Μαρίνος Σιζόπουλος στο “Π”: Βασικός στόχος της Τουρκίας ο πλήρης έλεγχος της Κύπρου
Του
ΜΑΡΙΝΟΥ ΣΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
Προέδρου Κ.Σ. ΕΔΕΚ
Οι νέες προκλητικές ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος, συνεπικουρούμενου από την κατοχική Τουρκία, για εποικισμό της πόλης της Αμμοχώστου επαναφέρουν στο προσκήνιο την ανάγκη υιοθέτησης τακτικής, η οποία, εάν δεν αναστέλλει την εφαρμογή τους, τουλάχιστον θα επιφέρει κόστος ή/και θα επιβραδύνει την υλοποίησή τους.
Είναι προφανές ότι όσο η Τουρκία προωθεί τη σταδιακή υλοποίηση των στρατηγικών της στόχων αναφορικά με το Κυπριακό και όχι μόνο δεν υφίσταται συνέπειες, αλλά αντίθετα η Κυπριακή Δημοκρατία συνεργάζεται για τη σύγκληση μιας νέας άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης, τόσο η προκλητικότητά της θα αυξάνει.
Πέραν των εισηγήσεων που προφορικά καταθέσαμε στις συνεδρίες του Εθνικού Συμβουλίου έχουμε επιπρόσθετα καταθέσει τρία πολυσέλιδα έγγραφα με απόψεις και προτάσεις που αφορούν την τακτική που θα πρέπει να ακολουθήσουμε και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2013, τον Ιούνιο του 2016 και τον Ιανουάριο του 2017, εν όψει της Διάσκεψης της Γενεύης. Στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις μάλιστα του Εθνικού Συμβουλίου καταθέσαμε και νέες εισηγήσεις, ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο συμβάλλουμε στην ενίσχυση της διαπραγματευτικής μας θέσης.
Κατά την άποψή μας, για να καθορίσουμε την τακτική αντιμετώπισης των τουρκικών σχεδιασμών πρέπει πρώτα:
– να προσδιορίσουμε και να αναλύσουμε τους στόχους του αντιπάλου,
– να καθορίσουμε τους δικούς μας ενδιάμεσους και τελικούς στόχους,
– να χαράξουμε τακτική η οποία να καθιστά τα δύο πιο πάνω κατά το δυνατόν υλοποιήσιμα.
Στο παρελθόν η επιβεβαίωση των τουρκικών στόχων στηριζόταν σε εκτιμήσεις οι οποίες προέκυπταν από τις δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων αλλά και τη συμπεριφορά της Τουρκίας. Σήμερα αυτές ενισχύονται και από σειρά εγγράφων, ώστε να μην υπάρχει καμία αμφισβήτηση τόσο για τους στόχους όσο και για τις προθέσεις της.
Βασικός στρατηγικός στόχος της Τουρκίας ήταν και παραμένει ο πλήρης έλεγχος της Κύπρου, πολιτικά και στρατιωτικά. Αυτό το συνδέει με την ασφάλειά της αλλά και την ενίσχυση της γεωστρατηγικής της θέσης στον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου – Μέσης Ανατολής. Εάν παλαιότερα αυτή συνδεόταν με τις θαλάσσιες συγκοινωνίες και τις ενεργειακές πηγές της περιοχής, σήμερα προστίθεται η πιθανή έλευση αγωγών φυσικού αερίου από την Ευρασία προς την Ευρώπη αλλά και η ανεύρεση υδρογονανθράκων στην περιοχή.
Η έναρξη της τελικής φάσης υλοποίησης αυτού του στόχου άρχισε με την εισβολή του 1974. Στη συνέχεια, με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 1983, επιχείρησε σταδιακά να προσδώσει νομιμότητα στην ενέργειά της.
Έκτοτε προσπαθεί να αναβαθμίσει το ψευδοκράτος, να του προσδώσει στοιχεία αναγνώρισης και κρατικής υπόστασης, ώστε σε περίπτωση αποτυχίας του βασικού της στόχου να δύναται να προχωρήσει σε νόμιμη ανακήρυξη τουρκικού κράτους στην Κύπρο.
Όπως αναφέρεται σε σειρά επίσημων εγγράφων, από τη δεκαετία του 1960 η Τουρκία είχε απορρίψει τόσο τη διπλή ένωση όσο και τη διχοτόμηση και αυτό για να αποφύγει τη νόμιμη και μόνιμη παρουσία της Ελλάδας στην Κύπρο, γεγονός που θα δυσχέραινε ή και θα ματαίωνε την υλοποίηση του στόχου της.
Η απαίτηση για την αναγνώριση «δύο κρατών» προβάλλεται σήμερα ως πρόσθετος εκβιασμός για να μας υποχρεώσει σε πρόσθετες υποχωρήσεις, σε σημείο που να διευκολύνεται η υλοποίηση του στόχου της.
Στο πλαίσιο της λύσης, η Τουρκία επιδιώκει να κατοχυρώσει ως πολιτικό κεκτημένο τους παράγοντες που θα της επιτρέψουν να προχωρήσει σε ανακήρυξη κράτους ως εναλλακτικής επιλογής σε περίπτωση αποτυχίας υλοποίησης της λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), για να έχει νόμιμη παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Συγκεκριμένα, οι επιδιώξεις της επικεντρώνονται σε:
• Νομιμοποίηση πληθυσμού που να αποτελεί, σε πρώτη φάση, περίπου το 30% του συνολικού πληθυσμού. Αυτό θα επιτευχθεί με τη νομιμοποίηση των 114.000 ή και περισσότερων εποίκων, άμεσα με τη δική μας αποδοχή είτε ως μέρους του πληθυσμού, είτε με την παραχώρηση δικαιωμάτων επί των περιουσιών που σήμερα παράνομα σφετερίζονται, είτε μέσα από τη συμμετοχή τους σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα για την επικύρωση της συμφωνημένης λύσης, επαναλαμβάνοντας δυστυχώς αυτό που έγινε με δική μας συγκατάθεση το 2004.
• Νομιμοποίηση ιδιοκτησίας εδάφους που να δικαιολογεί τη διεκδίκηση του 32% της κυπριακής επικράτειας, είτε με ανταλλαγή περιουσιών είτε με την αγορά μέσω της λεγόμενης «Επιτροπής Αποζημιώσεων», στην οποία προσφεύγουν δυστυχώς ελληνοκύπριοι ιδιοκτήτες.
• Νομιμοποίηση συντάγματος που θα προκύψει μέσα από την επικύρωση της λύσης της ΔΔΟ, αφού ουσιαστικά θα εγκριθούν τρία συντάγματα.
• Αναγνώριση και κατοχύρωση της κυριαρχικής ισότητας, που θεωρείται ίσως ο πλέον καθοριστικός παράγοντας στην επίτευξη του τελικού της στόχου.
Όσα επιχειρεί σήμερα στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, με στόχο τον εποικισμό και την αξιοποίησή της ως πόλου οικονομικής ανάπτυξης, αποτελούν πρόσθετο εκβιαστικό παράγοντα. Δεν θα πρέπει οι ενέργειες αυτές να παραμείνουν αναπάντητες. Η Κυπριακή Δημοκρατία, σε συνεργασία με την Ελλάδα ή/και άλλες χώρες, μπορεί και πρέπει να λάβει μέτρα σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, που να επιφέρουν κόστος στο κατοχικό καθεστώς.
Τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε…
Ως εκ τούτου, προτείναμε άμεσα να εξαγγελθούν από την πλευρά της κυβέρνησης μέτρα τα οποία θα υλοποιηθούν σε περίπτωση που η Τουρκία και το κατοχικό καθεστώς προχωρήσουν στην υλοποίηση όσων ανακοίνωσαν για την Αμμόχωστο. Οι δηλώσεις του τούρκου Προέδρου και του κατοχικού ηγέτη στις 20 Ιουλίου 2021 δεν αφήνουν άλλα περιθώρια. Η αντίδρασή μας πρέπει να είναι άμεση. Τα μέτρα που προτείναμε είναι τα εξής:
1.Οριστικό κλείσιμο όλων των οδοφραγμάτων. Να επιτρέπεται μόνο η διακίνηση των τουρκοκυπρίων κατόχων ταυτότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να μην επιτρέπεται η διακίνηση Ελληνοκυπρίων και υπηκόων τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων και υπηκόων των κρατών-μελών της ΕΕ.
2.Αναθεώρηση και αυστηροποίηση του κανονισμού της «πράσινης γραμμής».
3.Κήρυξη ως παράνομου του αεροδρομίου Τύμπου και προειδοποίηση των αεροπορικών εταιρειών που θα το χρησιμοποιούν για λήψη δικαστικών ή/και άλλων μέτρων σε βάρος τους.
4.Κατάθεση αιτήματος στην ΕΕ για τερματισμό παραχώρησης οποιασδήποτε οικονομικής βοήθειας στο κατοχικό καθεστώς. Σε αντίθετη περίπτωση, πρόταξη βέτο σε όλες τις περιπτώσεις χρηματοδότησης.
5.Αντικατάσταση των διαβατηρίων και των ταυτοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στην αίτηση παραλαβής να περιλαμβάνεται πρόνοια καταδίκης και αποχής από ενέργειες υπονόμευσης της Κυπριακής Δημοκρατίας ή/και απόσχισης. Η πρόνοια θα αφορά το σύνολο του λαού, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.
6.Να προικοδοτηθεί άμεσα το ειδικό ταμείο ενίσχυσης των προσφύγων που ψήφισε πρόσφατα η Βουλή, ώστε οι ελληνοκύπριοι πρόσφυγες να καταφεύγουν στο ταμείο και όχι στην παράνομη «Επιτροπή Αποζημιώσεων» στα Κατεχόμενα, για να σταματήσει η τουρκοποίηση ελληνοκυπριακών περιουσιών.
7.Να εξετασθεί το ενδεχόμενο η παράνομη «Επιτροπή Αποζημιώσεων» να αναστείλει τη λειτουργία της στην κατεχόμενη Κύπρο, δεδομένου ότι κρατική αρχή της Τουρκίας δεν μπορεί να ασκεί αρμοδιότητες και να δραστηριοποιείται εντός της επικράτειας άλλου κράτους.
Εκτιμούμε ότι η υλοποίηση των πιο πάνω μέτρων είναι δυνατόν να επιφέρει οικονομικό κόστος στο κατοχικό καθεστώς και συγκεκριμένα:
– Θα στερηθεί τα έσοδα από τα καύσιμα που αγοράζουν οι Ελληνοκύπριοι και ανέρχονται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο καθώς και από τα υπόλοιπα αγαθά και υπηρεσίες.
– Θα μειωθεί η τουριστική ενίσχυση και κυρίως ο αθέμιτος ανταγωνισμός που θα προκαλέσει το άνοιγμα της Αμμοχώστου στην περιοχή Πρωταρά – Αγίας Νάπας.
– Η παραλαβή των νέων διαβατηρίων – ταυτοτήτων από τους Τουρκοκύπριους θα επιβεβαιώσει ότι ούτε και αυτοί θέλουν τα «δύο κράτη». Απορρίπτεται το επιχείρημα της Τουρκίας και του κατοχικού καθεστώτος για δύο λαούς και ισχυροποιείται η προοπτική του ενιαίου εκλογικού καταλόγου και του ενός δημοψηφίσματος για την επικύρωση της λύσης.
– Τέλος, η εφαρμογή κάποιων από τα παραπάνω μέτρα θα μειώσει ή/και θα τερματίσει τη σταδιακά αυξανόμενη τάση, σύμφωνα με την οποία Ελληνοκύπριοι διαθέτουν λογαριασμούς σε τράπεζες στα Κατεχόμενα.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ