Μανώλης Μητσιάς: Θέλω να φύγω με το κεφάλι ψηλά…
-Αν ο Μίκης μού έλεγε ότι δεν αξίζω, δεν θα γινόμουν τραγουδιστής
«Αυτή η συναυλία μου στο Ηρώδειο, η γιορτινή, μπορεί να είναι και η τελευταία. Τι να γιορτάσω μετά; Τα 60 χρόνια στο τραγούδι; Να είμαι 80 ετών και να τραγουδάω; Ε, όχι. Θέλω να φύγω με το κεφάλι ψηλά.
Ο κόσμος με έχει στην καρδιά του και στο μυαλό μου με κάποια εικόνα. Γιατί να στενοχωρηθεί ακούγοντάς με σε άσχημη κατάσταση. Απαιτείται μυαλό, γνώση, για να συνειδητοποιήσεις ότι τα πράγματα τελειώνουν κάποτε. Δεν είμαστε από ατσάλι. Ο αδυσώπητος χρόνος όλα τα καταλύει. Δεν θέλω ποτέ να πουν ‘‘αχ τον καημένο πώς έγινε’’, όπως έχουν πει για άλλους συναδέλφους και πραγματικά στενοχωριέμαι.
Έγινα τραγουδιστής για να εκφράσω τον εαυτό μου. Δεν επέλεξα αυτή τη δουλειά για να γίνω διάσημος ή να βγάλω χρήματα. Για τον λόγο αυτόν όταν ξεκίνησα το 1968 πήγα να πάρω το ΟΚ από τον Μίκη Θεοδωράκη. Ήθελα να με ακούσει και να μου πει αν αξίζω. Πήγα στο σπίτι του στο Βραχάτι, το οποίο θυμάμαι ήταν περικυκλωμένο από χωροφύλακες. Δεν με άφηναν να τον δω και μπήκα μέσα κρυφά. Δεν θυμάμαι ποιο τραγούδι του είπα. Σίγουρα δεν ήταν μόνο ένα. Αν ο Μίκης μού έλεγε ότι δεν αξίζω δεν θα γινόμουν τραγουδιστής. Δεν μ’ ενδιέφερε να κάνω απλώς μεροκάματα στη νύχτα».
Υπογραφή: Μανώλης Μητσιάς