Δημήτρης Κοντοπίδης: Με ρώτησε ψιθυριστά  εάν υπήρχαν ελπίδες… Βίβιαν, ήρθε η ώρα, θα τα πούμε πάνω…

Δημήτρης Κοντοπίδης: Με ρώτησε ψιθυριστά εάν υπήρχαν ελπίδες… Βίβιαν, ήρθε η ώρα, θα τα πούμε πάνω…

-Της είπα με βουρκωμένα μάτια…

«Aνά τακτά διαστήματα κάνουμε δεκαπενθήμερες ενδοφλέβιες θεραπείες, οπότε μεγάλο μέρος της ζωής μας είναι στο νοσοκομείο. Μέχρι πρόσφατα ή­μουν μήνα παρά μήνα μέσα. Καθόμασταν όλοι στον διάδρομο, παραγγέλναμε πίτσες και μέχρι να πέσει ο βραδινός ορός τρολάραμε τη νόσο και τον θάνατο, κάνοντας προγνωστικά για το ποιος θα λείπει από την επόμενη ομαδική φωτογραφία. Υπήρχαν όμως ώρες που βρισκόμασταν μπροστά στις τελευταίες στιγμές φίλου. Ήμουν στο απέναντι δωμάτιο όταν χάσαμε τον περασμένο Φεβρουάριο τον 35χρονο, αναμένοντας τη θεραπεία.

Ένα χρόνο πριν είχα ζήσει την απώλεια άλλου ασθενούς από πνευμοθώρακα, που είχα πάθει και εγώ: ο αέρας εγκλωβίζεται έξω από το τοίχωμα και πιέζει σαν να έχει πέσει πάνω σου οικοδομή, προκαλώντας αφόρητους πόνους. Πρέπει να βρεθεί μέσα σε λίγα λεπτά θωρακοχειρουργός να τρυπήσει τα πλευρά ώστε να διαφύγει ο αέρας. Εγώ ήμουν τυχερός, το έπαθα μέσα στο νοσοκομείο και δέχτηκα με ανακούφιση το τρύπημα. Στην περίπτωση του Γιώργου, ο θωρακοχειρουργός δεν τον πρόλαβε. Με στιγμάτισε η απώλεια της 21χρονης Βίβιαν.

Είχα μπει στο δωμάτιό της, φορούσε την bipap, τη μάσκα που σπρώχνει με πίεση τον αέρα προς τα μέσα, σαν κομπρεσέρ, μπας και ανοίξει ο πνεύμονας. Με ρώτησε ψιθυριστά εάν υπήρχαν ελπίδες. Με βουρκωμένα μάτια τής είπα ‘‘Βίβιαν, ήρθε η ώρα, θα τα πούμε πάνω’’ και τη χαιρέτησα. Λίγες ώρες αργότερα έπαθε ασφυξία, πέταξε τους ορούς από τα χέρια και κατέρρευσε στο πάτωμα με ανακοπή. Κι έπειτα ήταν η 18χρονη Σοφία, ο μικρός Γιώργος και τόσα άλλα παιδιά. Κάθε θάνατος μας πείσμωνε. Πλέον τα δύσκολα έφυγαν για πάντα. Λίγοι είμαστε οι παλιές καραβάνες, είμαι από τους τελευταίους σε μη αναστρέψιμη κατάσταση. Όμως έχει αλλάξει το προφίλ της νόσου. Εισπνεόμενα αντιβιοτικά, νέες θεραπείες, κλινικές δοκιμές για τη γονιδιακή θεραπεία. Σύντομα η κυστική ίνωση θα είναι παρελθόν».

Υπογραφή: Δημήτρης Κοντοπίδης, επίτιμος πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Κυστικής Ίνωσης

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ