Γιώργος Παναγής στο “Π”: Ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα!
Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΑΓΗ
Μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ
Γεράνεια Όρη, Πάτρα, Αιγιάλεια, Ρόδος, Σταμάτα, Αιτωλοακαρνανία, Βαρυμπόμπη, Ηλεία, Μεσσηνία, Βόρεια Εύβοια, Γορτυνία… Είναι μοιραίο να καίγεται ο τόπος κάθε καλοκαίρι; Να ανησυχούν οι κάτοικοι όλης της χώρας σε ύπαιθρο και μεγαλουπόλεις, ακόμα και στην Αθήνα, για τις δουλειές τους, τα ζώα και τα χωράφια τους, τα σπίτια τους, για την ίδια τους τη ζωή;
Οι τεράστιες καταστροφές που έχουν συμβεί μέχρι τώρα ξεσκεπάζουν τις κυβερνητικές μεγαλοστομίες περί ετοιμότητας, νέων επιχειρησιακών σχεδίων, κήρυξης ολόκληρων δήμων και δασικών εκτάσεων σε «κατάσταση κόκκινου συναγερμού» και άλλα παρόμοια που ακούστηκαν στην αρχή της αντιπυρικής περιόδου από την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο.
Το προσάναμμα για τις καταστροφικές πυρκαγιές και τις συνέπειές τους είναι η ίδια η πολιτική, που αντιμετωπίζει τα δάση, τη γη, συνολικά το περιβάλλον ως πηγή κερδοφορίας για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Το σημερινό κράτος είναι εχθρικό απέναντι στις ανάγκες του λαού. Γι’ αυτό αποδεικνύεται γυμνό όταν πρέπει να προστατέψει τον λαό από φυσικές καταστροφές, όταν πρέπει να αποζημιώσει για τις καταστροφές, αλλά αποδεικνύεται ικανό στην αφαίρεση εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, στη φοροαφαίμαξη, στη βία και στην καταστολή.
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την ίδια δασοκτόνα πολιτική που εφαρμόζεται δεκαετίες τώρα από όλες τις αστικές κυβερνήσεις, οι οποίες αντιμετωπίζουν τα δάση ως εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους. Επιμένει, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, στον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών από την καταστολή-κατάσβεσή τους. Όμως, αυτή η αντίληψη, συνολικά η έλλειψη σχεδίου αντιπυρικής προστασίας με επίκεντρο την πρόληψη έχει ως αποτέλεσμα κάθε χρόνο ο λαός να μετράει καμένα δάση, αγροτικές εκτάσεις και σπίτια, να θρηνεί ακόμα και ανθρώπινες ζωές.
Οι εκ των υστέρων διαπιστώσεις ότι τα καμένα δάση δεν είχαν αντιπυρικές ζώνες και δασικούς δρόμους, δεν είχαν καθαριστεί επί δεκαετίες, δεν λειτουργούσαν οι κρουνοί, ήταν διάσπαρτα δίκτυα, μετασχηματιστές και υποσταθμοί της ΔΕΗ δεν δικαιολογούν, αντιθέτως εκθέτουν ανεπανόρθωτα τη σημερινή και όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Ούτε τα όντως ακραία καιρικά φαινόμενα αποτελούν δικαιολογία. Εκτός και αν πιστεύει κανείς ότι η πυρκαγιά θα αρπάξει μέρα βροχερή, σκιερή και χωρίς αέρα… Συνεπώς, όταν θέλεις να προστατεύσεις το δάσος, την περιουσία και τη ζωή του λαού, είσαι υποχρεωμένος να λάβεις όλα τα απαραίτητα –προληπτικά πρωτίστως– μέτρα για να ανταποκριθείς στο χειρότερο δυνατό σενάριο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την ώρα που τα πραγματικά έργα πρόληψης των δασικών πυρκαγιών (και όχι οι απλές εργασίες απομάκρυνσης σπασμένων κλαδιών) έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί από τη Δασική Υπηρεσία πριν ξεκινήσει η αντιπυρική περίοδος, η κυβέρνηση μόλις μέσα στον Ιούλιο ξεκίνησε προληπτική επιχείρηση σε 18 περιοχές της Αττικής με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά επικινδυνότητας για εκδήλωση πυρκαγιάς καθώς και σε κάποιες άλλες περιοχές σε όλη τη χώρα! Σημειώνουμε εδώ ότι η μία εκ των 18, η Σταμάτα, ήδη κάηκε… Ενώ από τα 17,7 εκατ. ευρώ που συνολικά ζητούσαν τα δασαρχεία όλης της χώρας για έργα αντιπυρικής θωράκισης, η κυβέρνηση πίστωσε μόλις 1,7 εκατ. ευρώ για όλη την Ελλάδα, πιο κάτω δηλαδή και από τα περσινά.
Επειδή στον καπιταλισμό όλα μπαίνουν στη ζυγαριά του κόστους και των κερδών, τα έργα πρόληψης, η ενίσχυση της Δασικής Υπηρεσίας, του Πυροσβεστικού Σώματος με προσωπικό και μέσα αντιμετωπίζονται από το κράτος, τις κυβερνήσεις του, την ΕΕ ως κόστος, ως αχρείαστη επένδυση που δεν θα αποφέρει τα αναμενόμενα κέρδη για τους καπιταλιστές. Γι’ αυτό και δεν αποκτούν ποτέ προτεραιότητα για την πραγματοποίησή τους.
Τα περί εμπλοκής ιδιωτών αναδόχων στην αναδάσωση των καμένων δασών που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός σημαίνουν ότι κάποιοι ετοιμάζονται να κάνουν μπίζνες πάνω στα καμένα. Ακόμα και η υπαγωγή της Δασικής Υπηρεσίας στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας συνδέει ακόμα περισσότερο τα δάση με τις επιζήμιες «πράσινες» επενδύσεις στον χώρο της ενέργειας.
Οι διεκδικήσεις των εργαζομένων, των φορέων του εργατικού-λαϊκού κινήματος, των υπαλλήλων του Πυροσβεστικού Σώματος για μέτρα προστασίας της ζωής του λαού και του περιβάλλοντος απαιτούν σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ, που υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων.
Σήμερα, τα τεράστια βήματα της επιστήμης μπορούν να συμβάλουν στην ελαχιστοποίηση της αρνητικής επίδρασης στο περιβάλλον, στην εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας από κάθε παραγωγική δραστηριότητα, στην ενίσχυση της πρόληψης και προστασίας των δασών και συνολικά του φυσικού πλούτου. Αυτό μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, ο οποίος στο επίκεντρό του έχει τον λαό και τις σύγχρονες ανάγκες του. Αυτόν τον δρόμο ανοίγουν οι σημερινές διεκδικήσεις, η δράση και οι θέσεις του ΚΚΕ.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ