Ελένη Μπάγια στο “Π”: Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας πηγαίνει χέρι χέρι με τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις σε Υγεία – Πρόνοια

Της
ΕΛΕΝΗΣ ΜΠΑΓΙΑ
Μέλους του Τμήματος Υγείας – Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ,
Παθολόγου στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών Covid-19 του ΓΝΑ Γεννηματάς

Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να συγκαλύψει τις εγκληματικές ευθύνες της για την αύξηση των κρουσμάτων, θανάτων, νοσηλειών και διασωληνωμένων, αφού είναι πλέον πασιφανές ότι αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ανύπαρκτη ιχνηλάτηση, στα πρωτόκολλα – λάστιχο του τουρισμού (που για 2η χρονιά είχαν τα γνωστά αποτελέσματα) με στόχο τη διόγκωση των κερδών του τουριστικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου, στη διατήρηση του συγχρωτισμού στα μέσα μεταφοράς και στα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, όπως και στα σχολεία που σε λίγες ημέρες ανοίγουν με τις ίδιες συνθήκες με τις οποίες έκλεισαν.

Οι αλλεπάλληλες κυβερνητικές παλινωδίες γύρω από τα αναγκαία μέτρα προστασίας, όπως η χρήση μάσκας σε εξωτερικούς χώρους ή η αλλαγή στον αριθμό των διαθέσιμων τεστ ανά εβδομάδα, οδηγεί σε σύγχυση και απογοήτευση τους εργαζομένους, που αντιλαμβάνονται την ανυπαρξία κρατικής στήριξης του πληθυσμού και την απουσία σοβαρής ιχνηλάτησης.

Ενώ μέχρι στιγμής κάτω από το 55% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί πλήρως η κυβέρνηση μετέτρεψε την ανάγκη μαζικού και καθολικού εμβολιασμού σε μέσο εκβιασμού και διχασμού των εργαζομένων για να φορτώσει αλλού τις δικές της ευθύνες.

Αυτό αποδεικνύουν:

• Οι ανακοινώσεις για επιπλέον μέτρα μόνο για τους ανεμβολίαστους, τα οποία αποτελούν πριμοδότηση του ιδιωτικού τομέα (πληρωμή τεστ).
• Η τροπολογία για την υποχρεωτικότητα στους υγειονομικούς, που γίνεται όχημα για απολύσεις, αναστολή εργασίας για 10.000 εργαζόμενους.
• Η απόφαση του υπουργείου Υγείας για αναστολή των αδειών όλου του υγειονομικού προσωπικού των δημόσιων μονάδων, που αποτελεί κυνική ομολογία της τραγικής υποστελέχωσης, για την οποία φταίνε όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.
• Οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι για πιθανή ανεπαρκή πρόσβαση των υπόλοιπων ασθενών σε περίθαλψη και θεραπεία θα φταίνε όσοι δεν εμβολιάζονται.

Η εξαντλητική και προσωποποιημένη ενημέρωση, ο προληπτικός έλεγχος και η συστηματική παρακολούθηση και φαρμακοεπαγρύπνηση μέσα από ένα σύστημα πρόληψης και πρωτοβάθμιας περίθαλψης θα μπορούσε να λύσει εύλογες απορίες και τη διστακτικότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας όσων δεν εμβολιάζονται. Στον αντίποδα κυριαρχούν οι παλινωδίες, η ανεπίσημη ενημέρωση και διάχυση πληροφοριών, ο εμπορικός πόλεμος που δημιουργούν το έδαφος για τη δυσπιστία της αναγκαιότητας του εμβολιασμού.

Οι μεταλλάξεις, όμως, λόγω και της μεγάλης ανισομετρίας και καθυστέρησης του εμβολιασμού ανά τον κόσμο, αλλά και τα νεότερα δεδομένα μετάδοσης του νέου στελέχους και από πλήρως εμβολιασμένους επιβεβαιώνουν τις αιτιάσεις των υγειονομικών για ανάγκη συνδυασμού μέτρων ενίσχυσης των δημοσίων μονάδων Υγείας και Πρόνοιας, με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, χωρίς τα οποία ο λαός θα είναι πάλι εκτεθειμένος σε νέα δεινά. Ο εμβολιασμός δεν είναι το άλλοθι ούτε μπορούμε να ανεχτούμε να προβάλλεται ως το μοναδικό όπλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, ώστε το κράτος να αποποιείται των ευθυνών του σε μέτρα προστασίας και ανάπτυξη πρωτοβάθμιας φροντίδας και δημόσιων δωρεάν δομών.

Χέρι χέρι με την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας προχωράνε τα σχέδια παραπέρα εμπορευματοποίησης του συστήματος υγείας. Ο επίσημα ανακοινωμένος από τον πρωθυπουργό σχεδιασμός της κυβέρνησης περιλαμβάνει συγχωνεύσεις νοσοκομείων, κλινικών τμημάτων, κλείσιμο μονάδων, ΣΔΙΤ, αυτόνομες διοικητικά και οικονομικά μονάδες με σταδιακή μετακύλιση του κόστους στον ασθενή και τα ταμεία και περιορισμό του προσωπικού. Για τους υγειονομικούς και την εργατική τάξη η στρατηγική αυτή, που τιτλοφορείται «νέο ΕΣΥ», πρέπει να αποτελέσει αιτία πολέμου.

Το σύνθημα ότι μόνο «ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό», που αναδείχθηκε με τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές, βρίσκει την ιδιαίτερη αξία του στις συνθήκες πανδημίας. Μεταφράζεται στον καθημερινό αγώνα για την προστασία της υγείας του λαού και τη συμπόρευση με το ΚΚΕ στη λαϊκή πάλη για ένα κρατικό σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, καθολικό, σύγχρονο και απολύτως δωρεάν, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και την υγεία κατοχυρωμένο αγαθό κι όχι πανάκριβο εμπόρευμα. Με κεντρικό σχεδιασμό, αλλά και αποκεντρωμένες μονάδες με βάση τις γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητες, με ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας και έμφαση στην πρόληψη, που θα φτάνει σε κάθε χώρο δουλειάς, γειτονιά, σχολείο. Με κρατική παραγωγή και προμήθεια φαρμάκου (όπως και τα εμβόλια) και υγειονομικού υλικού. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων με βάση τις ανάγκες. Η σχεδιασμένη αξιοποίηση του υγειονομικού προσωπικού, της τεχνολογίας και της επιστημονικής ανάπτυξης θα έχει ως πρωταρχικό καθήκον την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και θα αντιμετωπίζει πολύ αποτελεσματικά ανάγκες, έκτακτες (όπως μία πανδημία) και μη. Είναι ρεαλιστικό, γιατί είναι αναγκαίο.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: oengegr.com