότατα εξόντωσε κάποια είδη φιδιών, αλλά σύμφωνα με τους ερευνητές τα λίγα φίδια που κατάφεραν να επιβιώσουν βρήκαν το περιβάλλον που χρειάζονταν για να ακμάσουν παράλληλα με τα θηλαστικά ζώα.
Τα φίδια μετά την πτώση του αστεροειδούς άρχισαν να εξελίσσονται με γρήγορο ρυθμό, ενώ έκαναν την εμφάνισή τους νέα είδη, για να φτάσουμε στον σημερινό αριθμό των περίπου τριών χιλιάδων ειδών. Συγχρόνως άρχισαν να εξαπλώνονται γρήγορα σε όλες τις περιοχές του πλανήτη, σε ορισμένες από τις οποίες δεν είχαν παρουσία μέχρι τότε, όπως, για παράδειγμα, στην Ασία.
«Σε περιβάλλοντα όπου η διατροφική αλυσίδα καταρρέει, όπως συνέβη μετά την πτώση του αστεροειδούς, τα φίδια έχουν την ικανότητα όχι μόνο να επιβιώνουν αλλά και να ακμάζουν. Επίσης μπορούν να αποικήσουν νέες ηπείρους και γενικότερα να αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους με νέους τρόπους. Αν δεν υπήρχε η πτώση του αστεροειδούς είναι πολύ πιθανό τα φίδια να μην υπήρχαν εκεί που τα συναντάμε σήμερα», αναφέρει η Κάθριν Κλέιν, καθηγήτρια Παλαιοβιολογίας του Πανεπιστημίου Bath στη Βρετανία, που ηγήθηκε της ερευνητικής ομάδας.
Η ομάδα εκτιμά ότι η ικανότητα των φιδιών να επιβιώνουν χωρίς τροφή ακόμη και για χρονικό διάστημα που πλησιάζει τους δώδεκα μήνες αλλά και το γεγονός ότι δεν είχαν πλέον έντονο ανταγωνισμό στην αναζήτηση τροφής τούς επέτρεψε, μαζί με άλλους παράγοντες, να αυξήσουν το μέγεθός τους, που σε ορισμένα είδη έφθανε και τα δέκα μέτρα περίπου, επιτρέποντάς τους παράλληλα να επεκταθούν σε νέες περιοχές και να αναζητήσουν καινούργια θηράματα.
Στην έρευνα επίσης σημειώνεται πως όλα τα σημερινά είδη φιδιών κατάγονται από τα είδη που επέζησαν από την πτώση του αστεροειδούς.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: patrasevents.gr