Κώστας Παπαδάκης στο “Π”: Συζητούνται τα ζητήματα της Ελλάδας στην ΕΕ;

Του
ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Ευρωβουλευτή του ΚΚΕ
& μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ

Ο λαός μας έχει πλέον τέσσερις δεκαετίες πείρα, όντας στα δεσμά της ΕΟΚ/ΕΕ, από τα οποία μπορεί να βγάλει κρίσιμα και χρήσιμα συμπεράσματα.

Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της εκάστοτε ελληνικής, δεν πάσχουν στο να συζητούν και να συναποφασίζουν, εν μέσω μάλιστα σφοδρών ανταγωνισμών. Το κύριο, όμως, είναι ότι αυτές οι συζητήσεις και οι αποφάσεις είναι διαχρονικά εχθρικές για τους λαούς και επιζήμιες για τα λαϊκά συμφέροντα.

Αν αναλογιστεί κανείς τις συζητήσεις των τελευταίων χρόνων στην ΕΕ με θέμα τη χώρα μας, μπορεί να θυμηθεί πού οδήγησαν οι συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Eurogroup, στην εφαρμογή μνημονίων και αντεργατικών νόμων από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Ζούμε τη μετεξέλιξη των Μνημονίων στο νέο υπερμνημόνιο που συνοδεύει το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο θα ξεκοκαλίσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και ο λαός καλείται να αποπληρώσει με «πράσινους» και ψηφιακούς φόρους και ανατιμήσεις.

Στην ίδια κατεύθυνση, αυτές τις μέρες, ο λαός με τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές ζει τις δραματικές συνέπειες της αντιδραστικής γραμμής ΕΕ – κυβερνήσεων περί κόστους – οφέλους, που θεωρεί «ασύμφορο» το ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπυρικής προστασίας με επίκεντρο την πρόληψη και τη στελέχωση σε κάθε χώρα με μόνιμο και επαρκές προσωπικό, με τα απαραίτητα μέτρα και μέσα πρόληψης σε δασοπροστασία και δασοπυρόσβεση. Σε αυτήν την κατεύθυνση, άλλωστε, στήθηκε και ο ευρωενωσιακός μηχανισμός RescEU, που διαιωνίζει τις ελλείψεις και ανακυκλώνει τα ανεπαρκή μέσα και τις υποδομές από χώρα σε χώρα, με τις περισσότερες φορές αυτά να καταφτάνουν κατόπιν εορτής.

Οι πρόσφατες, εν μέσω καύσωνα, κυβερνητικές εκκλήσεις ατομικής ευθύνης για «ρεύμα με το δελτίο», για κίνδυνο blackout και οι εξαγγελίες για νέες αυξήσεις στην ήδη πανάκριβη τιμή του ρεύματος είναι τα αποτελέσματα της «πράσινης στρατηγικής» της ΕΕ, με θάψιμο του αποθέματος εγχώριου λιγνίτη, κλείσιμο μονάδων ηλεκτροπαραγωγής και απολύσεις, με εισαγωγή πανάκριβου φυσικού αερίου ή με τις ανεμογεννήτριες, που αποδεδειγμένα καταστρέφουν τους ορεινούς όγκους και το περιβάλλον. Ασυντήρητο, μάλιστα, παραμένει το ιδιωτικοποιημένο δίκτυο διανομής ρεύματος, με μετασχηματιστές που μετατρέπονται σε κινδύνους πρόκλησης πυρκαγιών.

Εν ολίγοις, η πραγματική αιτία της εχθρικής στάσης της ΕΕ σε βάρος των λαών, των εργαζομένων, των αυτοαπασχολουμένων, των βιοπαλαιστών αγροτών δεν είναι «η γραφειοκρατική -τεχνοκρατική λειτουργία της που δεν αφουγκράζεται τις αγωνίες των πολιτών», ούτε «οι νεοφιλελεύθερες εμμονές της», όπως συνηθίζουν βολικά να επαναλαμβάνουν η ΝΔ, o ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΙΝΑΛ, ως γνήσιοι απολογητές της. Πυρήνας του προβλήματος είναι ο ίδιος ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της ΕΕ, ως ένωσης των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων, που για να προωθήσει την κερδοφορία τους θέτει ως στόχο-προϋπόθεση το τσάκισμα των εναπομείναντων εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων.

Είναι, επίσης, γνωστή και η κατάληξη των συνεδριάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Συμβουλίου των ΥΠΕΞ της ΕΕ, που με αποφάσεις-«χάδια» για την Τουρκία ενθαρρύνουν την επιθετικότητά της σε Αιγαίο και Κύπρο, προκειμένου να παραμείνει στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, μακριά από την επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας. Φανερώνονται, έτσι, οι μεγάλες περιπέτειες στις οποίες οδηγείται ο λαός μας, με τη βαθύτερη εμπλοκή της αστικής τάξης της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ – ΕΕ – ΝΑΤΟ.

Το ΚΚΕ, ακριβώς επειδή δεν έχει, ούτε είχε ποτέ δεσμεύσεις, εξαρτήσεις από την ΕΕ και το κεφάλαιο, δεν έχει και κανένα συμφέρον να δικαιολογήσει, να εξωραΐσει την ΕΕ, να καλλιεργήσει αυταπάτες για τον βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα της, όπως κάνουν τα αστικά κόμματα, και με τη νέα ευρωενωσιακή καμπάνια πλύσης εγκεφάλου για το λεγόμενο «Μέλλον της Ευρώπης», που επιχειρεί να χειραγωγήσει την αυξανόμενη αμφισβήτηση των λαών στην ΕΕ, με την επίφαση ότι τάχα αυτοί συνδιαμορφώνουν τις αποφάσεις της. Έχει αποδειχτεί πολλές φορές ότι το ΚΚΕ αποκαλύπτει στον λαό μας τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ και των αποφάσεών της. Το ΚΚΕ δεν περιορίζεται σε απλή εναντίωση στην ΕΕ των μονοπωλίων. Παλεύει καθημερινά για κάθε λαϊκό πρόβλημα, για να ανοίξει ο δρόμος για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού, με τον λαό στην εξουσία, αποδεσμευμένο από την ΕΕ και κάθε ένωση του κεφαλαίου.

Μόνο μια Ευρώπη των χωρών που βαδίζουν στον δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης θα είναι μια Ευρώπη για τους λαούς της.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ