Στα χαρτιά έμειναν οι 6 όροι του Κων. Μητσοτάκη!
Δεν θα κουραστούμε, κάθε Ιούλιο, να θυμίζουμε τον τρόπο με τον οποίο ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποφάσισε να αντιμετωπίσει την Αλβανία και τον εντεινόμενο τότε αλβανικό εθνικισμό προκειμένου να στηρίξει και τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου. Οι περίφημοι έξι όροι που είχε θέσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν οι εξής:
1. Να αναλάβει εκ νέου τα καθήκοντά του ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος στην ενορία του στο Αργυρόκαστρο. Όλη η εκκλησιαστική περιουσία που είχε κατασχεθεί από το καθεστώς Χότζα να επιστραφεί στις κοινότητες και να επιτραπεί η ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων των ορθοδόξων και η ελεύθερη χρήση της ελληνικής γλώσσας, όπου το ποίμνιο το επιθυμούσε.
2. Ίδρυση μειονοτικών σχολείων, δημόσιων και ιδιωτικών, για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σε όλες τις περιοχές που κατοικούν Έλληνες και όχι μόνο στις αυθαίρετα καθορισμένες μειονοτικές περιοχές.
3. Να επιτραπεί η ελεύθερη ανάπτυξη και λειτουργία εκπαιδευτικών πολιτιστικών και κοινοτικών οργανώσεων της ελληνικής εθνικής μειονότητας και να επιστραφούν όλα τα περιουσιακά στοιχεία των ελληνικών κοινοτήτων που είχαν κατασχεθεί από την κομμουνιστική κυβέρνηση.
4. Η αλβανική κυβέρνηση θα πρέπει να σταματήσει να παρενοχλεί και να απολύει, αυθαίρετα, μέλη της ελληνικής μειονότητας από δημόσιες υπηρεσίες και να δίνει ίσες ευκαιρίες στην κεντρική διοίκηση σε όλες τις μειονότητες.
5. Η αλβανική κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει τη δυνατότητα στις οικογένειες που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους από το 1944 και μετά στη Βόρειο Ήπειρο να επιστρέψουν σε αυτά και να στηρίξει τις αξιώσεις που θα προβάλουν για την επιστροφή των περιουσιών τους και την επανεγκατάστασή τους στις κοινότητες που αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν.
6. Η αλβανική κυβέρνηση θα πρέπει να πάψει να επεμβαίνει στο δικαίωμα των αλβανών υπηκόων να δηλώνουν οποιαδήποτε εθνική οντότητα αυτοί επιθυμούν.
Και οι έξι όροι είχαν συνοδευθεί με μια σημαντική δήλωση του τότε πρωθυπουργού, που δυστυχώς έκτοτε έμεινε στα χαρτιά:
«Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα δεχθεί να ισχύσουν για την ελληνική μειονότητα που ζει στην Αλβανία άλλα μέτρα από εκείνα που θα ισχύσουν για τις αλβανικές κοινότητες εκτός Αλβανίας…».
Ήταν 14 Ιουλίου 1993. Και μόνο με μια σκληρή αυτοκριτική η Ελληνική Πολιτεία, τα κόμματα, το ΥΠΕΞ θα μπορούσαν να εξηγήσουν πώς πήγαν όλα τόσο λάθος με την Αλβανία και τη μειονότητα…
Διαβάστε τα άρθρα της στήλης “ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Εξωφρενικών” ΕΔΩ